Τα παιδιά που αγχώνονται εύκολα είναι πιο πιθανό να αισθάνονται τώρα ανήσυχα και φοβισμένα για το Covid-19, όμως οι γονείς μπορούν να τα βοηθήσουν να αισθάνονται ασφαλή.
Όλη την ημέρα λέμε στα παιδιά μας να πλένουν πολύ καλά τα χέρια τους και να μην ακουμπούν τίποτε όταν είναι έξω. Η παιδική χαρά είναι προς το παρόν απαγορευμένη όπως βέβαια και οι συναντήσεις με τους φίλους τους. Όμως πως θα αισθάνονται τα παιδιά μας μετά; Μήπως τότε θα φοβούνται τα πάντα;
Όλα τα παιδιά θα επηρεαστούν από αυτήν την παγκόσμια πανδημία, αλλά υπάρχουν μερικά παιδιά που θα είναι ίσως πιο ευάλωτα στο να αντιμετωπίσουν το άγχος που σχετίζεται με τον ιό αυτό. Και βέβαια όσο περισσότερο τα βοηθούμε τώρα, τόσο καλύτερα θα είναι αργότερα.
Συνήθως, το άγχος σημαίνει ότι αντιλαμβανόμαστε υπερβολικά μία απειλή και ο εγκέφαλος εκτοξεύει σήματα προειδοποίησης για να μας κρατάει σε εγρήγορση ακόμη και όταν δεν χρειάζεται να είμαστε. Αλλά όλα είναι διαφορετικά όταν ζούμε μέσω μιας παγκόσμιας πανδημίας. Και είναι αδύνατον να μην αισθανόμαστε άγχος όταν αυτός ο αόρατος ιός απειλεί την καθημερινή μας ζωή.
Το καλό μέρος του άγχους είναι ότι η επαγρύπνηση και η συνειδητοποίηση της πιθανής απειλής μας ενεργοποιεί να κάνουμε πράγματα που δεν μας αρέσουν ίσως, αλλά που θα μας κρατήσουν ασφαλείς, όπως για παράδειγμα η απόσταση μεταξύ μας. Και το συνεχές πλύσιμο των χεριών μας.
Πως θα βοηθήσουμε λοιπόν το παιδί μας για να μην είναι υποχόνδριο και μικροβιοφοβικό όταν τελειώσει αυτός ο μεγάλος κίνδυνος της πανδημίας;
Τα περισσότερα παιδιά θα συνεχίσουν να χρειάζονται πολλές υπενθυμίσεις για να πλένουν τα χέρια της και να διατηρούν τον προσωπικό τους χώρο καθαρό, επειδή δεν νοιάζονται και πολύ να αρπάξουν το σάντουιτς με βρώμικα χέρια!
Αλλά τα παιδιά που έχουν άγχος από τη φύση τους, η ιδέα ότι ένας τρομακτικός ιός παραμονεύει εκεί έξω τα κάνει να αισθάνονται ακόμη πιο ανασφαλή.
Ακριβώς όπως το χρώμα των ματιών μας και το ύψος μας είναι προκαθορισμένα, έτσι και μερικοί από εμάς είναι πιο επιρρεπείς στο άγχος λόγω του DNA μας. Μπορεί να είναι εύκολο να εντοπίσουν οι γονείς αν το παιδί τους είναι αγχωτικό ακόμη και σε μικρή ηλικία, γιατί για παράδειγμα θα έχει περισσότερους φόβους, έντονο άγχος χωρισμού και δεν θα του αρέσει να διακινδυνεύει. Επίσης οι γονείς που έχουν άγχος είναι πολύ πιθανό να το κληρονομήσουν στα παιδιά τους, μέσω ενός συνδυασμού γενετικής και κοινωνικής μοντελοποίησης.
Τα καλά νέα είναι ότι ο ρόλος μας είναι πολύ σημαντικός!
Ίσως να πιστεύουμε ότι τα παιδιά, δεν μας υπολογίζουν πάρα πολύ. Όμως στην περίπτωση του άγχους έρευνες δείχνουν ότι χωρίς καμία αμφιβολία οι γονείς έχουν μεγάλη σημασία για τα παιδιά. Μία πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι για τα παιδιά με άγχος, η θεραπεία μόνον των γονέων οδήγησε σε καλύτερα αποτελέσματα σε σύγκριση με την τυπική θεραπεία των παιδιών.
Και τα κακά νέα για τους γονείς είναι, ότι πρέπει οπωσδήποτε να διαχειριστούν το άγχος τους, συμπεριλαμβανομένων των πανδημιών και των άλλων φόβων. Πρέπει να διατηρήσουν το άγχος τους υπό έλεγχο, αν όχι για τον εαυτό τους τουλάχιστον για τα παιδιά τους. Το συνεχές άγχος μπορεί να μας αφήσει ευερέθιστους, εξαντλημένους και αφηρημένους, κάτι που προφανώς επηρεάζει την ανατροφή των παιδιών μας.
Κατανοήστε το άγχος σας και στη συνέχεια κάντε ότι χρειάζεστε για να το μειώσετε, διαλογισμό, άσκηση, επικοινωνία με τους αγαπημένους σας, απενεργοποίηση των κοινωνικών μέσων, διακοπή της συνεχούς ανάγνωσης όλων των άσχημων άρθρων.
Οι ειδικοί λοιπόν συμβουλεύουν τους γονείς πως μπορούν να βοηθήσουν καλύτερα τα παιδιά τους:
Ας είμαστε ειλικρινείς. Αυτή τη στιγμή είναι πάρα πολύ δύσκολο να μην μιλάμε για τον ιό. Η ζωή μας έχει αλλάξει, τα σχολεία έκλεισαν τα παιδιά μένουν στο σπίτι.
Τα παιδιά αξίζουν ειλικρίνεια και διαφάνεια, αλλά με τρόπο που δεν ξεπερνά τα όριά τους:
- Μέτρια πληροφόρηση. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με το πόσο τα παιδιά εκτίθενται σε σχόλια σχετικά με την καταστροφή και την θλίψη που βιώνει ο κόσμος τώρα και να φιλτράρουμε τις πληροφορίες που τους δίνουμε ανάλογα πάντα με την ηλικία τους. Δεν έχουν ανάγκη την ανά ώρα πληροφόρηση για την πορεία του ιού, ούτε και εμείς. Προσέξτε τις ειδήσεις, ακόμη και το τηλεφώνημά σας. Τα μικρά αυτάκια τα ακούν όλα.
- Επικεντρωθείτε σε όσα γνωρίζουμε τώρα, αντί να προσπαθήσετε να προβλέψετε το μέλλον. «Αυτή τη στιγμή, εσείς και εμείς είμαστε υγιείς και ασφαλείς». «Κάνουμε ότι ξέρουμε για να είμαστε καλά και να βοηθήσουμε τους άλλους να παραμείνουν υγιείς». Είναι ότι καλύτερο μπορούμε να πούμε στα μικρά μας.
- Όλοι αισθανόμαστε ότι ο κόσμος μας έχει αναποδογυρίσει, οπότε διατηρώντας κάθε αίσθηση κανονικότητας μας παρηγορεί. Μπορείτε να δώσετε προτεραιότητα σε ότι πιστεύετε ότι είναι καλύτερο για την οικογένειά σας, όμως πρέπει να περιλαμβάνει μία φυσιολογική ρουτίνα, το ντύσιμο, το κανονικό ωράριο ύπνου, το φαγητό, τη μελέτη και γενικά τους κανόνες του σπιτιού. Προσέξτε την τηλεόραση! Όχι πολύ ώρα ανοιχτή για να επιβιώσουμε!
- Μπορεί τα παιδιά σας να θέλουν τώρα την προσοχή και την αγάπη σας ακόμη περισσότερο από το συνηθισμένο, ίσως αυτό προκαλέσει κάποια σύγχυση, γιατί είστε συνεχώς μαζί. Όμως όταν τα έχετε κοντά σας και τα κρατάτε αγκαλιά αν ξαφνικά, χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο, βάλουν τα κλάματα, ξέρουν ότι μπορούν να στηριχτούν σε εσάς, ακόμη και όταν όλα τα άλλα γύρω τους φαίνονται ασταθή.
- Επισημάνετε τις θετικές πτυχές αυτής της παράξενης εμπειρίας, συμπεριλαμβανομένων των τρόπων που η κοινότητα είναι ενωμένη, και πως οι πράξεις καλοσύνης θυμίζουν σε όλους τη γενναιοδωρία του ανθρώπου.
Δεν έχουμε ακόμη τον έλεγχο του Covid-19 και πως έχει επηρεάσει την αίσθηση ασφάλειας στον κόσμο. Αλλά αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να δημιουργήσουμε αυτή την αίσθηση ασφάλειας στα σπίτια μας.
Αυτές οι μικρές πράξεις ηρεμίας και άνεσης δίνουν μεγάλη ανακούφιση στα παιδιά μας.
