Τα παιδιά “χρειάζονται” τη βρωμιά

Τα παιδιά χρειάζονται τα μικρόβια, όχι τα αντιβιοτικά, για να αναπτύξουν ανοσία, λένε οι επιστήμονες.

Το υπέρ-υγιεινό περιβάλλον μπορεί να οδηγήσει σε χρόνιες παθήσεις.

Ναι είναι σημαντικό να πλένουμε τα χέρια μας. Είναι ζωτικής σημασίας κατά τη διάρκεια της γρίπης και του κρυολογήματος ειδικά όταν επισκεπτόμαστε κάποιον στο νοσοκομείο.

Όμως το πρόβλημα στη Δύση τουλάχιστον, είναι ότι οι γονείς έχουν δώσει υπερβολική αξία και σημασία στην καθαριότητα των παιδιών τους.

Νέες μελέτες δείχνουν ότι πολλοί από τους μικροσκοπικούς οργανισμούς που ονομάζονται μικρόβια και προσπαθούμε σκληρά να τους απομακρύνουμε με απολυμαντικά χεριών, αντιβακτηριακά σαπούνια και μεγάλες δόσεις αντιβιοτικών έχουν μία βαθιά αρνητική επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών μας, σύμφωνα και με τη γνώμη της Marie-Claire Arrieta, συγγραφέα του νέου βιβλίου «Αφήστε τα παιδιά να φάνε βρωμιά.

Προφυλάξτε τα από ένα υπέρ-υγιεινό κόσμο».

Βοηθός καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Calgary, Brett Finlay, δηλώνει ότι μεγαλώνουμε τα παιδιά μας σε ένα πιο καθαρό, πιο υπέρ-υγιεινό περιβάλλον από ποτέ. Λέει επίσης ότι οι γονείς το παρακάνουν με ένα τρόπο που συμβάλλει σε πληθώρα χρόνιων παθήσεων που κυμαίνονται από αλλεργίες μέχρι την παχυσαρκία.

Τι λοιπόν ενέπνευσε τους επιστήμονες αυτούς να εκδώσουν το βιβλίο «Αφήστε τα να φάνε βρωμιά»;

«Είμαστε μικροβιολόγοι και έχουμε μελετήσει την κοινότητα των μικροβίων που ζουν στο έντερό μας», απαντούν και συνεχίζουν «αυτά είναι τα μικρόβια εντέρου που ονομάζουμε «μικροβίωμα». Τα τελευταία χρόνια η έρευνα μας καθώς και η έρευνα άλλων επιστημόνων έχει δείξει ότι η υγεία των μικροβίων αυτών νωρίς στη ζωή είναι πραγματικά ζωτικής σημασίας για τη διά βίου υγεία μας.

Δεν είμαστε μόνο επιστήμονες είμαστε και γονείς. Και ελπίζουμε ότι η γνώση αυτή θα ωφελήσει πράγματι όλους τους γονείς.

Έχουμε ακούσει ότι η υπερβολική χρήση αντιβιοτικών για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να οδηγήσει σε ανθεκτικές στην αντιβίωση λοιμώξεις του νοσοκομείου, κάτι που συνδέεται με την υγεία των ηλικιωμένων ανθρώπων και αυτών με μειωμένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Όμως έχουμε αποδείξεις ότι οι συνέπειες είναι πολύ πιο άμεσες και ατομικές από αυτό.

Ποια είναι η σύνδεση μεταξύ των μικροβίων και την ανάπτυξη του ανοσοποιητικού συστήματος στην παιδική ηλικία;
Όταν γεννιόμαστε δεν έχουμε κανένα μικρόβιο. Το ανοσοποιητικό σύστημα μας είναι υπανάπτυκτο.

Αλλά μόλις εμφανιστούν τα μικρόβια, θα ξεκινήσει το ανοσοποιητικό μας σύστημα να λειτουργεί σωστά. Χωρίς τα μικρόβια δεν θα μπορέσει να καταπολεμήσει καλά τις λοιμώξεις.

Δεν είναι μόνο η παρουσία αυτών των μικροβίων, αλλά και ότι παράγουν. Παράγουν μόρια και ουσίες που αλληλοεπιδρούν άμεσα με τα κύτταρα στα έντερά μας, αλλά και με τα κύτταρα του ανοσοποιητικού που βρίσκονται στην άλλη πλευρά των τοιχωμάτων των εντέρων μας.

Μπορούν κυριολεκτικά να τα εκπαιδεύσουν. Είναι μόνο μετά από τη συνάντηση με αυτές τις μικροβιακές ουσίες που τα ανοσοποιητικά κύτταρα λαμβάνουν τις πληροφορίες για να κάνουν αυτό που υποτίθεται ότι πρέπει να κάνουν.

Στη συνέχεια, αυτά τα κύτταρα στο έντερό μας έχουν την ικανότητα να μεταφέρουν τον εαυτό τους σε άλλα μέρη του σώματος για περισσότερη εκπαίδευση.

Ήταν σπάνιο όταν μεγαλώναμε να μάθουμε ότι ένας συμμαθητής μας είχε αλλεργία στους ξηρούς καρπούς. Εμείς στο βιβλίο μας αναφέρουμε την θεωρία που είναι γνωστή ως «υπόθεση της υγιεινής». Τι είναι αυτό;

Η υπόθεση της υγιεινής προσπαθεί να εξηγήσει γιατί οι αλλεργίες, όπως επίσης η παχυσαρκία και η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου, ακόμη και ο αυτισμός, όλες αυτές οι ασθένειες είναι σε άνοδο.

Και αυτό δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο από τα γονίδια. Τα γονίδια μας απλά δεν αλλάζουν τόσο γρήγορα. Η έρευνα δείχνει σταθερά ότι αυτές οι αλλαγές οφείλονται στην αλλαγή και την μεγάλη προστασία έκθεσης στα μικρόβια, στην πρώιμη ηλικία που οδηγούν στην αύξηση αυτών των ασθενειών.

Δηλαδή, η έλλειψη της έκθεσης στα μικρόβια που είναι απαραίτητη για το ανοσοποιητικό μας σύστημα για να εκπαιδευτεί κατάλληλα και τελικά να είναι σε θέση να αποφύγει την ανάπτυξη αυτών των ασθενειών.

Υπάρχουν λοιπόν πράγματα που οι γονείς μπορούν να κάνουν και να μην κάνουν, για να βεβαιωθούν ότι αναπτύσσουν μία καλή υγεία στα παιδιά τους και ίσως να μειώσουν τις πιθανότητες των αλλεργιών, του άσθματος και άλλων ασθενειών;

Τα επιδημιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ένα για παράδειγμα αγρόκτημα, έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν άσθμα.

Φυσικά δεν μπορούμε όλοι να γίνουμε αγρότες, αλλά αυτό που προτείνει είναι ότι η ζωή σε ένα περιβάλλον που είναι λιγότερο καθαρό είναι πραγματικά καλύτερη.

Το ίδιο ισχύει και για την ιδιοκτησία ενός κατοικίδιου ζώου, ειδικά ένα σκυλί. Αφήστε το μωρό σας με ασφάλεια να παίζει με το σκυλάκι σας.

Μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι το να καθαρίζεις τα πάντα που πηγαίνουν στο στόμα του μωρού, αυξάνει τις πιθανότητες για άσθμα.

Η συχνότητα της εμφάνισης του άσθματος μειώνεται εάν η πιπίλα έχει καθαριστεί στο στόμα του γονέα. Και όλα αυτά δείχνουν το γεγονός ότι αν ζούμε σε πάρα πολύ καθαρό περιβάλλον, σε ένα σημείο δεν είναι ωφέλιμο.

Η υγιεινή είναι ζωτικής σημασίας για την υγεία μας.

Δεν πρέπει φυσικά να σταματήσουμε να πλένουμε τα χέρια μας, αλλά πρέπει να το κάνουμε σωστά. Δηλαδή πριν το φαγητό και μετά τη χρήση της τουαλέτας. Οποιαδήποτε άλλη φορά δεν είναι απαραίτητο.

Έτσι αν το παιδί είναι έξω στην αυλή και παίζει με το χώμα μην ανησυχείτε. Πρέπει να υπάρχει μία ισορροπία μεταξύ της πρόληψης της μόλυνσης, η οποία εξακολουθεί να είναι μία πραγματική απειλή στην κοινωνία αλλά και την προώθηση αυτής της μικροβιακής έκθεσης που είναι υγιεινή».