Οι γονείς προσφέρουν το πιο βασικό συστατικό για τη σωστή ψυχική και σωματική ανάπτυξη ενός παιδιού, την αγάπη. Και όμως, είναι τόσο δύσκολο να μεγαλώσεις ένα παιδί. Στο άρθρο που ακολουθεί ένας γονέας μιλάει για τη δική του εμπειρία και αισθανόμαστε πως εκφράζει και άλλους, πολλούς ακόμη γονείς.
Αφιερωμένο στους γονείς αναγνώστες μας
Δεν είχα καταλάβει ποτέ πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνει κανείς ένα παιδί, μέχρι τη στιγμή που ο γιος μου έφτασε σε ηλικία 2,5 ετών
Άρχισε να αντιδράει σε όλα, να αρνείται να κάνει πράγματα που μέχρι τότε κάναμε με απόλυτη συνεργασία. Σίγουρα, όποιος έχει βρεθεί στη θέση μου, καταλαβαίνει τι εννοώ.
Για ένα παιδάκι αυτής της ηλικίας, τα πάντα αποτελούν μια πρόκληση. Δοκιμάζει τα όρια τα δικά του, αλλά και των γύρω του. Βλέπει και τεστάρει αντιδράσεις.
Αυτές οι αντιδράσεις, όμως, είναι που πρέπει σαν γονείς να προσέξουμε. Και δυστυχώς εγώ δεν το έκανα. Πάντα καταλήγαμε σε διαφωνία και σε φωνές. Αυτή έμοιαζε η μόνη λύση. Μέχρι και σε ειδικό απευθύνθηκα για να με βοηθήσει να επικοινωνήσω με το παιδί μου. Αλλά μάταια…
Τελικά, κατάλαβα ότι το κάθε παιδί θέλει τον τρόπο του για να νιώσει ήρεμο και ευτυχισμένο ανάλογα και με την ιδιοσυγκρασία του, ανεξάρτητα από τις συμβουλές ειδικών ή μη…
Οι στιγμές που τα ξεχνάς όλα
Στο τέλος, λοιπόν, μιας συνηθισμένης γεμάτης ένταση ημέρας…εκεί που έλεγα ότι δεν αντέχω άλλη κούραση ψυχολογική και σωματική, όλα άλλαξαν με μία μόνο φράση του γιου μου: «Θα κοιμηθούμε τώρα, μαμά; Έχει πάει αργά… Μη φεύγεις, σε θέλω μαζί μου…»
Είναι από αυτές τις στιγμές που τα ξεχνάς όλα. Κούραση, άγχος, πίεση, απογοήτευση ότι κάτι δεν έχεις κάνει καλά. Κι όμως, υπάρχει ένα πλασματάκι που σου υπενθυμίζει πόσο μαγικό είναι να είσαι γονιός.
Την επόμενη φορά που θα νιώσω ότι χάνω τον έλεγχο, θα έρχονται πάλι αυτά τα λόγια στα αφτιά μου και τότε όλα θα γίνουν καλύτερα… πρέπει να γίνουν….για το γιο μου…
Το άρθρο διαβάσαμε και αναδημοσιεύουμε από το schooling.gr