Πως μια λέξη του γιου μου άλλαξε όλη τη ζωή μου

Μετά από το παιχνίδι με το γιο μου και ενώ ήμασταν μαζί στην αυλή και τον έκανα κούνια άρχισαν να περνάνε από το μυαλό, οι λέξεις «λιγότερο» και «πλήρης».Όσο περνούσε η ώρα σκεφτόμουν οτι αυτές οι δύο λέξεις τόσα χρόνια καθοδηγούσαν την ζωή μου.

Ήθελα να κερδίζω περισσότερα αλλά ποτέ δεν ήμουν διατεθειμένος να δώσω περισσότερα για να τα καταφέρω. Δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι έτσι ζουν τη ζωή τους σήμερα – έχουν όλο ασήμαντα πράγματα αντί να χρειάζεται λιγότερο από αυτά.

Το κενό μέσα μου

Είχα πάρει ως δεδομένο όλο τον πλούτο στη ζωή μου, έχοντας μια στενή εστίαση στο τι ήταν σημαντικό. Αυτό το θεωρώ »ως ένα πνευματικό κενό.» Είναι όταν ξέρετε ότι πρέπει να κάνετε κάτι διαφορετικό, αλλά δεν είστε σίγουροι για το πώς να το κάνετε,ή φοβάστε , ή απλά δεν θέλετε να αλλάξετε τα πράγματα.

Πάντα ήμουν προσηλωμένος στις απατήσεις της εταιρίας, των προγραμμάτων της, τις συναντήσεις που είχα, στη προσπάθεια να τα βγάλω πέρα. Πάντα είχα ως στόχο το χρήμα να βγάζω όλο και περισσότερα, αλλά αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να περιφρονήσω την ίδια μου την οικογένεια.

Ενώ έφευγα για τη δουλειά ένα πρωί, ο γιος μου με ρώτησε, «Μπαμπά, γιατί δουλεύεις τόσες ώρες; Ποτέ δεν είσαι εδώ. «Με συνέτριψε εντελώς. Μα είχε δίκιο, τη μισή μέρα μου, την περνούσα στους δρόμους.Έτσι αυτό με έκανε να πάρω μια σοβαρή απόφαση. Αποφάσισα να δώσω περισσότερα και να παίρνω λιγότερα.

Πώς θα μπορούσα να βοηθήσω το μικρό μου να καταλάβει ποιες είναι οι δυνατότητες του και να τον βοηθήσω να εμπλουτίσει τη ζωή του; Είχα τις ιδέες, ναι, αλλά φοβόμουν πολύ. Σκέφτηκα, «Τι θα πάω να κάνω;».

Σήμερα, στα μάτια του νεαρού γιο μου, είμαι ο καλύτερος στο να είμαι μπαμπάς. Παίζω μαζί του,τον ενθαρρύνω, τον μαθαίνω καινούργια πράγματα. Και ανάλογα τις κάθε συνθήκες που συναντάμε προσπαθώ να του δίνω το καλύτερο παράδειγμα.

Το πρώτο βήμα

Θυμάστε τις δύο λέξεις που ανέφερα στην αρχή; Αυτό που ξεκίνησε αργά και κάπως αντιφατικά, αλλά τώρα έχει αποκτήσει πολύτιμο ενδιαφέρον στη ζωή μου, είναι όταν επέλεξα να προσθέσω τη λέξη «σκέψη» μπροστά από αυτές τις δύο. Αυτό το απλό βήμα θα μπορούσε ενδεχομένως να σας κάνει και εσάς καλό.

Ένα βήμα τη φορά

Ξεκίνησα με κάτι μικρό, αλλά συνειδητοποίησα οτι με το να σταματήσεις κάτι δεν σημαίνει οτι έχεις τελειώσει και με αυτό.Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας το χωρίζουμε σε κουτάκια. Το κόλπο είναι όμως να τα συνδυάσετε. Για να αποκτήσουμε ένα ρυθμό. Ωστόσο αν αποφασίσεις να αφήσεις τη δουλειά σου όπως έκανα εγώ διαταράζεις αυτό το ρυθμό. Δεν συστήνω σε κανένα να το κάνει αυτό – δεν μπορούν όλοι να το κάνουν.

Η χαρά που απέκτησα όμως, κάνοντας αυτό, αξίζει περισσότερο για μένα ακόμη και από έναν υψηλό μισθό. Πάρτε το, με το μαλακό.

Ωριμάζοντας έχοντας μια ανιδιοτελή συμπεριφορά με τη μέθοδο αυτή έγινα πιο προσεκτικός,πιο υπομονετικός, και, προς μεγάλη μου έκπληξη, σημαντικά πιο χρήσιμος. Το χαμόγελο στα μάτια του παιδιού μου, μου λέει όλα όσα χρειάζεται να ξέρω. Οι λέξεις που μπορείς να ακούσεις από το παιδί σου, μπορεί να σε γεμίσουν περισσότερο από οτι θα μπορούσε να σε γεμίσει οτιδήποτε άλλο ποτέ.

Ποιοι άνθρωποι δίνουν» νόημα» στη ζωή σας; Θα ήθελα να προτείνω να πάρετε την έγκριση από αυτούς πρώτα ακούγοντας τους,και στη συνέχεια, να κάνετε την κίνηση σας, παρατήστε τα όλα για να είστε μαζί τους.

Καθώς διαβάζετε αυτό το κείμενο αναρωτηθείτε και εσείς λοιπόν για αυτές τις 2 λέξεις; νιώθετε πλήρης λέγοντας τες; αν ναι;; αυτό είναι πραγματικά υπέροχο; αν όχι τότε ίσως θα πρέπει να προσθέσετε και εσείς και μια άλλη λέξη όπως έκανα και εγώ.

Πηγή: lifehack