Γιατί δεν απαντάω στο τηλέφωνο όταν με καλούν οι φίλοι μου…

Father Holding Infant 2002

Οι παρακάτω αράδες απευθύνονται στους φίλους μου που προσπαθούν να με βρουν στο τηλέφωνο – και γενικότερα – αλλά δε με βρίσκουν…

γράφει ο Κωνσταντίνος Μητρούδης

Ναι, σε σένα μιλάω φίλε. Να ξέρεις, μου στοίχισε πολύ που χαθήκαμε. Και αισθάνομαι άσχημα που βρίσκω δύο και πλέον αναπάντητες στο τηλέφωνό μου από εσένα και δε σε παίρνω πίσω. Δεν είναι γιατί δεν εκτιμώ την παρέα σου πια – το αντίθετο μάλιστα, τώρα την έχω πιο πολύ ανάγκη από ποτέ – ούτε γιατί το παίζω πολυάσχολος.

Ξέρω, κι εσύ έχεις δουλειές. Και εσύ έχεις πολύ καλύτερα πράγματα να κάνεις από το να προσπαθείς συνεχώς να βρεθείτε με κάποιον που φαινομενικά δεν κάνει καμία προσπάθεια προς αυτό. Άλλωστε, δεν πίστευα ποτέ πως θα είμαι από αυτούς τους γονείς που κάνουν παιδιά και εξαφανίζονται. Πίστευα – έλεγα ψέμματα στον εαυτό μου – πως η ζωή μου δεν θα αλλάξει καθόλου και πως θα καταφέρω να τα προλαβαίνω όλα.

Για να μη σε κουράζω όμως με την κλάψα και επειδή θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί σου, ορίστε μερικοί λόγοι για τους οποίους δεν απαντάω στο τηλέφωνο όταν με καλείς:

1. Κακά

Και δεν εννοώ κακά μαντάτα. Αν και θα μπορούσες να το πεις κι έτσι. Εννοώ σκατά, καλέ μου φίλε. Στην πάνα του μπέμπη, στο γιογιό της μικρής, στο κρεβατάκι, στην αλλαξιέρα, στο φορμάκι, το παντελόνι, την μπλούζα, τα χέρια, το κεφάλι, τους τοίχους. Όπου μπορεί να βάλει ο νους σου… Καθαρίζω σκατά τα τελευταία δυόμισι χρόνια. Όπως καταλαβαίνεις, εκείνη την ώρα, δεν έχω και πολύ όρεξη να μιλήσω στο τηλέφωνο, αλλά ούτε και το χρόνο. Όλες αυτές οι σκατούλες δε θα καθαριστούν από μόνες τους!

baby-poops-on-dad

2. Αθόρυβη λειτουργία στο τηλέφωνο

Μεγάλη εφεύρεση! Πολύ έξυπνος αυτός που σκέφτηκε πως ναι μεν θέλεις ένα κινητό τηλέφωνο για να σε βρίσκουν παντού, αλλά χρειάζεσαι και την ησυχία σου μερικές φορές. Για την ακρίβεια, τα παιδιά χρειάζονται την ησυχία τους. Το ωράριο ύπνου τους είναι αρκετά άστατο και τελείως διαφορετικό συνήθως από το δικό μας, με αποτέλεσμα να προσπαθούμε ως επί το πλείστον να κρατάμε χαμηλούς τους τόνους στο σπίτι για να κοιμούνται. Γιατί όσο κοιμούνται αυτά, τόσο ηρεμούμε κι εμείς. Τις υπόλοιπες ώρες το κινητό ξεμένει στο αθόρυβο από συνήθεια κι έτσι όποιος και να καλεί, απλά δεν τον ακούμε.

3. Θα μας διακόψουν ούτως ή άλλως

Και θα γίνω και ψιλορεζίλι. Γιατί εσύ θα πεις «αα, τι χαριτωμένα ακούγονται», αλλά από μέσα σου θα χαίρεσαι που δεν είσαι ακόμα στη θέση μου. Κι εγώ θα σε κλείσω λέγοντας «μη αγάπη μου τη μπανάνα από πάτωμα ή πάλι κακά θέλεις ή μην πηδάς από τον καναπέ ή γιατί έβγαλες όλα τα ρούχα σου ή μην τραβάς τα μαλλιά της αδερφής σου» και δώσ’ του κλάμα και μετά η υπόσχεση ότι θα σε πάρω σε λίγο. Η αλήθεια όμως είναι πως δε θα σε πάρω σε λίγο και ίσως και ποτέ (βλέπε παρακάτω).

4. Λέω πως θα σε πάρω μετά, μα όλο το ξεχνάω

Αλήθεια, δεν προσποιούμαι πως έχω κάτι σαν πρώιμο αλτσχάιμερ. Ανοίγω το ψυγείο και δε θυμάμαι γιατί το άνοιξα. Βάζω τα παπούτσια μου και ξεχνάω που θέλω να πάω. Πάω σούπερ μάρκετ και γυρνάω σαν την άδικη κατάρα στους διαδρόμους. Εννέα στις δέκα φορές που θα με καλέσεις, κάτι θα κάνω που δεν επιδέχεται διακοπής, κάτι που συνήθως θα έχει σχέση με τα παιδιά. Οπότε λέω μέσα μου πως θα σε καλέσω σε λίγο. Αλλά το λίγο, γίνεται πολύ και το πολύ, ακόμα περισσότερο και εντωμεταξύ αν παρ’ ελπίδα θυμήθηκα ότι με είχες καλέσει, έχει έρθει η ώρα ύπνου ή μπάνιου ή φαγητού, ή το έπιασες το νόημα τέλος πάντων…

5. Απλά δε θέλω να σου μιλήσω

Ή και σε κανέναν. Για να μην κοροϊδευόμαστε. Υπάρχουν στιγμές που είμαι τόσο κουρασμένος, που απλά θέλω να χωθώ ολόκληρος μέσα στη μπανιέρα και να μην έχω επαφή με οποιονδήποτε στον κόσμο, όσο δελεαστικό και να είναι αυτό που θέλει να μου προτείνει. Ή να διαβάσω ένα βιβλίο ή να χαζέψω με τις ώρες τηλεόραση ή το facebook. Οτιδήποτε τέλος πάντων, εκτός από το να μιλήσω με κάποιον στο τηλέφωνο. Ειδικά με κάποιον που θα μου θυμίσει την προ τέκνων ανέμελη ζωή μου.

6. Περνάω καλύτερα με τα παιδιά μου (πια) και δεν θέλω να το παραδεχτώ

Σου το είπα από την αρχή. Δε θέλω να σε κοροϊδεύω. Όσο περνάει ο καιρός, έχουμε όλο και λιγότερα κοινά μεταξύ μας. Μη με παρεξηγείς. Ήταν ωραίες οι ημέρες που ξενυχτούσαμε φλερτάροντας άγνωστες κοπέλες ή ξημερώναμε με ένα χειριστήριο στο χέρι. Αλλά πλέον αυτό που με γεμίζει πραγματικά, είναι να περνάω όσο γίνεται περισσότερη ώρα με τα παιδιά μου. Να κυλιόμαστε στο πάτωμα. Να κυνηγιόμαστε. Να παίζουμε με τα τουβλάκια. Να βλέπουμε αγκαλιά κινούμενα σχέδια. Να γυρνάμε στα πάρκα και τις παιδικές χαρές. Να γελάμε με την ψυχή μας.

Γι’ αυτό μη μου κρατάς κακία και κάνε υπομονή μαζί μου, φίλε. Θα έρθεις, εύχομαι, εδώ που είμαι και θα με καταλάβεις. Μέχρι τότε, άσε ένα μήνυμα στον τηλεφωνητή μου ή ακόμα καλύτερα, στείλε μου ένα γραπτό μήνυμα. Όποτε το δω, θα σου απαντήσω το συντομότερο δυνατό. Το πολύ πολύ να χρειαστεί να επιμείνεις λιγουλάκι. Άλλωστε, γι’ αυτό είναι οι φίλοι…

single-dad-with-kids