Χτύπα, Τρέχα ή Πάγωσε
Ο Δρ Markham λέει ότι, μπορεί οι γονείς που φωνάζουν να μην καταστρέφουν τους εγκεφάλους των παιδιών τους, αλλά σίγουρα τους αλλάζουν. “Ας πούμε ότι κατά τη διάρκεια μιας ήπιας σε τόνους εμπειρίας οι νευροδιαβιβαστές του εγκεφάλου ανταποκρίνονται στέλνοντας χαλαρωτικά βιοχημικά κύματα ότι είμαστε ασφαλείς. Αυτό συμβαίνει όταν ένα παιδί χτίζει νευρικές οδούς για να ηρεμήσει. ”
Όταν όμως είναι ένα μικρό παιδί με έναν υπανάπτυκτο προμετωπιαίο φλοιό και παίρνει οποιαδήποτε εντολή με ουρλιαχτά, τότε συμβαίνει το αντίθετο. “Το παιδί απελευθερώνει βιοχημικά κύματα που λένε πάλεψε, τρέχα ή πάγωσε.
Μπορεί να σας χτυπήσουν. Μπορεί να ξεφύγουν. Ή παγώνουν σαν να μην μπορούν να κουνήσουν.
Κανένα από αυτά δεν είναι καλό για τον σχηματισμό εγκεφάλου », λέει. Εάν η ενέργεια αυτή συμβαίνει επανειλημμένα, η συμπεριφορά αυτή καθίσταται μόνιμη.
Οι φωνές δεν βοηθούν την επικοινωνία
Δεν έχει σημασία αν κάποιος βρίσκεται σε αίθουσα συσκέψεων ή αίθουσα ψυχαγωγίας, το λεπτό που το άτομο αυτό αυξάνει την ένταση της φωνής του, τα λόγια του χάνουν την αξιοπιστία τους. Κανείς (εκτός από ένα μικρό ποσοστό σαδιστών) απολαμβάνει τις φωνές.
Γιατί να αρέσει, λοιπόν, στα παιδιά; “Όταν οι γονείς φωνάζουν, τα παιδιά φαίνονται να το αποδέχονται, αλλά από εκείνη τη στιγμή και έπειτα χάνεται την όποια επιρροή έχετε πάνω τους”, λέει ο Δρ Markham.
Τα μικρότερα παιδιά μπορεί να ξεσπάσουν σε κλάματα. Τα μεγαλύτερα παιδιά θα κατεβάσουν το βλέμμα – αλλά και στις δυο περιπτώσεις δεν θα ακούσουν.
Οι ενήλικες είναι τρομακτικοί
Η δύναμη της επιρροής που έχουν οι γονείς απέναντι στα παιδιά τους είναι απόλυτη. Για εκείνα, μοιάζουν με μια ξεχωριστή φυλή διπλάσια από το μέγεθός τους που τους παρέχουν τα πράγματα που χρειάζονται για να ζήσουν: Τροφή, καταφύγιο, αγάπη.
Όταν, όμως, το πρόσωπο που εμπιστεύονται περισσότερο από όλα τους φοβίζει, χάνουν την αίσθηση της ασφάλειας.
Και ναι, αυτό είναι πραγματικά τρομακτικό για ένα παιδί. “Έχουν κάνει μελέτες όπου αποτύπωσαν στο φακό ανθρώπους που φωνάζουν. Όταν αυτά τα μικρά βίντεο αναπαρήχθησαν, δεν μπορούσαν να πιστέψουν πόσο διαφορετική μορφή είχαν πάρει τα πρόσωπά τους “, λέει ο Δρ Markham.
Ένα παιδί ηλικίας 3 ετών μπορεί να φέρεται σε ορισμένες κινήσεις του ως ώριμο αλλά δεν έχει ακόμα τη συναισθηματική ωριμότητα να του συμπεριφέρονται σαν ενήλικα.
Τα παιδιά μιμούνται ακόμα και τις κακές συνήθειες των γονέων
Η ομαλοποίηση είναι μια λέξη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με πολλούς τρόπους και ένας από αυτούς αφορά το περιβάλλον ενός παιδιού. Οι γονείς που συστηματικά φωνάζουν στο σπίτι, κάνουν αυτή τη συμπεριφορά να φαίνεται κανονική στο παιδί τους και έτσι προσαρμόζεται σε αυτή τη συνθήκη.
Το παιδί, όπως είναι φυσικό, θα μιμηθεί και θα υιοθετήσει κάθε συμπεριφορά του γονέα.
Γι’ αυτό οι γονείς θα πρέπει να αποτελούν πρότυπα και να ελέγχουν τις ακραίες συμπεριφορές τους. Στην ουσία, για να μάθουν τα παιδιά να συμπεριφέρονται σωστά, πρέπει πρώτα να το κάνουν οι γονείς.
Δεν είναι εύκολο το να μη δώσεις σημασία εκείνη τη στιγμή
Μα πώς αλλιώς θα καταλάβει το παιδί ότι ο πατέρας του είναι πάρα πολύ εκνευρισμένος αν δεν του φωνάξει; Αυτός ο γονιός μπορεί να νομίζει ότι εκείνη τη στιγμή του επιβάλλεται αλλά στην πραγματικότητα επιδεινώνει το πρόβλημα.
Μπορεί ενώ φωνάζετε και τρομοκρατείτε ένα παιδί, εκείνη τη στιγμή να σταματάει αυτό που έκανε και σας ενόχλησε, αλλά με αυτό τον τρόπο διαβρώνεται η σχέση εμπιστοσύνης σας. Καλύτερα να μην πείτε τίποτα από το να ρισκάρετε να χαθεί αυτή η σχέση.
Υπάρχει μια εναλλακτική μέθοδος που είναι πιο αποτελεσματική και όχι τόσο σκληρή: χιούμορ. “Αν εσείς οι γονείς ανταποκριθείτε με μια αίσθηση του χιούμορ, εξακολουθείτε να διατηρείτε την εξουσία σας και να κρατήσετε το παιδί δεμένο μαζί σας”, λέει ο Δρ Markham. Το γέλιο μοιάζει με ένα πιο ευπρόσδεκτο αποτέλεσμα.
Πότε επιτρέπεται να φωνάζετε
“Ενώ στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν συνίσταται να φωνάζετε, υπάρχουν φορές που πρέπει να ανεβάσετε τον τόνο της φωνής σας”, αναφέρει ο Dr Markham.” Όταν τα αδέρφια χτυπάει το ένα το άλλο ή όταν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος”.
Υπάρχουν περιστάσεις κατά τις οποίες το να σοκάρετε τα παιδιά με έντονη φωνή λειτουργεί αλλά, μόλις κερδίσετε την προσοχή τους, τότε μιλήστε τους με ηρεμία. Βασικά, φωνάζετε για να προειδοποιήσετε, αλλά μιλήστε ήρεμα για να συζητήσετε.
