Πώς να εκπαιδεύσετε τα παιδιά ενάντια στη βία

Αν και η βία είναι  παρούσα στη ζωή μας σήμερα, υπάρχει ένα ισχυρό όπλο εναντίον της. Η σωστή εκπαίδευση των παιδιών μας.

Δυστυχώς η βία υπήρξε και εξακολουθεί να είναι παρούσα σε όλες τις ανθρώπινες κοινωνίες στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ωστόσο, όπως είπε κάποτε ο Edward James Olmos, η εκπαίδευση είναι το εμβόλιο κατά της βίας. 

Ειρηνική εκπαίδευση για εκπαίδευση κατά της βίας. 

Η UNICEF ορίζει την εκπαίδευση για την ειρήνη ως μία διαδικασία προώθησης της γνώσης, των δεξιοτήτων, των στάσεων και των αξιών που απαιτούνται για να επιφέρει αλλαγές στη συμπεριφορά που επιτρέπουν στα παιδιά, τους νέους και τους ενήλικες να αποτρέψουν τις συγκρούσεις και τη βία, να επιλύσουν τις διαφωνίες τους ειρηνικά και να δημιουργήσουν συνθήκες ευνοϊκές για την ειρήνη.

Από την πλευρά της, η UNESCO κατανοεί ότι προκειμένου να εκπαιδεύσει τα παιδιά στη μη βία, είναι απαραίτητη η εκπαίδευση στη δημοκρατική συνύπαρξη και στην εκπαιδευτική ένταξη.

«Αν δεν διδάξουμε στα παιδιά την ειρήνη, κάποιος άλλος θα τους διδάξει βία».

Εκπαιδευτική ένταξη και δημοκρατική συνύπαρξη ως πυλώνες μιας κουλτούρας ειρήνης. 

Όσον αφορά την ένταξη στην εκπαίδευση η UNESCO εκτιμά την πολυμορφία ως πυλώνα της ειρηνευτικής κουλτούρας. Έτσι ας δούμε πως αναπτύσσουμε και διαμορφώνουμε την εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς. 

Κατ’ αρχήν, η εκπαίδευση πρέπει να στοχεύει στη μάθηση να ζούμε με αυτό που είναι διαφορετικό. Είναι γεγονός ότι οι κοινωνίες μας, και επομένως τα σχολεία μας έχουν αλλάξει και η πολυμορφία είναι πραγματικότητα στην καθημερινή μας ζωή. 

Έτσι πρέπει να γνωρίζουμε πώς να διαχειριστούμε αυτήν την ποικιλομορφία. Επιπλέον, πρέπει να εκπαιδεύσουμε τις νέες γενιές για να σεβαστούν την ποικιλομορφία και να εκτιμήσουν τον πλούτο της. 

«Η εκπαίδευση στην ισότητα και τον σεβασμό είναι η εκπαίδευση κατά της βίας». Benjamin Franklin.

Ταυτόχρονα, πρέπει να μάθουμε να εντοπίζουμε και να εξαλείφουμε τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι μαθητές που διατρέχουν κίνδυνο κοινωνικού αποκλεισμού. Με τον τρόπο αυτό μπορούμε να ζητήσουμε τη δική τους συμμετοχή.

Πρέπει να λάβουμε υπόψη τους παράγοντες όταν εκπαιδεύουμε τα παιδιά ενάντια στη βία. 

Με σεβασμό στη δημοκρατική συνύπαρξη και στην εκπαίδευση της πρέπει να υπάρχει μία σειρά στοιχείων:

Συμμετοχή. Πρέπει να δημιουργήσουμε συνθήκες ώστε τα κορίτσια και τα αγόρια να γνωρίζουν τα δικαιώματά τους. Επιπλέον, πρέπει να απολαμβάνουν και να ασκούν αυτά τα δικαιώματα στην καθημερινή ζωή. 

Ιθαγένεια. Να ευνοήσουμε τη θέση των παιδιών στην κοινωνία ως πολίτες. Με άλλα λόγια, ενεργά άτομα που δεν γνωρίζουν μόνο τα δικαιώματά τους, αλλά και αναλαμβάνουν τις υποχρεώσεις τους. Και ως εκ τούτου να είμαστε από κοινού υπεύθυνοι για την οικοδόμηση του κοινού καλού για τη δημιουργία μιας δημοκρατικής κοινωνίας. 

Ομαδική δουλειά. Η ομαδική εργασία είναι θεμελιώδης. Ορίζει το άθροισμα των προσπαθειών για την επίτευξη ενός κοινού στόχου. Με άλλα λόγια, είναι μία ικανότητα που συνεπάγεται την κατάρτιση κοινών στόχων για την επίτευξη συμφωνιών και την ανάληψη καθηκόντων προσανατολισμένων προς την ίδια κατεύθυνση.

Αυτονομία. Αυτή αναφέρεται στη σημασία της διδασκαλίας των παιδιών να αυτό-καθοδηγούνται από εσωτερικευμένους κανόνες.  Δηλαδή να τους δίνει αίσθηση και νόημα. Και κατά συνέπεια, τα βοηθά να καταλάβουν ότι αυτοί οι συμφωνημένοι κανόνες συμβάλλουν στη ρύθμιση της κοινωνικής ζωής. 

Ιδέες για εκπαίδευση ενάντια στη βία. 

Συναισθηματική εκπαίδευση. Δηλαδή, να διδάξουμε στα παιδιά να γνωρίζουν και να κατανοούν τα συναισθήματά τους. Αυτό είναι απαραίτητο για να τα βοηθήσουν να γνωρίζουν πώς να διαχειρίζονται σύνθετα συναισθήματα όπως ο θυμός. Ο ρόλος και οι δραστηριότητες που βοηθούν τα παιδιά να μάθουν να ακούνε και να ανταποκρίνονται σε άλλους είναι μερικά παραδείγματα που διδάσκουν στους νέους να επιλύουν προβλήματα και διαφωνίες χωρίς να καταφεύγουν στη βία. 

Εκπαίδευση στο διάλογο. Η εκπαίδευση των παιδιών ενάντια στη βία απαιτεί τη διδασκαλία τους σε δεξιότητες επίλυσης συγκρούσεων. Με άλλα λόγια, διδάξτε τους ότι ο διάλογος, η διαμεσολάβηση και η διαπραγμάτευση είναι τα μόνα όπλα που οδηγούν στην ειρήνη.

Ενθάρρυνση της εμπιστοσύνης. Η απόδειξη της σημασίας της αμοιβαίας εμπιστοσύνης καθιστά ευκολότερη τη διατήρηση ανοικτών γραμμών επικοινωνίας. Και αυτό είναι απαραίτητο για την πρόληψη της βίας. 

Τελικά, πρέπει να γνωρίζουμε πώς να εκπαιδεύσουμε και να οδηγήσουμε τους νέους προς μία κουλτούρα ειρήνης και μη βίας μέσω στρατηγικών επίλυσης συγκρούσεων, διαχείρισης συναισθημάτων, αυτονομίας και συμμετοχής. Ταυτόχρονα πρέπει να τους διδάξουμε την αξία μιας κοινωνίας χωρίς βία και συγκρούσεις.