Ο μπασκετμπολίστας Λάζαρος Παπαδόπουλος μιλάει στο superdad.gr

Ο Λάζαρος Παπαδόπουλος γεννήθηκε στο Κρασνοντάρ της Ρωσίας το 1980, αλλά σε ηλικία 10 χρονών ήρθε στη Θεσσαλονίκη μαζί με τους γονείς του και την, κατά 3 χρόνια μικρότερη, αδερφή του. Την πρώτη φορά που έπαιξε μπάσκετ κι έβαλε το πρώτο του καλάθι ένιωσε απίστευτη συγκίνηση. Από τότε δεν άφησε ξανά την μπάλα από τα χέρια του…

Συνέντευξη: Λεωνίδας Φιλίππου

Σε ποια ηλικια ξεκίνησες τον αθλητισμό;

Σε ηλικία 12 χρονών βρέθηκα στον ΑΟ Σταυρούπολης, στη Θεσσαλονίκη, ξεκινώντας από τις ακαδημίες της ομάδας, η οποία μετείχε στα τοπικά πρωταθλήματα της ΕΚΑΣΘ. Έναν χρόνο αργότερα εκδόθηκε το πρώτο μου δελτίο και πραγματοποίησα το ντεμπούτο μου στο μίνι με τον ΑΟΣ.

Το πρώτο σου άθλημα ήταν το μπάσκετ; Τι σε οδήγησε σε αυτό;

Η πρώτη μου επαφή με τον αθλητισμό έγινε μέσω της πάλης αλλά το ύψος μου ήταν ο λόγος που ασχολήθηκα με το μπάσκετ. Την πρώτη φορά που έπαιξα μπάσκετ κι έβαλα το πρώτο μου καλάθι ένιωσα απίστευτη συγκίνηση και δεν άφησα ξανά την μπάλα από τα χέρια μου.

Ποια ομάδα σε συγκινούσε τότε;

Δεν υπήρχε κάποια ομάδα που να με συγκινούσε ιδιαίτερα. Η πρώτη μου ομάδα ήταν ο Α.Ο. Σταυρόπουλος και ήταν η ομάδα που με σημάδεψε γιατί εκεί έκανα τα πρώτα βήματα μου στο μπάσκετ, μαθαίνοντας τα βασικά.

Όταν ήσουν μικρός υπήρχε κάποιος σούπερ ήρωας που ήθελες να μοιάσεις;

Στο μπάσκετ είχα ίνδαλμα τον Patrick Ewing. Ένας άνθρωπος που θαύμαζα από τα παιδικά μου χρόνια ήταν ο Βλάντιμιρ Βισότσκι, ο οποίος ήταν ηθοποιός και τραγουδιστής στη Ρωσία.

Οι γονείς σου έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην αθλητική σου εξέλιξη κυρίως στα πρώτα σου βήματα;

Οι γονείς μου δεν είχαν κάποια σχέση με τον αθλητισμό αφού και οι δυο ήταν καλλιτέχνες, αλλά με βοήθησαν πολύ στην παιδική μου ηλικία, γιατί μου επέτρεψαν να κάνω αυτό που αγαπώ.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη συγκίνησή σου στο άθλημα;

Μου άρεσαν πάντα τα πανηγύρια στα αποδυτήρια!

Τι ρόλο έπαιξαν οι ήττες στην καριέρα σου;

Οι ήττες είναι κι αυτές, όπως και οι νίκες, μέρος του αθλητισμού. Υπάρχουν και οι λύπες στη ζωή ενός αθλητή, όμως πρέπει να μάθεις απ’ αυτές, να παραμείνεις δυνατός και να διορθώσεις τα λάθη, ώστε την επόμενη φορά να είσαι στην πλευρά του νικητή.

Είσαι πατέρας δύο κοριτσιών. Ακολούθησαν τα αθλητικά σου βήματα;

Μαζί με τη σύζυγο μου, η οποία υπήρξε επίσης αθλήτρια αφήνουμε τα παιδιά μας να αποφασίσουν αυτά με τι θέλουν να ασχοληθούν. Τα σπρώχνουμε στον αθλητισμό, όμως δε θέλουμε σε καμία περίπτωση να τα επιβάλλουμε να ασχοληθούν με κάτι που αρέσει σε εμάς. Είναι ελεύθερα να αποφασίσουν με τι θέλουν να ασχοληθούν στον ελεύθερο χρόνο τους.

Ο αθλητισμός θα ήθελες να είναι στην ζωή τους;

Σίγουρα θα το θέλαμε και οι δύο, αλλά όπως είπα και πριν, θα αποφασίσουν αυτά ανάλογα με τα ενδιαφέροντα τους και το ταλέντο τους με τι θέλουν να ασχοληθούν.

Τι συμβουλή θα έδινες σε άλλους μπαμπάδες σχετικά με τον αθλητισμό για τα παιδιά τους;

Θα συμβούλευα όλους τους γονείς να φέρουν τα παιδιά τους στον αθλητισμό. Είναι πολλά τα οφέλη που μπορεί να αποκομίσει ένα παιδί από την ενασχόληση του με τον αθλητισμό. Ο αθλητισμός είναι και πολιτισμός και διαμορφώνει τις περισσότερες φορές σωστούς χαρακτήρες. Επίσης κρατά ένα παιδί μακριά από κακιές συνήθειες. Και, εκτός των άλλων, ο αθλητισμός βοηθά ένα παιδί να έχει και σωστή συμπεριφορά.

Ποιές είναι οι στιγμές που κρατάς μέχρι σήμερα ως πιο σημαντικές από την ώρα που ήρθαν στον κόσμο οι κόρες σου;

Κάθε στιγμή που περνώ μαζί τους είναι η καλύτερη στιγμή για μένα!

Πώς γεννήθηκε η ιδέα της GBA;  Ήταν η ανάγκη σου να μεταφέρεις την αγάπη σου για το άθλημα στα νέα παιδιά;

Το μπάσκετ μας έχει δώσει πολλά. Δόξα, επιτυχίες, χρήματα και θέλαμε μαζί με τον Δημήτρη Διαμαντίδη, τον Νίκο Χατζηβρέττα και τον Κώστα Χαραλαμπίδη να ανταποδώσουμε κι εμείς από την πλευρά μας κάποια πράγματα στο άθλημα που λατρεύουμε και είναι για μας τρόπος ζωής. Επίσης ένας άλλος λόγος που αποφασίσαμε να ιδρύσουμε την GBA είναι η ανάπτυξη και η προώθηση του αθλήματος. Θέλαμε να προσφέρουμε στα παιδιά διέξοδο για να ασχοληθούν με τον αθλητισμό.

Ποια είναι η βασική αρχή του GBA και γιατί ένα αγόρι ή ένα κορίτσι να έρθει στη GBA;

Βασικά ο στόχος µας είναι να εντάξουµε παιδιά στον αθλητισµό, να τους κάνουµε να καταλάβουν πως ο αθλητισµός, το µπάσκετ, είναι γιορτή, είναι χαρά και διασκέδαση. Έχουµε προχωρήσει και σε µια σειρά από παράλληλες δράσεις. Κάναµε θεσµό κάθε καλοκαίρι τη δηµιουργία τουρνουά 3 on 3, διοργανώνουμε camp στη Χαλκιδική όπου τα παιδιά μπορούν να συνδυάσουν διακοπές και μπάσκετ αλλά και off season camp όπου οι αθλητές μικροί και μεγάλοι μπορούν να δουλέψουν για να βελτιωθούν. Αυτό όμως που μας διαφοροποιεί από άλλες ακαδημίες είναι η μέθοδος. Είμαστε η μοναδική ακαδημία στην Ευρώπη που διοικείται από παίκτες, οι δυο εκ των οποίων εν ενεργεία, και η μοναδική ακαδημία στην Ελλάδα που δεν δεσμεύει τα παιδιά με δελτία. Πρόκειται για μία ομαδική προσπάθεια και όλοι όσοι εμπλέκονται σ’ αυτή την προσπάθεια δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό για να είναι ικανοποιημένα τα παιδιά από τη δουλειά που γίνεται.

Η GBA εξέδωσε ένα πολύ σημαντικό, για το άθλημα, βιβλίο όπου παρουσιάζεται με πολλές λεπτομέρειες η ιστορία του αθλήματος με τίτλο «Θεσσαλονίκη, η πόλη του Μπάσκετ». Πώς γεννήθηκε η ιδέα; Πόσο εύκολο ήταν ένα τέτοιο εγχείρημα;

Θέλαμε ως GBA να κάνουμε ένα δώρο στο μπάσκετ και θεωρήσαμε πως η έκδοση ενός βιβλίου που θα προσπαθήσει να καταγράψει όσο πιο πιστά γίνεται την ιστορία του μπάσκετ, που στην Ελλάδα γεννήθηκε σ’ αυτή την πόλη, θα ήταν ό,τι καλύτερο. Η κυκλοφορία του βιβλίου μάλιστα συνέπεσε χρονικά πέρυσι το καλοκαίρι με την έναρξη ενός σπουδαίου αθλητικού γεγονότος όπως ήταν το Παγκόσμιο πρωτάθλημα Βετεράνων. Ο τίτλος του βιβλίου μιλάει για το περιοχόμενο του και το αποτέλεσμα ήταν πραγματικά πολύ ωραίο αν σκεφτεί κανείς την προσπάθεια που έγινε για να αποκτήσει σάρκα και οστά η ιδέα που είχαμε.