Μια κόκκινη κορδέλα δεν αρκεί…
Κλείνουμε τα μάτια. Στην καλύτερη περίπτωση, κοιτάμε αλλού. Προτιμούμε να μην πολυμιλάμε για αυτό. Να το σπρώχνουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Και αν και δεν μας αρέσει να το παραδεχόμαστε, οι περισσότεροι, στην πραγματικότητα, δεν θέλουμε ούτε να το σκεφτόμαστε. Δεν είναι, για εμάς, πραγματικότητα. Δεν μας αφορά. Νομίζουμε. Γιατί το AIDS αφορά όλους.
Από το 1981 μέχρι το 2007, περισσότεροι από 25 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πεθάνει λόγω HIV – μία από τις μεγαλύτερες πανδημίες στην ιστορία. Σήμερα, η επιστημονική πρόοδος γύρω από τη νόσο έχει οδηγήσει αυτούς τους αριθμούς σε υποχώρηση. Ακόμα και έτσι, μόλις πριν 3 χρόνια, το 2011, καταγράφηκαν 1.7 εκατομμύρια θάνατοι λόγω AIDS.
Η UNAIDS υπολογίζει ότι 34 εκατομμύρια άνθρωποι, σε όλο τον κόσμο, έχουν τον ιό του HIV, αλλά, τραγικά, μόνο οι μισοί από αυτούς γνωρίζουν ότι είναι φορείς. Γεγονός που αποδεικνύει ότι ο κόσμος δεν έχει, ακόμα, ξεκάθαρη εικόνα γύρω από τον HIV και το AIDS και άρα, δεν είναι κατάλληλα εφοδιασμένος για να προφυλάξει τον εαυτό του και τους γύρω του.
Ειδικότερα στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι καταγράφηκε εντυπωσιακή αύξηση στα νέα κρούσματα του HIV, το 2011 και το 2012. Και αν και ο αριθμός για το 2013 παρουσόασε μείωση σε σχέση με τα προηγούμενα έτη (οι νέες μολύνσεις για το 2013 υπολογίζονταν σε 1000 από το ΚΕΕΛΠΝΟ) η κατάσταση πρέπει να προβληματίζει τον καθένα μας.
Αν αντιληφθούμε το μέγεθος του προβλήματος, μπορούμε να κάνουμε πολλά. Πρώτα από όλα, προστατεύουμε τον εαυτό μας. Ρωτάμε, μαθαίνουμε, κάνουμε εξετάσεις. Έπειτα, μιλάμε σε άλλους, μεταδίδουμε τη γνώση, ειδικά στα παιδιά μας.
Μετά το ροζ του καρκίνου του μαστού και το μπλε του διαβήτη, ο πλανήτης θα καρφιτσώσει στο πέτο την κόκκινη κορδέλα, την 1η Δεκεμβρίου. «Ξεμπερδεύουμε» τόσο εύκολα; Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS είναι καλή ευκαιρία να στραφεί η προσοχή του κοινού στην επιδημία, αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι η μάχη τόσων εκατομμυρίων απέναντι στον HIV και το AIDS είναι καθημερινή.
Tην εποχή που ο πλανήτης παλεύει για να έχει μειώσει, μέχρι το 2015, τα κρούσματα της νόσου στο μισό, οι Έλληνες δεν πρέπει να αφεθούν αδύναμοι να την αντιμετωπίσουν, λόγω ανέχειας. Και εκείνοι που ζουν με αυτή, χρειάζονται, πέρα από κόκκινες κορδέλες, να νοιώσουν ότι δεν διαφέρουν, ότι είναι μέρος της κοινωνίας. Και κοινωνία είμαστε εμείς.
Πηγή: pathfinder.gr
Λίγο πριν το τέλος του 2012 γεννήθηκε η κόρη του και μαζί με αυτήν και η ιδέα για το πρώτο ελληνικό site για μπαμπάδες. Δεν κατάγεται από τον πλανήτη Κρύπτον ούτε έχει κάποια υπερδύναμη. Αυτό που έχει είναι υπέρμετρη αγάπη για τις 2 γυναίκες της ζωής του και η υπόσχεση που έχει δώσει στον εαυτό του να γίνει όσο το δυνατόν καλύτερος μπαμπάς για τα παιδιά του.
