Πολλοί από εμάς τους γονείς έχουμε ακούσει συχνά από τα παιδιά μας τις ακόλουθες φράσεις: «η γιαγιά μου με πάντα με αφήνει να φάω σοκολάτα», «ο παππούς μου έδωσε λεφτά και θα πάρω παγωτό» ή «η γιαγιά με αφήνει να κάνω ότι θέλω, εσύ είσαι κακιά».
Είναι γεγονός ότι το να είναι κανείς παππούς ή γιαγιά είναι μια εμπειρία που χαρίζει ευτυχία, πληρότητα και νόημα στη ζωή! Το να έχει ένα παιδί παππού ή γιαγιά, ζει μια εμπειρία μοναδική και ασύγκριτη!
Τα παιδιά έχουν ανάγκη τους παππούδες τους, σχεδόν όσο και τους γονείς τους. Ο ρόλος των παππούδων βέβαια είναι διαφορετικός από αυτόν των γονιών. Η κύρια ευθύνη του μεγαλώματος και της ανατροφής πέφτει στους ώμους των γονιών και έτσι ο ρόλος των παππούδων και των γιαγιάδων αποπνέει μια ευχάριστη αίσθηση ελευθερίας για το παιδί.
Η μεγάλη αγάπη της γιαγιάς και του παππού για το εγγόνι τους, αλλά και το γεγονός ότι καμιά φορά δεν μπορούν να δεχτούν τόσο εύκολα ότι τον πρώτο λόγο έχουν οι γονείς του παιδιού στο μεγάλωμά του, τους κάνει, μερικές φορές, να εμπλέκονται περισσότερο από όσο χρειάζεται στην ανατροφή του, να γίνονται ελεγκτικοί, επικριτικοί και να παρεμβαίνουν χωρίς να τους έχει ζητηθεί.
Εκεί θα πρέπει να μπουν κάποια όρια καθώς το παιδί δεν μπορεί να μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον που τα πάντα είναι επιτρεπτά.
Από την άλλη πλευρά ο παππούς και η γιαγιά, όταν καλούνται να βοηθήσουν στο μεγάλωμα του παιδιού, κυριολεκτικά ξαναγίνονται παιδιά, καθώς η σχέση αυτή τους αναζωογονεί! Φυσικά, πολλές φορές εν γνώσει τους «κακομαθαίνουν» τα εγγόνια, αφού το μόνο που θέλουν είναι να τα βλέπουν ευτυχισμένα και χαρούμενα!
ΟΤΑΝ ΟΙ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΠΟΥ ΘΕΤΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ
Σε καμία όμως περίπτωση δεν πρέπει να παίρνουν αυθαίρετα αποφάσεις για το μεγάλωμα του παιδιού και να ακυρώνουν με αυτό τον τρόπο τον γονέα στα μάτια του παιδιού. Υπεύθυνοι για το μεγάλωμα του παιδιού είναι οι γονείς. Έτσι λοιπόν οι παππούδες θα πρέπει να λειτουργούν με γνώμονα το πρόγραμμα των γονέων.
Βέβαια, κάποιες φορές οι παππούδες παρεμβαίνουν καλοπροαίρετα, σε μεγαλύτερο βαθμό από όσο πρέπει και προκαλούν άθελά τους συγκρούσεις είτε ανάμεσα στο ζευγάρι είτε ανάμεσα στα παιδιά και στους γονείς τους. Π.χ. γίνονται σύμμαχοι με τα παιδιά για να μην τα δυσαρεστήσουν σε διάφορα θέματα όπως είναι η διατροφή τους ή οι συνήθειες του ύπνου.
Το αποτέλεσμα είναι πως το παιδί αρνείται να συνεργαστεί με τους κανόνες που ορίζουν οι γονείς πάνω στα συγκεκριμένα θέματα και στη συνέχεια οι γονείς έρχονται σε σύγκρουση και με τα παιδιά και με τους παππούδες.
Για οποιαδήποτε ενημέρωση ή πρόσθετη πληροφόρηση, παρακαλώ μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας στο 210-2792955 & 6934-457847
Ο Ρούσσος Γεράσιμος είναι εξειδικευμένος στην Παιδιατρική Εργοθεραπεία από το 1990 και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού (MSc) στην Εκπαιδευτική Ψυχολογία. Έχει ολοκληρώσει από το 2006-2010 τις σπουδές του στο τμήμα Ψυχολογίας του Ανοιχτού Ιδρύματος Εκπαίδευσης. Διαθέτει πλούσια εμπειρία (28 έτη) στο χώρο της ειδικής αγωγής και έχει παρουσιάσει εργασίες του σε αρκετά Διεθνή Ιατροψυχολογικά και Παιδαγωγικά συνέδρια και Επιστημονικές Ημερίδες.
Είναι Επιστημονικός Υπεύθυνος, από το 2000, του Διεπιστημονικού Κέντρου Λόγου, Μαθησιακών & Αναπτυξιακών Δυσκολιών “Ανάπτυξη & Εκπαίδευση“.
Είναι αναγνωρισμένος συνεργάτης και εξουσιοδοτημένος να χορηγεί το Α’ ΤΕΣΤ (τεστ σχολικής ετοιμότητας) σε παιδιά προσχολικής ηλικίας από το 2007 και το ΑΘΗΝΑ ΤΕΣΤ (διαγνωστική μέθοδος που εντοπίζει με ακρίβεια τις δυσκολίες μάθησης).
Είναι Επιστημονικός συνεργάτης της Αναπτυξιακής Παιδιατρικής Κλινικής Παίδων του Νοσοκομείου Αγλαΐα Κυριακού καθώς επίσης και του Ανοιχτού Ιδρύματος Εκπαίδευσης.
Έχει πιστοποιηθεί να χορηγεί την Πρότυπη Αναπτυξιακή Δοκιμασία Ανίχνευσης Διαταραχών Επικοινωνίας “παις“.
Είναι πιστοποιημένος Εκπαιδευτής Ενηλίκων και Εκπαιδευτής Εκπαιδευτών Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης.
