Μήπως “πέσατε” σε κακό δάσκαλο; 6 σημάδια

Ποιος γονιός δεν εύχεται, στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς, να του «κάτσει» ένας καλός δάσκαλος; Ένας δάσκαλος, δηλαδή, που όχι μόνο να είναι συνεπής και φιλότιμος στην δουλειά του, αλλά και που να ταιριάξει με το παιδί του.

Δυστυχώς, δεν είναι όλοι, όμως, εξίσου τυχεροί. Γιατί για πραγματική ατυχία πρόκειται, το να «πέσει» το παιδί σε έναν κακό δάσκαλο, αφού κάτι τέτοιο μπορεί να δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα, τόσο στην κοινωνική και συναισθηματική, όσο και στην ακαδημαϊκή του εξέλιξη, σύμφωνα τουλάχιστον με τους ειδικούς.

Τα καλά νέα είναι, ότι υπάρχουν σημάδια που μπορούν να σας δώσουν να καταλάβετε, αν το παιδί σας έχει την ατυχία ενός κακού δασκάλου, προκειμένου, αν όχι να τον αλλάξετε (πράγμα εξαιρετικά δύσκολο τόσο σε ένα δημόσιο όσο και σε ένα ιδιωτικό σχολείο, εκτός αν τεθεί θέμα παραβατικότητας), τουλάχιστον να βοηθήσετε το παιδί σας και να το στηρίξετε κατά την διάρκεια του σχολικού έτους.

Πώς θα καταλάβετε, λοιπόν, ότι κάτι δεν πάει καλά με τον δάσκαλο του παιδιού σας;

Το παιδί ξαφνικά, δείχνει έλλειψη ενδιαφέροντος στο σχολείο.

Αν το παιδί σας πήγαινε πάντα με χαρά στο σχολείο και έκανε (σχετικά) πρόθυμα τα μαθήματά του μέχρι πέρσι, αλλά η στάση φέτος έχει αλλάξει εντελώς και κάθε πρωί μπαίνει μελαγχολικό μέσα στην τάξη, αυτό μπορεί να σχετίζεται με τον δάσκαλό του. Πρέπει, λοιπόν, να παρατηρήσετε την συμπεριφορά του παιδιού, καθώς και τα λεγόμενά του (π.χ. μισώ το σχολείο). Κατά κανόνα, λένε οι ειδικοί, αν το παιδί έχει πρόβλημα με τον δάσκαλο, η αλλαγή της συμπεριφοράς του ως προς το σχολείο, θα αποτελέσει την πρώτη ένδειξη. Αν είστε τυχεροί, θα σας το αποκαλύψει κιόλας, ωστόσο λίγα παιδιά του κάνουν.

Το παιδί θα εμφανίσει σημαντική πτώση στην αυτοπεποίθησή του.

Μπορεί να αρχίσει να αποκαλεί τον εαυτό το «χαζό» ή «βλάκα» ή να είναι εξαιρετικά αγχωμένο με το διάβασμα της επόμενης μέρας. Αυτό αποτελεί σημάδι, ότι ο τρόπος διδασκαλίας που αντιμετωπίζει το παιδί στην τάξη είναι σε πλήρη αντίθεση με όλα αυτά που χρειάζεται να μάθει. Αντίστροφα, αν το παιδί δεν βλέπει το μάθημα ως πρόκληση, μπορεί να παρατηρήσετε ότι έχει αρχίσει να συμπεριφέρεται άσχημα στην τάξη ή να ότι παραπονιέται πως βαριέται στο σχολείο.

Ακούτε, είτε από το παιδί σας είτε από άλλους γονείς, ότι ο δάσκαλος έχει εξάρσεις θυμού.

Το παιδί, για παράδειγμα, μπορεί να αναφέρει ότι ο δάσκαλος ουρλιάζει και φωνάζει σε όλα τα παιδιά –χωρίς συγκεκριμένο, σοβαρό λόγο. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, λένε οι ειδικοί, δεν υπάρχει δικαιολογία. Καμία κακή συμπεριφορά από την πλευρά του δασκάλου δεν δικαιολογείται.

Μαθαίνετε ότι τα παιδιά δεν συμμετέχουν ενεργά κατά την ώρα του μαθήματος τους και σε συστηματική βάση.

Το χαρακτηριστικό του καλού δασκάλου είναι, ότι έχει την δυνατότητα να ενθουσιάζει και να ξεσηκώνει τα παιδιά. Φυσικά, όλοι οι δάσκαλοι, κάποια στιγμή, αφήνουν τα παιδιά να διαβάσουν από μόνα τους ή να κάνουν μόνα τους, με ησυχία, τις εργασίες τους. Ωστόσο, αν ο δάσκαλος αποφεύγει να κάνει το μάθημα διαδραστικό και απλά παραδίδει χωρίς να έχει «πολλά-πολλά» με τα παιδιά, είναι πιθανότατα προβληματικός. Θα το καταλάβετε, αν το παιδί αρχίσει να σας λέει ότι ο δάσκαλος δεν μιλάει πολύ και δεν ενθαρρύνει τις ομαδικές συζητήσεις στην τάξη. Ότι απλά αναθέτει εργασίες, βάζει τα παιδιά να διαβάζουν ήσυχα μόνα τους, χωρίς να καλούνται να συνεργαστούν με συμμαθητές τους, και πως έτσι περνά όλη η ώρα του μαθήματος. Αυτό, σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορεί να δείχνει ότι ο δάσκαλος βιώνει κάποιο ψυχολογικό τραύμα ή απλά ότι βαριέται.

Ο δάσκαλος αποφεύγει την επικοινωνία με τους γονείς.

Σύμφωνοι –πρέπει να είμαστε ρεαλιστές ως προς το πόσα e-mail και τηλέφωνα θα ανταλλάσσουμε μέσα στην χρονιά με τον δάσκαλο του παιδιού μας, αλλά και το να αποφεύγει την επικοινωνία σας, μπορεί να υποδεικνύει κάποιο πρόβλημα. Το σωστό είναι να ζητούν οι γονείς από τους εκπαιδευτικούς τη μορφή επικοινωνίας που επιθυμούν να έχουν, γιατί έτσι τους δείχνουν ότι σέβονται αυτούς και τον χρόνο τους. Αν, ωστόσο, δείτε ότι και έπειτα από αυτό ο δάσκαλος αργεί ή αποφεύγει να σας απαντήσει, έχετε λόγους να προβληματίζεστε.

Τα μηνύματα που ο δάσκαλος στέλνει στο σπίτι είναι διαρκώς αρνητικά κι στρέφουν το δάχτυλο προς τους γονείς.

Το παιχνίδι της επίθεσης είναι αρκετά σύνηθες από την πλευρά των δασκάλων, προκειμένου να διώξουν από πάνω τους τις πολλές ευθύνες. Οι περισσότεροι γονείς, κάποια στιγμή θα λάβουν άσχημα νέα από τον δάσκαλο, αναφορικά με την συμπεριφορά ή τις επιδόσεις του παιδιού. Αλλά ο αποτελεσματικός δάσκαλος, θα προσπαθήσει να βρει τρόπο να συνεργαστεί με τους γονείς και τον μαθητή, προκειμένου να αντιμετωπιστεί άμεσα το όποιο πρόβλημα, από την πρώτη στιγμή που θα εμφανιστεί, όχι να περιμένει να βγει η κατάσταση εκτός ελέγχου. Ιδανικά, λοιπόν, ο δάσκαλος θα πρέπει να «δουλέψει» μαζί του με τους γονείς, όχι να αρχίσει πόλεμο μαζί τους.

Τι γίνεται μετά;

Ακόμα κι αν ένα ή πολλά από τα παραπάνω σημάδια, σας… θυμίζουν κάποιον, είναι σημαντικό να είστε ψύχραιμοι. Το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνετε είναι να ζητήσετε να βρεθείτε κάποια στιγμή στο σχολείο, την ώρα του μαθήματος, προκειμένου να διαπιστώσετε από μόνη σας την σχέση του δασκάλου με τους μαθητές του. Ακόμα κι αν την ώρα εκείνη δεν γίνεται μάθημα, παρά βρίσκονται όλοι μαζί στον ίδιο χώρο, μπορείτε να παρατηρήσετε τη μορφή της επικοινωνίας που έχει ο δάσκαλος με τους μαθητές του.

Πιθανώς έτσι να διαπιστώσετε, ότι η κατάσταση δεν είναι τόσο άσχημη όσο φοβόσασταν, όμως μπορεί και οι υποψίες σας να επιβεβαιωθούν. Στην πρώτη περίπτωση αυτή, θα χρειαστεί να συζητήσετε και με άλλους γονείς και να κανονίσετε μία οργανωμένη συνάντηση με τον διευθυντή του σχολείου –ή και ατομικά, απευθυνόμενοι οι ίδιοι σε αυτόν, προκειμένου να βρείτε μαζί μια λύση στο πρόβλημα.

Αν δεν τα καταφέρετε ούτε έτσι (και εφόσον πρόκειται για δημόσιο σχολείο), τότε θα χρειαστεί να απευθυνθείτε στο Γραφείο Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στο οποίο ανήκει το σχολείο του παιδιού σας και να παραπονεθείτε στο σχετικό τμήμα εκπαιδευτικών θεμάτων. Μέχρι να βρεθεί μια λύση, πάντως, αποφύγετε οποιαδήποτε μορφή λεκτικής επίθεσης εναντίον του δασκάλου, παρά μιλάτε πάντα σοβαρά, με επιχειρήματα, με αληθινά παραδείγματα και ποτέ ενώπιον του παιδιού.

πηγή άρθρου: infokids.gr