Και τώρα οι δυο μας!

Τα δύο προηγούμενα Σαββατοκύριακα είχαμε τη «γιορτή της δημοκρατίας», τη «μητέρα όλων των μαχών», κοινώς εκλογές.

Κείμενο: Χρίστος Σμπώκος

Δεν είχαν μεγάλες διαφορές από τις προηγούμενες στα περισσότερα. Κάλπες, παραβάν, φυλλάδια, μηνύματα, περίπτερα, όλα τα κλασσικά. Άντε και λίγο παραπάνω διαφημίσεις στα social media. Για μας όμως σαν οικογένεια είχαν μια ιδιαιτερότητα. Πρώτη φορά ψηφίσαμε εκτός από πολίτες και ως γονείς. Όσο και να πεις το βάρος δεν είναι πια το ίδιο.

Κατά σύμπτωση δε, την ημέρα των εκλογών της πέρασα με το μικρό οι δύο μας! 24 ώρες (και βάλε), ολομόναχοι καθώς η μαμά μας δούλευε. Και το περίμενα πώς και πώς. Μου φαινόταν πολύ ωραίο που θα ήμουν μόνος με το γιο μου, σαν κολλητοί  ένα πράμα, να κάνουμε ότι θέλουμε! Αλλά επιπλέον το βρήκα και μεγάλη πρόκληση για να δω αν μπορώ μόνος να κάνω ότι πρέπει να κάνω με ένα 10μηνο τυπάκι.

Λοιπόν, μια χαρά περάσαμε. Παίξαμε, φάγαμε, ψηφίσαμε, ξαναπαίξαμε, κουβεντιάσαμε, πήγαμε βόλτα για καφέ, ξαναπαίξαμε, κάναμε μπάνιο, γελάσαμε και στο τέλος κοιμηθήκαμε εξουθενωμένοι (βασικά ο μικρός). Ναι συνάδελφοι μπαμπάδες, είναι εφικτό να κουμαντάρετε ένα τόσο δα παιδάκι, χωρίς να καταστραφεί το σπίτι, χωρίς να γίνει κάποια ζημιά, χωρίς να μείνει νηστικό και χωρίς να στερηθείτε κι εσείς τη βόλτα σας. Το μυστικό είναι (λέω εγώ ο ξερόλας), να το δείτε εξαρχής θετικά, ως μια μέρα με τον κολλητό σας και όχι ως αγγαρεία. Και επίσης να το οργανώσετε (στο μυαλό σας) από πριν. Θα κυλήσει η μέρα και δε θα καταλάβετε πώς πέρασε!

Προτείνω να μάθετε από πριν πώς γίνετε η φρουτόκρεμα (απλό project μην τρομάζεις!), που είναι τα βασικά αξεσουάρ (μπρίκι, τάπερ, θερμός, μπιμπερό) και τι ώρες πάνω- κάτω τρώει το παιδί. Τα άλλα είναι εύκολα. Προτείνω επίσης να σκεφτείτε 2-3 ωραία μέρη διασκεδαστικά και για τους δύο. Αν το παιδί από την αρχή διασκεδάζει θα γελάει όπου και να το πάτε. Ως και στο εκλογικό κέντρο. Στο οποίο εκλογικό παρεμπιπτόντως αν πας με μωρό στην αγκαλιά περνάς και ψηφίζεις πιο γρήγορα κι από το Σαμαρά και τον Τσίπρα. Απλά δεν κάνεις μετά δηλώσεις σε κάμερες.

Η πρόκληση είναι μεγάλη φίλε και συνάδελφε superdad. Αλλά έχεις σπουδαίο κίνητρο. Έτσι φτιάχνεις τη σχέση με το παιδί σου, έτσι το μαθαίνεις και σε μαθαίνει ακόμα καλύτερα. Βλέπεις πολλά που λόγω δουλειάς τα έχεις χάσει. Βλέπει κι εκείνο πολλά σε σένα που λόγω δουλειάς (σου) δεν τα είχε παρατηρήσει. Και πίστεψέ με στο τέλος της ημέρας, όταν το δεις να πέφτει «ξερό» αλλά να είναι ευτυχισμένο, θα αισθανθείς θριαμβευτής, μεγαλύτερος από το νικητή των εκλογών.

Υ.Γ: Έχεις και ένα έξτρα κίνητρο ως άντρας. Η δραστηριότητά σου να ξέρεις προκαλεί το ενδιαφέρον και τη θετική διάθεση των γυναικών που σε βλέπουν μόνο, να κουμαντάρεις τόσο καλά το παιδί. Αλλά κυρίως, κερδίζεις με το σπαθί σου την εμπιστοσύνη της πιο σημαντικής γυναίκας, της μαμάς! Αν δει ότι «το έχεις», ίσως καταφέρεις να την πείσεις να μη σου φωνάζει, να μη σου λέει διαρκώς τι να κάνεις, να μην παίρνει ανά μισή ώρα τηλέφωνο ρωτώντας «είναι καλά το παιδί; Το σπίτι;». Δες το σαν επένδυση.