Οι έφηβοι σήμερα ζουν σε ένα «πάντα συνδεδεμένο» κόσμο. Χρησιμοποιούν την τεχνολογία για τα πάντα.
Μερικές φορές, φαίνεται ότι κάθε πτυχή της ζωής τους έχει ένα ψηφιακό στοιχείο.
Και ενώ όλα αυτά τα gadget, οι εφαρμογές και η τεχνολογία έχουν κάνει τη ζωή τους και χωρίς αμφιβολία και την δική μας ζωή, απλούστερη, πιο αποτελεσματική, υπάρχει μήπως κάτι όπως η υπερβολική τεχνολογία ή κάτι υπερβολικά ψηφιακό; Οι εμπειρογνώμονες είναι χωρισμένοι.
Είναι χωρισμένοι για το τι θα μπορούσε να σημαίνει για τη μελλοντική ευημερία των νέων.
Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με μία πρόσφατη μελέτη, το ένα τρίτο των ειδικών προβλέπει ότι η ψηφιακή ζωή θα είναι ως επί το πλείστον επιβλαβής για τους εφήβους και τις οικογένειες την επόμενη δεκαετία.
Εν τω μεταξύ το 47% των ειδικών που συμμετείχαν στην έρευνα διαφωνούν. Πιστεύουν ότι η ευημερία θα βοηθηθεί από την τεχνολογία.
Και ένα μικρό ποσοστό εμπειρογνωμόνων πιστεύει ότι δεν θα υπάρξει μεγάλη αλλαγή την επόμενη δεκαετία.
Ωστόσο, ανεξάρτητα από τις απόψεις τους, ένα 92% των ερωτηθέντων εμπειρογνωμόνων προτείνει να αλλάξουν οι κυβερνητικές πολιτικές, οι τεχνολογικές πρακτικές εταιρειών και οι συμπεριφορές των χρηστών προκειμένου να μειωθούν οι επιβλαβείς συνέπειες, ενισχύοντας παράλληλα τα οφέλη της ψηφιακής τεχνολογίας.
Μια πιο προσεκτική ματιά στη μελέτη.
Αυτό που ανακάλυψαν είναι ότι σχεδόν όλοι όσοι πήραν μέρος στη μελέτη εκτιμούν τα αυξανόμενα οφέλη της ψηφιακής ζωής.
Ωστόσο, πολλοί ανησυχούν επίσης για την αυξανόμενη απόδειξη ότι η επέκταση της χρήσης της τεχνολογίας μπορεί να οδηγήσει σε ζητήματα όπως η απόσπαση της προσοχής, ο εθισμός, το άγχος, ο εκφοβισμός στον κυβερνοχώρο και άλλα.
Κοινές ανησυχίες.
Προβλέπουν ότι οι γνωστικές ικανότητες των ανθρώπων θα αμφισβητηθούν. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι ικανότητές τους να σκέφτονται αναλυτικά, να θυμούνται πληροφορίες και να εστιάζουν σε κάτι για μεγάλα χρονικά διαστήματα μπορεί να επηρεαστούν.
Συνολικά, ανησυχούν ότι οι άνθρωποι θα παλέψουν με την ψυχική ανθεκτικότητα και θα είναι λιγότερο δημιουργικοί.
Ένας άλλος τομέας ανησυχίας είναι οι ψηφιακοί εθισμοί. Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι ορισμένες εταιρίες σχεδιάζουν την τεχνολογία τους με τρόπους που προκαλούν την απελευθέρωση της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο.
Η ντοπαμίνη είναι μία χημική ουσία που απελευθερώνει το σώμα όταν κάτι είναι ευχάριστο. Στο πιο βασικό της επίπεδο, απελευθερώνεται όταν ένα άτομο τρώει για να υπενθυμίσει στο σώμα να το κάνει ξανά και ξανά.
Ωστόσο, οι εταιρίες τεχνολογίας μαθαίνουν πώς να ενεργοποιούν αυτά τα κέντρα στον εγκέφαλο, δημιουργώντας την επιθυμία για τους εφήβους να κάνουν κάτι ξανά και ξανά, όπως για παράδειγμα να παίζουν ένα συγκεκριμένο βιντεοπαιχνίδι.
Οι ειδικοί της βιομηχανίας προβλέπουν ότι οι εταιρίες τεχνολογίας θα συνεχίσουν να μελετούν τα κέντρα ανταμοιβής του εγκεφάλου προκειμένου να αναπτύξουν τεχνολογία που δραστηριοποιεί αυτές τις ευχάριστες χημικές ουσίες στον εγκέφαλο. Κάτι τέτοιο θα κάνει τους ανθρώπους να είναι εξαρτημένοι σε συγκεκριμένες πτυχές της ψηφιακής τους ζωής.
Οι ειδικοί ανησυχούν επίσης για τον αντίκτυπο που θα έχει η ψηφιακή ζωή στην ψυχική υγεία. Ανησυχούν ότι θα δούμε αυξήσεις στο άγχος και την κατάθλιψη.
Εν τω μεταξύ, θα υπάρξει λιγότερη αλληλεπίδραση πρόσωπο με πρόσωπο, αυξημένη αδράνεια, κακές προσωπικές δεξιότητες επικοινωνίας και μία συνολική δυσπιστία μεταξύ των ανθρώπων.
Προβλεπόμενα οφέλη.
Όμως προβλέπουν ότι οι άνθρωποι θα έχουν ευκολότερη πρόσβαση σε γνώσεις, πληροφορίες, εκπαίδευση και ψυχαγωγία που είναι προσιτή και εύκολη στην επίτευξη.
Αυτό θα συμβάλει στην ισορροπία του ανταγωνισμού μεταξύ διαφορετικών κοινωνικοοικονομικών ομάδων.
Ένας άλλος τομέας όπου προβλέπουν ότι η ψηφιακή τεχνολογία θα έχει θετικό αντίκτυπο στις οικογένειες, είναι με το να δίνει στους ανθρώπους περισσότερες ευκαιρίες να αξιοποιήσουν πόρους και εργαλεία υγείας, επιστήμης και ασφάλειας.
Ομοίως, οι οικογένειες θα μπορούν να αξιοποιούν ιατρικές και υγειονομικές πληροφορίες εγκαίρως, κάτι που είναι ζωτικής σημασίας για την προσωπική υγεία.
Επιπλέον, αυτή η ικανότητα θα διευκολύνει τους γονείς να λάβουν κατάλληλη φροντίδα και πληροφορίες για τα παιδιά και τους εφήβους τους.
Τί λένε άλλες μελέτες.
Σε μία μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of American Medical Association, έφηβοι που περνούν πολύ χρόνο χρησιμοποιώντας τα κοινωνικά μέσα δείχνουν αύξηση των συμπτωμάτων της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ).
Πράγματι οι μαθητές που χρησιμοποιούν πολλαπλούς τύπους ψηφιακών μέσων πολλές φορές την ημέρα είχαν διπλάσιες πιθανότητες να αναφέρουν νέα συμπτώματα ΔΕΠΥ από τους λιγότερο ψηφιακά ενεργούς συμμαθητές τους.
Συνολικά, οι ειδικοί πιστεύουν ότι η άμεση ικανοποίηση που λαμβάνουν οι έφηβοι από τις ψηφιακές τους συσκευές καθιστά δύσκολο για αυτούς να μάθουν τον έλεγχο της παρορμητικής πράξης, την υπομονή, την εστίαση σε κάποιο θέμα, δεξιότητες που απαιτούνται για μία υγιή ευημερία στο μέλλον.
Προτεινόμενες λύσεις.
Οι ειδικοί προσφέρουν μερικές λύσεις για την καταπολέμηση των αρνητικών επιπτώσεων της ψηφιακής ζωής στη μελλοντική ευημερία.
Στην κορυφή της λίστας προτάσεων είναι η ανάγκη ανάπτυξης ενός «ψηφιακού νομοσχεδίου δικαιωμάτων» που θα θέτει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια πάνω από όλα.
Αυτό το νομοσχέδιο δικαιωμάτων θα περιλαμβάνει επίσης τυχόν κίνητρα για τη χρήση προσωπικών δεδομένων που συλλέγονται για χειρισμό ανθρώπων ή για κέρδος.
Πρότειναν επίσης την ενσωμάτωση της ψηφιακής παιδείας στα σχολικά εκπαιδευτικά προγράμματα και την ανάπτυξη συστημάτων που προειδοποιούν τους γονείς και τους εφήβους όταν συλλέγονται τα προσωπικά τους δεδομένα.
Πιστεύουν ότι η εκπαίδευση των οικογενειών για το πώς λειτουργούν οι αλγόριθμοι για την παροχή πληροφοριών σε αυτούς είναι επίσης σημαντική.
Σήμερα, δεν υπάρχει αρκετή έρευνα για να γνωρίζουμε οριστικά πως η τεχνολογία θα επηρεάσει μελλοντικά την κοινωνία. Αλλά όπως συμβαίνει με όλα τα πράγματα, το μέτρο είναι πάντα κάτι βασικό.
Βεβαιωθείτε ότι μιλάτε στα παιδιά σας για τη διαχείριση του χρόνου τους στις συσκευές και τη χρήση της τεχνολογίας με σύνεση.
Η τεχνολογία, τα κοινωνικά μέσα και οι ψηφιακές συσκευές δεν είναι κάτι κακό.
Οι έφηβοι πρέπει απλώς να μάθουν πώς να τα διαχειρίζονται σωστά, έτσι ώστε να μην μονοπωλούν το χρόνο τους και να επηρεάζουν την υγεία και την ευημερία τους.
