Σήμερα είναι η μέρα του Πατέρα.
Πολλοί δεν γνωρίζουν καν ότι υπάρχει αυτή η γιορτή, άλλοι τη γνωρίζουν αλλά την ξεχνούν και κάποιοι δεν τη θεωρούν καν γιορτή αλλά υποστηρίζουν ότι στην πραγματικότητα αποτελεί απλά γέννημα του καπιταλιστικού δυτικού κόσμου με μοναδικό σκοπό να μας κάνει να ξοδεύουμε τα χρήματα μας σε ανούσια πράγματα.
Δώρο πάντως δεν πήρα στον εαυτό μου για να γιορτάσω την ιδιότητα μου ως πατέρας. Ούτε μου πήρε κάτι η γυναίκα μου. Προφανώς ή δε με θεωρεί καλό πατέρα, ή συμμερίζεται αμιγώς αντικαπιταλιστικές απόψεις. Ούτε μου πήρε κάτι η κόρη μου, αλλά αυτή τη δικαιολογώ γιατί είναι πολύ μικρή ακόμα για να πάει για ψώνια…
Τελικά η γιορτή του Πατέρα είναι κάτι σαν του Αγίου Βαλεντίνου. Όταν είσαι ερωτευμένος γιορτάζεις κάθε μέρα. Θεωρητικά πάντα. Και όταν είσαι μπαμπάς, είσαι μπαμπάς κάθε μέρα. Πρακτικά.
Και είναι αλήθεια ότι δεν είναι όλες οι στιγμές ίδιες. Δεν είναι όλες οι στιγμές καλές. Κάποιες φορές σκέφτεσαι πόσα πράγματα θα μπορούσες να έκανες αν δεν ήταν το παιδί. Αλλά μετά το παιδί – αυτό το ίδιο που δεν σε αφήνει να κάνεις πράγματα – κάνει κάτι τόσο μικρό αλλά συγχρόνως τόσο μαγικά δυνατό πάνω σου και επανέρχεσαι στην πραγματικότητα σαν να τρως ηχηρό χαστούκι.
Και συνειδητοποιείς πως η πατρότητα αποδεικνύει ότι η ευτυχία κρύβεται στα μικρά πράγματα. Και ότι τα παιδιά αποτελούν καθημερινή υπενθύμιση για αυτό. Μπορεί να μην το καταλαβαίνουμε εκείνη τη στιγμή που το βιώνουμε, αλλά έτσι είναι. Το να είσαι γονιός μπορεί να απαιτεί θυσίες χρόνου και επιλογών, αλλά τα παιδιά στις ξεπληρώνουν και με το παραπάνω. Όχι με αντικείμενα, αλλά με τις στιγμές που σου χαρίζουν κάθε μέρα όπως:
– που σε παίρνουν από το χέρι για να σου δείξουν κάτι
– που σου δίνουν να δοκιμάσεις και εσύ από το φαγητό τους
– που σου φέρνουν κάτι «χαλασμένο» για να τους το φτιάξεις
– που σου φέρνουν ένα βιβλίο για να τους διαβάσεις
– που σε φωνάζουν να κάτσεις δίπλα τους στα σκαλιά
– που σου κολλάνε αυτοκολλητάκια στο κινητό
– που σε αγκαλιάζουν σφιχτά
– που σε φωνάζουν μπαμπά…
Λίγο πριν το τέλος του 2012 γεννήθηκε η κόρη του και μαζί με αυτήν και η ιδέα για το πρώτο ελληνικό site για μπαμπάδες. Δεν κατάγεται από τον πλανήτη Κρύπτον ούτε έχει κάποια υπερδύναμη. Αυτό που έχει είναι υπέρμετρη αγάπη για τις 2 γυναίκες της ζωής του και η υπόσχεση που έχει δώσει στον εαυτό του να γίνει όσο το δυνατόν καλύτερος μπαμπάς για τα παιδιά του.
