To κομμάτι που λείπει συναντά το μεγάλο Ο

maxresdefault

Ποιο το νόημα και γιατί, να είμαστε συνήθως ένα κομμάτι που λείπει από κάποιον άλλον;

«Γιατί δεν κυλάς μόνο σου;»
«Μόνο μου; ένα κομμάτι-που-λείπει (τριγωνικής μορφής) δεν μπορεί να κυλήσει μόνο του»
«Αλήθεια, προσπάθησες ποτέ;» ρώτησε το μεγάλο Ο.
«Οι γωνίες μου είναι πολύ μυτερές» είπε το κομμάτι-που-λείπει. «Δεν είμαι φτιαγμένο για να κυλάω μόνο μου!»
«Οι γωνίες και τα σχήματα αλλάζουν» είπε το μεγάλο Ο…
«Αλλάζουν»;

Ο μύθος της αναζήτησης και της ολοκλήρωσης που έχει συγκινήσει αναγνώστες κάθε ηλικίας. Όλοι μας ψάχνουμε την ολοκλήρωση μέσα από την αγάπη. Το ταξίδι είναι συνάμα πραγματικό και μεταφορικό, το τέλος αναμενόμενο, αλλά με μία συγκινητική μεταφορική διάσταση. Την ολοκλήρωση και την αγάπη θα την βρούμε πρώτα μέσα μας.

Το Κομμάτι που λείπει συναντά το Mεγάλο Ο, του Σελ Σιλβερστάιν, μιλά απλά και αληθινά για αυτό που όλοι ξέρουμε, αλλά ελάχιστοι κατανοούμε και ακόμα ελαχιστότεροι κάνουμε πράξη στη ζωή μας: η ολοκλήρωση και ευτυχία μας, είναι πρωτίστως μια προσωπική υπόθεση. Κανείς δεν μπορεί να μας την επιβάλει ή ακόμα και να μας τη χαρίσει «έξωθεν». Και ίσως δεν γίνεται αλλιώς: για να συν-υπάρξουμε κάποτε με κάποιον ή κάτι, πρέπει πρώτα να υπάρξουμε σαν αυτοκαθοριζόμενες οντότητες…