Συνάδελφοι μπαμπάδες, υπάρχουν και ζουν ανάμεσά μας μερικοί μπαμπάδες που μας χαλάνε το όνομα και την πιάτσα…
γράφει ο Χρίστος Σμπώκος
Ιδού λοιπόν οι βασικές κατηγορίες (και η λέξη έχει διπλή έννοια…):
Ο μπαμπάς – πασάς
Δεν ξέρει να αλλάξει πάνα, δεν ξέρει να ντύσει το παιδί, δεν ξέρει να κοιμίσει το παιδί, δεν ξέρει να ταΐσει το παιδί. Όχι γιατί δεν τα καταφέρνει αλλά γιατί ποτέ δεν θέλησε να προσπαθήσει να μάθει.
Ο μπαμπάς – πασαδόρος
Ό,τι και να του ζητήσουν τα παιδιά του, το δέχεται, αλλά το πασάρει σε άλλον όταν φτάνουμε στο στάδιο της εφαρμογής του. Τάζει θέατρο αλλά με τη μαμά, τάζει παιδική χαρά αλλά με τον παππού, τάζει πατάτες τηγανιτές αλλά από τη γιαγιά.
Ο μπαμπάς – παρκαδόρος
Τα κάνει όλα χωρίς τα παιδιά. Φροντίζει κάθε μέρα να τα «παρκάρει» στη μαμά, στην πεθερά, στη θεία τους , στον κουμπάρο, στην baby sitter, στη γειτόνισσα, οπουδήποτε δει ότι υπάρχει δυνατότητα. Και πιστέψτε με, δεν το κάνει γιατί όντως δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να κάνει μαζί με τα παιδιά.
Ο αδιάφορος μπαμπάς
Δεν ξέρει τα νέα του παιδιού του, δεν το παρατηρεί – μελετά καθημερινά, δε συζητάει μαζί του. Του πασάρει ένα tablet ή κάτι στην τηλεόραση και προτιμά να το αφήσει εκεί για ώρες. Ουσιαστικά είναι απών (πνευματικά) αλλά παριστάνει τον παρόντα (σωματικά).
Ο υπερπροστατευτικός μπαμπάς
Ναι όλοι έχουμε άγχος. Και ναι όλοι καμιά φορά το παρακάνουμε. Αλλά πρώτον αυτή είναι κυρίως δουλειά της μαμάς. Εμείς (οι μπαμπάδες ντε) είμαστε εδώ για να κρατάμε μια ισορροπία, να δίνουμε ανάσες στο παιδί κι όχι το ανάποδο. Και δεύτερον, άλλο προστατεύω το παιδί μου, άλλο δεν το αφήνω να κάνει τίποτα μόνο του. Ή και τίποτα γενικά.
Ο μπαμπάς με τα απωθημένα
Έχει βαλθεί να βάλει τα παιδιά του να κάνουν όσα εκείνος δεν μπόρεσε ή όσα τελοσπάντων αρέσουν σε εκείνον. Ναι οι πιο πολλοί μπαμπάδες παίζαμε ποδόσφαιρο (και τα κυκλώματα δεν μας άφησαν να γίνουμε Μέσι) και είναι ωραίο να παίζει ο γιος σου, αλλά αν δεν το κατέχει ή κυρίως δεν τον ενδιαφέρει, αστον να κάνει κάτι άλλο. Και ναι είναι ωραίο η κόρη σου να μάθει πιάνο ή μπαλέτο αλλά δεν χάθηκε κι ο κόσμος αν δεν… Και επίσης ναι η νομική και η ιατρική είναι κορυφαίες σχολές και κρίμα που για λίγα μόρια τις έχασες αλλά άσε το παιδί να αποφασίσει τι θα κάνει. Κι ας κάνει και λάθος. Αλλά ας είναι δικό του το λάθος…
O αυταρχικός μπαμπάς
Φωνάζει στη γυναίκα του για τα πάντα. Κάνει υποδείξεις στην πεθερά του ή στην νταντά για το πώς να διαχειριστεί τα παιδιά. Ο ίδιος εννοείται δεν βοηθάει σε κάτι, μόνο προστάζει. Φωνάζει ακόμα και στα παιδιά και έχει τη γενική πεποίθηση ότι όλοι γύρω του είναι φαντάροι κι αυτός ταξίαρχος (και βάλε). Ουσιαστικά μέσα στην κατηγορία αυτή εμπεριέχονται λίγο πολύ και όλες οι παραπάνω. Είναι ο χειρότερος δηλαδή.
Ο Χρίστος (με ι, ναι) Σμπώκος είναι ένας από τους πολλούς κρητικούς της Αθήνας. Πάνω από όλα είναι (παν)ευτυχής μπαμπάς από τον Αύγουστο του 2013 όταν μια Τρίτη και 13 έγινε για αυτόν η αγαπημένη του μέρα. Εργάζεται στο χώρο της Επικοινωνίας και των Δημοσίων Σχέσεων, αφού πέρασε παλιότερα κι από το ποδόσφαιρο. Ως περήφανος full time dad πια εκπαιδεύεται καθημερινά για να γίνει superdad!
