Τα παιδιά που χρειάζονται περισσότερη αγάπη το ζητούν με τους πιο ανoρθόδοξους τρόπους. Πολλές φορές γίνονται οξύθυμα.
Κάθε παιδί περνά μέσα από αυτή τη διαδικασία, και οι γονείς πολλές φορές αισθάνονται ανίσχυροι να αντιμετωπίσουν τις εκρήξεις θυμού που είναι ιδιαίτερα συχνές στην ηλικία των 2 και 4 ετών. Παρ΄όλo που σχεδόν όλοι ξέρουν ότι είναι ένα κανονικό μέρος ανάπτυξης ενός παιδιού (στην ήπια μορφή του), η υπομονή κάνει φτερά και η κατάσταση πολλές φορές γίνεται ανεξέλεγκτη.
Η φυσική προδιάθεση και ιδιοσυγκρασία ενός παιδιού παίζει μεγάλο ρόλο στο βαθμό ξεσπάσματος. Για παράδειγμα τα πεισματάρικα παιδιά,έχουν μεγαλύτερη έφεση στο άθλημα. Τα καλά νέα είναι ότι μπορείτε, να βοηθήσετε σημαντικά στη μείωση, της ένταση των συμπτωμάτων, και την εμφάνισή τους.
Γιατί συμβαίνουν εκρήξεις θυμού;
Συνήθως στα νήπια οι εκρήξεις θυμού συνδέονται με δυσκολία στην επικοινωνία, προσπαθώντας να μεταφέρουν το μήνυμά τους, με πολύ απογοητευτικό τρόπο. Η κατανόηση του προβλήματος, μπορεί να συγκρατήσει την υπομονή σας, λίγο περισσότερο, κατα τη διάρκεια ενός ξεσπάσματος. Σε λίγο μεγαλύτερα παιδιά π.χ. 4-5 χρονών, γίνεται ένα συστατικό δύναμης και κυριαρχίας πάνω στους γονείς. Βρίσκονται σε ένα αναπτυξιακό στάδιο που η ατομικότητά τους προκαλεί ένα είδος ελέγχου του περιβάλλοντός τους.
Και στις δύο περιπτώσεις τα παιδιά δεν είναι ακόμα έτοιμα να ελέγξουν και να αντιμετωπίσουν τη σύγκρουση των συναισθημάτων που αισθάνονται. Οι αντιδράσεις τους είναι αθόρμητες, παρά το γεγονός ότι πολλές φορές προκαλούνται, χωρίς προφανή λόγο. Οι φωνές και η αδιάκοπη γκρίνια, δεν έχουν δάκρυα, παρά μόνο την πρόθεση να σας χειραγωγήσουν. Αν πέσετε στην παγίδα, τα συμπτώματα θα ενισχυθούν σε μια επόμενη αναμέτρηση.
Πώς να χειριστείτε τα ξεσπάσματα ψυχραιμία και να κερδίστε!
Μην προσπαθήσετε να μιλήσετε στο παιδί σας, εκείνη τη στιγμή. Αν είναι στη μέση μιας κατάρρευσης ο μετωπιαίος φλοιός, στο τμήμα του εγκεφάλου που χειρίζεται τη λογική, έχει αντικατασταθεί από το συναίσθημα. Δεν μπορεί να επεξεργαστεί αυτό που θα του πείτε εκείνη τη στιγμή. Περιμένετε πρώτα να ηρεμήσει. Στρέψετε την προσοχή τους σε κάτι άλλο και μην αναφερθείτε αμέσως στην αιτία του ξεσπάσματος. Προσπαθήστε να μην κάνετε καμία αναφορά σε αυτό που ήθελαν πριν. Έτσι ενεργείτε ώς παρατηρητές και όχι ώς κριτές. Με αυτό τον τρόπο σταδιακά μειώνονται τα ξέσπασμα ιδιοσυγκρασίας.
Όταν τα παιδιά είναι στη μέση ενός συναισθηματικού ξεσπάσματος, υπάρχει η παρόρμηση να αγκαλιάσεις το παιδί για παρηγοριά. Μερικά παιδιά ηρεμούν γρηγορότερα, με αυτή την εκδήλωση, άλλα χρειάζονται περισσότερο χρόνο, που θα χειροτερέψει την κατάσταση αν κάνετε εισβολλή στο χώρο τους. Απομακρυνθείτε από τη σκηνή, του ξεσπάσματος και δώστε έμφαση σε κάτι άλλο μέχρι να ξεθυμάνει η κατάσταση.
Η επικοινωνία είναι το κλειδί.
Όταν είναι αναστατωμένα, οι προσδοκίες και τα θέλω τους, απεικονίζονται σαν κάτι εξωπραγματικό που όμως συμβαίνει στην πραγματικότητα, αλλά δεν έχουν την ικανότητα και το χρόνο αφομοίωσης. Με τη διαρκή επικοινωνία αποφύγουμε αυτό το είδος της κατάστασης. Κρατείστε το παιδί σας απασχολημενο, με ασχολίες που συνήθως κάνετε, βάζοντάς το να συμμετέχει στη διαδικασία κάποιας δουλειάς. Μπορεί το αποτέλεσμα να είναι τραγικό, αλλά η αίσθηση ότι είναι σε διαρκή επικοινωνία μαζί σας, του δίνει την αίσθηση ασφάλειας, και αγάπης που χρειάζεται. Μεγαλώνοντας ωριμάζει και η ψυχολογία του παιδιού.
Παρόλη την, επιθετικότητα, το μόνο που ζητάει στην πραγματικότητα είναι να έχει την αμέριστη προσοχή σας. Μιλήστε μαζί του. Είναι καταπληκτικός ακροατής. Συζητείστε μαζί του, προσέχοντας πάντα το είδος των ερωτήσεων να είναι σύμφωνα με αυτά που μπορεί να απαντήσει, ειδικά στην αρχή. Δίνοντας χρόνο στο παιδί σας, του αναπτύσσετε την αυτοπεποίθηση,διευρύνοντας τον ορίζοντα της σκέψης του.
Θα εκπλαγείτε με τον τρόπο ανταπόκρισης, όπως επίσης και με τον τρόπο χειρισμού των λέξεων, καθώς θα προσπαθεί να επικοινωνήσει ήρεμα μαζί σας. Δώστε χαριτωμένους τρόπους επικοινωνίας στο παιδί σας, και θα σας ανταμείψει με το πιο υπέροχο χαμόγελο και αγκαλιά.
Μετά από ένα χρόνο λειτουργίας του superdad, άλλαξαν πολλά… Πλέον δηλώνω νέα μαμά, σύζυγος, επαγγελματίας, νοικοκυρά, νοσοκόμα, ψυχολόγος, παιδαγωγός, ενώ αυτή η λίστα με τους νέους και παλιούς ρόλους δεν έχει τελειωμό… Αυτό που μου αρέσει είναι να αναζητώ και ν’ ανακαλύπτω καθημερινά φρέσκιες ιδέες για γονείς και ό,τι νέο “παίζει” από τον κόσμο των παιδιών!
