O μπαμπάς μου, ο ήρωας μου…

163ca6e00d1a7c47572a296c0024f1f1

Μια φράση τόσο κλισέ μα συγχρόνως τόσο αλήθεια. Και είμαι τόσο ευγνώμων που έχω την τύχη να τη ζω καθημερινά…

«Σ’αγαπώ μπαμπά μου. Είσαι ο καλύτερος μου!» μου ψιθύρισε η κόρη μου τις προάλλες την ώρα που την έβαζα για ύπνο.

Δε θα πω ψέματα, κορδώθηκα σαν το παγώνι. Και συγκινήθηκα. Πολύ. Πάρα πολύ μάλλον. Ίσως να ένιωσα και κάποιου είδους δικαίωση.

Όμως δε θα ‘πρεπε. Γιατί δεν έκανα κάτι εξωπραγματικό, ούτε καν σπουδαίο. Δεν έκανα κάτι που δεν μπορούν να κάνουν ή δεν κάνουν οι άλλοι μπαμπάδες. Το ότι βοηθάω τη γυναίκα μου με τις δουλειές του σπιτιού, το ότι ξυπνάω τα βράδια όταν βλέπει εφιάλτες η κόρη μου, το ότι θέλω να είμαι κοντά της και να της μαθαίνω πράγματα, να παίζω μαζί της και να πηγαίνουμε βόλτες στην παιδική χαρά και κολυμβητήριο και ζωγραφική και πηλό και να την πηγαίνω το πρωί στον παιδικό σταθμό, δεν με κάνουν καλύτερο πατέρα. Ούτε τα κάνω για να κερδίσω τις εντυπώσεις ή την ευγνωμοσύνη της γυναίκας μου και της κόρης μου. Ούτε για να το παίξω στον κόσμο καλός μπαμπάς. Ό,τι κάνω, το κάνω για μένα. Και δεν περιμένω ανταλλάγματα. Μου φτάνει το πώς με βλέπει η κόρη μου…

Αυτό είναι που μετράει. Κάθε μπαμπάς είναι ήρωας στα μάτια του παιδιού του. Δεν έχει σημασία το πώς σε βλέπει ο κόσμος, ή αν θεωρείσαι καλύτερος από άλλους. Δεν είναι διαγωνισμός ούτε αγώνας για το ποιος είναι καλύτερος. Και δε θα έπρεπε. Εξάλλου, ποιος ορίζει τι σημαίνει καλός μπαμπάς;

Για μένα καλός μπαμπάς δεν είναι απαραίτητα ο πανταχού παρών μπαμπάς. Ας μην ξεχνάμε ότι ο μπαμπάς έχει επαγγελματικές και άλλες υποχρεώσεις που πολλές φορές μπορούν να στερούν την παρουσία του από την οικογένεια. Και κούραση που ίσως τον αποτρέπει κάποιες φορές να συμμετέχει όσο θα ήθελε ο ίδιος. Ούτε είναι ο δυνατός, αποτελεσματικός και υπεράνθρωπος πατέρας που έχει τη λύση και την απάντηση για όλα. Ούτε εκείνος που τα κάνει όλα τέλεια. Εξάλλου αυτό είναι αδύνατο, γιατί τέλειος σημαίνει να μην κάνεις λάθη. Και οι μπαμπάδες κάνουν λάθη. Και αρκετά μάλιστα. Αλλά αυτό είναι που τους κάνει μπαμπάδες.

Για μένα καλός μπαμπάς είναι αυτός που είναι αληθινός, αυθεντικός και ισορροπημένος. Γιατί στην τελική αυτό που αποκομίζει ένα παιδί από έναν τέτοιο μπαμπά είναι η αίσθηση της ισορροπίας, της αρμονίας και της εμπιστοσύνης.

Για μένα καλός μπαμπάς είναι αυτός που προσπαθεί να είναι καλός και θέλει να γίνει ακόμα καλύτερος.

Για μένα καλός μπαμπάς είναι αυτός που βάζει το παιδί του και τις ανάγκες του πάνω από τον ίδιο και τα δικά του θέλω.

Έτσι λοιπόν γίνεσαι καλός μπαμπάς. Αληθινός. Έτσι γίνεσαι «ήρωας». Ήρωας στα μάτια του παιδιού σου. Ούτως ή άλλως δεν χρειάζονται πολλά για να συμβεί αυτό. Αρκεί να θέλεις να είσαι εκεί. Και να το δείχνεις. Όπως μπορείς, αλλά όσο μπορείς περισσότερο…

O μπαμπάς μπορεί να μη φοράει κόκκινη μπέρτα ούτε και να τρέχει με ταχύτητα φωτός και σίγουρα δεν πετάει. Για τα παιδιά όμως, ο μπαμπάς είναι ο ήρωας τους.

Χρόνια πολλά σε όλους τους μπαμπάδες του κόσμου με μία όμορφη ηλεκτρονική κάρτα από τα Pampers.