Όταν πάτε παιδική χαρά, αφήνετε τα παιδιά σας να ανέβουν ανάποδα στην τσουλήθρα;
η μαμά-blogger Elizabeth Broadbent η οποία αρθρογραφεί στο scarymommy.com μας λέει τη δική της άποψη για το ανέβασμα ανάποδα στην τσουλήθρα της παιδικής χαράς.
“Όταν πηγαίνουμε στην παιδική χαρά, αφήνω τα παιδιά μου να σκαρφαλώνουν ανάποδα στην τσουλήθρα”
«Όταν πηγαίνουμε στην παιδική χαρά, αφήνω τα παιδιά μου να σκαρφαλώνουν ανάποδα στην τσουλήθρα. Μερικοί γονείς κουνάνε απογοητευμένοι το κεφάλι τους, άλλοι μιλάνε για έλλειψη τρόπων καλής συμπεριφοράς και οι υπόλοιποι απλά αναρωτιούνται γιατί τίθεται ολόκληρη συζήτηση γύρω από το θέμα, αφού κι εκείνοι αφήνουν τα παιδιά τους να σκαρφαλώνουν ανάποδα στην τσουλήθρα!»,
«Προφανώς, πρόκειται για ένα ζήτημα που αποτελεί αφορμή για να ξεσπάσει άλλος ένας από τους συνηθισμένους καβγάδες μεταξύ των απανταχού μαμάδων! Οι περισσότεροι γονείς διαλέγουν ένα από τα δύο στρατόπεδα: είτε επιτρέπουν στα παιδιά τους να ανεβαίνουν ανάποδα στην τσουλήθρα, είτε το θεωρούν απαράδεκτο ως θέαμα και συμπεριφορά. Οι πιθανότητες είναι πως κι εσείς έχετε ήδη διαλέξει μια πλευρά (ακόμη κι αν δεν το είχατε πολυσκεφτεί μέχρι τώρα)!
Βασικοί κανόνες στην παιδική χαρά
Επιτρέψτε μου να είμαι ξεκάθαρη: Ως μητέρα γνωρίζω τους βασικούς κανόνες για την παιδική χαρά. Δεν υπάρχει κίνδυνος να χτυπήσουν -απλά και μόνο επειδή σκαρφαλώνουν ανάποδα στην τσουλήθρα, δεν γελοιοποιούνται και δεν εκφοβίζουν τα υπόλοιπα παιδιά. Πάντα συμβουλέυω τα παιδιά μου να παίζουν χωρίς να δημιουργούν παρεξηγήσεις και τους υπενθυμίζω να μην σπρώχνουν και να μην πιέζουν τα υπόλοιπα παιδιά να κάνουν κάτι που δεν θέλουν. Αλλά σε αντίθεση με αυτό που πολλοί σκέφτονται, πιστεύω ότι ο βασικός σκοπός της τσουλήθρας είναι να σκαρφαλώσεις ανάποδα πάνω της! Με την προϋπόθεση ότι κανένας δεν θα χτυπήσει, τα παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να αναρριχηθούν, να ισορροπήσουν και να πέσουν -αυτές οι κινητικές δεξιότητες είναι πολύ σημαντικές για την ανάπτυξή τους.
Ανάποδη αναρρίχηση στην τσουλήθρα: τι προσφέρει στα παιδιά
Η ανάποδη αναρρίχηση στην τσουλήθρα διεγείρει το αιθουσαίο σύστημα, το οποίο μας βοηθά να κινούμαστε στο χώρο και περιλαμβάνει τμήματα του αυτιού που στέλνουν μηνύματα στον εγκέφαλο. Αυτά τα μηνύματα έχουν να κάνουν με την κίνηση, την ισορροπία και τον χωρικό προσανατολισμό. Το αιθουσαίο σύστημα παίζει τεράστιο ρόλο στο σύστημα ισορροπίας του ανθρώπου. Ερευνητές διαπίστωσαν ότι η απουσία αιθουσαίων πληροφοριών από νωρίς στη ζωή μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη γνωστική απόδοση σε αρκετούς τομείς.
Το ανάποδο σκαρφάλωμα επιτρέπει, επίσης, στα παιδιά να ελέγχουν τα όριά τους με ασφάλεια. Πόσο ψηλά μπορούν να φτάσουν; Μπορούν να το κάνουν; Μήπως υπάρχει κίνδυνος να γλιστρήσουν; Γνωρίζουμε ότι το επικίνδυνο παιχνίδι είναι σημαντικό για τα παιδιά, αλλά παράλληλα χτίζει κοινωνικές δεξιότητες, την αυτοεκτίμηση, τη δημιουργικότητα και την ανθεκτικότητα του παιδιού. Ακόμα κι αν δεν τα καταφέρουν, υπάρχει μια αίσθηση ολοκλήρωσης και σκληρής προσπάθειας.
Επιπλέον, δεν θέλω τα παιδιά μου να σκέφτονται ότι πρέπει να χρησιμοποιούν τα παιχνίδια τους με τον τρόπο που κάποιος άλλος έχει υπαγορεύσει. Εάν όλοι γλιστρούν προς τα κάτω, η αναρρίχηση στην τσουλήθρα γίνεται μια δημιουργική πράξη! Αυτό τους διδάσκει να αμφισβητούν τον κόσμο γύρω τους με ασφαλή τρόπο, ξεκινώντας από την παιδική χαρά.
Όμως, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι άκρως διασκεδαστικό! Το έκανα, το έκανες κι εσύ! Θυμάστε τη χαρά, την προσεκτική τοποθέτηση των ποδιών και των χεριών, την αίσθηση της υπερηφάνειας και του επιτεύγματος κάθε φορά που φτάνατε στην κορυφή; Δεν θα στερήσω από τα παιδιά μου τη χαρά της διασκέδασης -και λυπάμαι αν τη στερήσετε από τα δικά σας.
Όταν μας βλέπετε στην παιδική χαρά, να ξέρετε: Θα περιμένουμε υπομονετικά το παιδί σας να κατέβει από την τσουλήθρα, αλλά από τη στιγμή που δεν υπάρχουν άλλα παιδιά τριγύρω, τα δικά μου έχουν το δικαίωμα να ανεβαίνουν ανάποδα στην τσουλήθρα εάν το επιθυμούν. Είναι μέρος μιας κανονικής παιδικής ηλικίας -ένα υγιές μέρος της παιδικής ηλικίας με κάθε είδους αναπτυξιακά οφέλη.
Διαφορετικοί γονείς – διαφορετικοί κανόνες
Κατανοώ ότι πολλοί γονείς μπορεί να θεωρούν πως τα παιδιά μου αποτελούν το κακό παράδειγμα. Αλλά αυτή είναι μια καλή ευκαιρία να μιλήσουμε για το πώς οι διαφορετικοί γονείς θέτουν διαφορετικούς κανόνες. Αρνούμαι να περιορίσω την απόλαυση των παιδιών μου επειδή θεωρείτε ότι είναι κακή επιρροή. Εάν δεν θέλετε τα παιδιά σας να ανεβαίνουν στην τσουλήθρα ανάποδα, σταματήστε τα. Αλλά μην προσπαθήσετε να σταματήσετε τα δικά μου παιδιά!».
Επειδή ακριβώς όπως αναφέρει η Elizabeth, δεν είναι απαραίτητο όλοι οι γονείς να σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο κι έτσι η δική σας άποψη θα μας δημιουργούσε έναν διάλογο που μόνο καλύτερους γονείς μπορεί να μας κάνει. Όπως έχουμε αναρωτηθεί ξανά, είναι η γονεϊκή αγάπη αρκετή για να μεγαλώσουμε ψυχικά υγιή παιδιά ή μήπως πρέπει να σκεφτόμαστε λίγο “παραπέρα”.
