Η εφηβεία είναι το στάδιο της ανάπτυξης που χαρακτηρίζει τη μετάβαση μεταξύ της παιδικής ηλικίας και της νεαρής ηλικίας.
Η εφηβεία λαμβάνει χώρα μεταξύ των 10 και 15 ετών, κατά τη διάρκεια των οποίων το παιδί βιώνει τη σεξουαλική ανάπτυξη και τις φυσικές αλλαγές που σηματοδοτούν το πέρασμα στην ενηλικίωση.
Τι είναι η εφηβεία;
Είναι ένα από τα πολλά στάδια της ανθρώπινης ανάπτυξης. Είναι μία βιολογική διαδικασία που χαρακτηρίζει σημαντικές σωματικές και λειτουργικές αλλαγές. Παράγει τα δευτερογενή χαρακτηριστικά του φύλου, καθώς και την ικανότητα αναπαραγωγής.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα παιδιά αρχίζουν να βιώνουν μία σειρά μεταμορφώσεων που σχετίζονται με την ανάπτυξη και την ωρίμανση. Έτσι στο τέλος της περιόδου αυτής, το παιδί γίνεται ένας ανεξάρτητος ενήλικας με σωματική, κοινωνική και συναισθηματική αυτονομία.
Ψυχολογικές συνέπειες της εφηβείας.
Όπως ξέρουμε η εφηβεία φέρνει μαζί της μία σειρά φυσικών αλλαγών, όπως επίσης ψυχολογικών και κοινωνικών αλλαγών. Οι σπουδαιότερες ψυχολογικές συνέπειες της εφηβείας είναι:
Ο αγώνας μεταξύ ανεξαρτησίας και εξάρτησης.
Στην περίοδο αυτή, η σχέση μεταξύ γονέων και παιδιών είναι περίπλοκη, καθώς τα παιδιά επιθυμούν να γίνουν ανεξάρτητα. Στο στάδιο αυτό υπάρχει σύγκρουση και καχυποψία με τους γονείς και οι διαθέσεις των εφήβων μεταβάλλονται και είναι ασταθείς.
Ανησυχούν για τη φυσική εμφάνισή τους.
Στα πρώτα χρόνια της εφηβείας, εμφανίζονται οι πιο σημαντικές φυσικές αλλαγές. Αυτό δημιουργεί μια μεγάλη αίσθηση ανησυχίας στα νέα παιδιά. Η ανασφάλεια ως προς την εμφάνιση τους μπορεί να αποτελέσει σημαντικό ζήτημα.
Επιπλέον, λόγω της σεξουαλικής εξέλιξης που συμβαίνει σε αυτή την περίοδο, θα αναπτύξουν ενδιαφέρον για τη σεξουαλικότητα και την αυτό-εξερεύνηση.
Φιλίες.
Όταν το παιδί φτάσει στην εφηβεία, οι φιλίες γίνονται πολύ πιο σημαντικές στη ζωή του, βάζοντας τη σχέση με τους γονείς σε δεύτερη μοίρα.
Οι κοινωνικές σχέσεις μεταξύ των φίλων γίνονται πολύ έντονες και συναισθηματικές. Οι στενοί φίλοι είναι οι πιο έμπιστοι σύντροφοι σε ότι συμβαίνει αυτή την περίοδο. Σχηματίζουν ομάδες και τα μέλη μοιράζονται κοινά ενδιαφέροντα και γούστα.
Αναπτύσσουν την δική τους ταυτότητα.
Έχουν τώρα μία παραμορφωμένη άποψη για τον κόσμο, θεωρώντας ότι είναι το κέντρο του κόσμου. Σαν αποτέλεσμα επιδιώκουν να αναπτύξουν την δική τους ταυτότητα ζητώντας περισσότερη ιδιωτική ζωή και απορρίπτοντας τη γονική παρέμβαση. Επίσης αρχίζουν να αμφιβάλουν πιο συχνά για τα πάντα γύρω τους.
Πως πρέπει να αντιμετωπίζουν οι γονείς τις ψυχολογικές συνέπειες της εφηβείας:
Χωρίς αμφιβολία αυτή είναι μία δύσκολη περίοδος για τους νέους. Αλλά μπορεί επίσης να είναι δύσκολη για τους γονείς, οι οποίοι πρέπει να αντιμετωπίσουν αυτές τις αλλαγές και να προσαρμόσουν την ανατροφή των παιδιών τους στις αλλαγές της προσωπικότητά τους.
Ως εκ τούτου, είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να υιοθετήσουν κάποιες σωστές συμπεριφορές ώστε να εξασφαλίσουν μία θετική συνύπαρξη. Για παράδειγμα:
Υπομονή.
Ενσυναίσθηση.
Επικοινωνία και διάλογο.
Να ακούνε τα παιδιά τους.
Δίκαιη διαπραγμάτευση.
Σεβασμό.
Όλοι ξέρουμε το πόσο δύσκολο είναι να είσαι γονιός, ειδικά όταν το παιδί μεγαλώνει και γίνεται επαναστάτης! Ωστόσο είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η εφηβεία είναι απλώς ένα ακόμη στάδιο της ανάπτυξης.
Προσπαθήστε να καταλαβαίνετε τα παιδιά σας κατά τη διάρκεια αυτής της μεταβατικής περιόδου. Η σχέση σας θα γίνει ισχυρότερη και θα σας ευχαριστήσουν γι’ αυτό. Πρέπει να προσπαθήσετε αλλά αξίζει τον κόπο!
