Νίκος Ζήσης: Η ήρεμη δύναμη…της πατρότητας

Φωτογραφίa © InTime Sports Photo Agency /  Νίκος Ζήσης

O τριαντάχρονος διεθνής μπασκετμπολίστας Νίκος Ζήσης έχει απογειώσει πολλές φορές την Εθνική Αντρών, παραμένει όμως πάντα προσγειωμένος. Το ίδιο τον χαρακτηρίζει και στον ρόλο του ως πατέρας.

Συνέντευξη: Σταύρος Σταυρινός

Τι σημαίνει για σένα το γεγονός ότι έγινες πατέρας; 

Είναι το σημαντικότερο γεγονός της ζωής μου. Νιώθω φανταστικά στην ιδέα ότι είμαι πατέρας του Αλέξανδρου.

Υπάρχει κάποια συμβουλή ή ίσως και κάποιο μάθημα ζωής που σου έδωσε ο δικός σου πατέρας και θα ήθελες να το περάσεις και εσύ στο γιο σου; 

Μ’ αρέσει η ιδέα να μεγαλώνω τον γιο μου με το δικό μου ένστικτο σαν πατέρας. Σίγουρα η εμπειρία του πατέρα μου με βοηθάει κάποιες φορές.

Ποια είναι η στιγμή που κρατάς μέχρι σήμερα ως την πιο ξεχωριστή, από την ώρα που ήρθε στον κόσμο ο γιος σου; 

Είναι παρά πολλές ήδη. Η ωραιότερη όμως ήταν τη στιγμή της γέννησης του όντας παρών στην αίθουσα τοκετού.

Υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που θα ήθελες να θυμάται από σένα το παιδί σου; 

Θα ήθελα να θυμάται ότι ήμουν πάντα δίπλα του, να τον αγαπάω και να τον συμβουλεύω.

Όταν ήσουν μικρός υπήρχε κάποιος σούπερ ήρωας που ήθελες να μοιάσεις;

Αγαπημένος μου σούπερ ήρωας ήταν ο Batman.

Πες μας κάτι αστείο που λέει ο γιος σου όταν σε βλέπει στο γήπεδο ή στην τηλεόραση. 

Την ημέρα του αγώνα του λέω πάντα : Αλέξανδρε σήμερα θα έρθεις στο γήπεδο με τη μαμά! Κι αυτός συνήθως μου απαντάει: Ναι μπαμπά. Μπάσκετ, μπάλα, μπράβο μπαμπά…

Τι φοβάσαι περισσότερο ως πατέρας;

Ο μόνος μου φόβος είναι το θέμα της υγείας. Αν είμαστε όλοι καλά, δεν με φοβίζει τίποτα.

Όταν γεννούσε η γυναίκα σου ήσουν μαζί της στην αίθουσα τοκετού; Αν ναι πως ένιωσες; Θα προέτρεπες κι άλλους μελλοντικούς μπαμπάδες να το κάνουν;

Όπως προανέφερα, ήμουν μέσα στην αίθουσα τοκετού. Ήταν μια ανεπανάληπτη στιγμή και φυσικά και το προτρέπω σε όλους τους μπαμπάδες.

Γνωρίζω από έγκυρες πηγές ότι ο γιος σου έχει ήδη δείξει την κλίση του στο άθλημα του μπάσκετ. Είναι κάτι που προέτρεψες εσύ ή προέκυψε τυχαία; Είναι κάτι που σε χαροποιεί και ενθαρρύνεις; 

Είναι απίστευτο ότι τα παιδιά σ’ αυτήν την ηλικία είναι σα σφουγγάρια. Ποτέ δεν του είπα έλα να παίξεις μπάσκετ κτλ. Το γεγονός ότι με βλέπει από πολύ μωρό, πιστεύω τον έχει κάνει να του αρέσει πολύ το μπάσκετ και να παίζει σπίτι όλη την ώρα! Με χαροποιεί μεν αλλά δεν θα έλεγα ότι τον ενθαρρύνω.

Είσαι ένας επιτυχημένος αθλητής και όλοι γνωρίζουμε ότι κάτι τέτοιο απαιτεί θυσίες. Πώς περνάς λοιπόν τον ελεύθερο χρόνο σου με το γιο σου;

Βρίσκω πάντα τον χρόνο για τον γιο μου. Παίζουμε μπάσκετ, με τα αυτοκινητάκια του, τα τρενάκια του. Άλλες φορές τραγουδάμε, χορεύουμε, παίζουμε κυνηγητό. Είναι φοβερές αυτές οι στιγμές.

Πως θα χαρακτήριζες τον τύπο του πατέρα που είσαι;  

Θα έλεγα ότι γενικά είμαι ήρεμος μπαμπάς. Έχω υπομονή μαζί του. Όταν βέβαια, νιώθω ότι φτάνει η στιγμή να είμαι πιο αυστηρός μαζί του, προσπαθώ και το κάνω.

Σε λίγο καιρό περιμένεις και το δεύτερο παιδί σου. Πώς νοιώθεις; Έχεις την ίδια αγωνία που είχες και την πρώτη φορά;

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω την ίδια αγωνία αλλά πιστεύω με το που γεννηθεί τα συναισθήματα θα είναι το ίδιο κι ακόμη μεγαλύτερα επειδή πλέον ξέρω τι σημαίνει να είσαι πατέρας!