Το πρόβλημα της αυτοκτονίας εφήβων: χρήσιμος οδηγός για τους γονείς

Η αυτοκτονία μεταξύ των εφήβων είναι χωρίς αμφιβολία  το πιο σοβαρό θέμα που ανησυχεί τους γονείς. 

Ας δούμε λοιπόν τι συμβουλεύουν οι ειδικοί και τι πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς.

Κανένας γονέας δεν μπορεί να είναι σίγουρος αν το παιδί του έχει ποτέ σκεφτεί την αυτοκτονία, καμία οικογένεια δεν εξαιρείται. Πολλοί έφηβοι υποφέρουν σιωπηλά, ανίκανοι να βρουν τη λύση στα προβλήματά τους και στην αγωνία τους. 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εφηβεία είναι μία δύσκολη και συγκεχυμένη στιγμή. Τα παιδιά βρίσκονται στη μέση της μετάβασης από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση. 

Είναι μία στιγμή στη ζωή τους που είναι γεμάτη αβεβαιότητα και οι έφηβοι τείνουν να αισθάνονται απομονωμένοι από τα μέλη της οικογένειας και τους συνομηλίκους τους. Ως αποτέλεσμα, ορισμένοι μπορεί να βιώσουν αυτοκτονικές σκέψεις που μπορούν να γίνουν πιο δυνατές με την πάροδο του χρόνου.

Ως γονείς, είναι σημαντικό να ανακαλύψετε εάν αυτές οι σκέψεις περνούν από το κεφάλι του παιδιού σας. Υπό αυτήν την έννοια, η αναζήτηση της  απαραίτητης βοήθειας είναι θεμελιώδης προκειμένου να έχουν τη μέγιστη οικογενειακή και επαγγελματική υποστήριξη.

Δυστυχώς, κάποια στιγμή, πολλοί έφηβοι θεωρούν την αυτοκτονία ως μόνιμη λύση στα προβλήματά τους. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν τα προβλήματα είναι συνεχή και επίμονα. Οι δικές τους αμφιβολίες, σύγχυση, πίεση για να επιτύχουν ή να ταιριάζουν μπορεί να κοστίσουν ακριβά για τα παιδιά που διατρέχουν κίνδυνο.

Σημάδια που απαιτούν μεγάλη προσοχή:

Οι έφηβοι συνήθως δείχνουν ορισμένα σημάδια ότι έχουν χάσει την ελπίδα και δεν έχουν πλέον την επιθυμία να ζήσουν. Δεδομένου ότι η εφηβεία είναι μία ταραχώδης εποχή στη ζωή ενός παιδιού, τα σημάδια αυτά μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστούν.

Αυτά τα σημάδια συνήθως εκδηλώνονται κυρίως με αλλαγές της συμπεριφοράς τους. Όπως για παράδειγμα απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες και αδυναμία συγκέντρωσης στα μαθήματα. 

Όπως επίσης αδιαφορία για την εμφάνισή τους, θλίψη και αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί συνήθως ο έφηβος. 

Σαν γονείς δεν πρέπει να υποβαθμίσετε αυτές τις συμπεριφορές και φυσικά όταν πρόκειται για πραγματικές απόπειρες αυτοκτονίας, η άμεση παρέμβαση είναι υψίστης σημασίας. Ζητήστε αμέσως επαγγελματική βοήθεια. 

Χωρίς αμφιβολία, εκτός από την επαγγελματική θεραπεία, οι έφηβοι πρέπει να καταλάβουν ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ενδιαφέρονται για την ευημερία τους. Επιτρέψτε στον έφηβο να εκφράσει τα συναισθήματά του χωρίς καμία κριτική. Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν ότι η αγάπη και η φροντίδα σας είναι άνευ όρων. 

Αφήστε τα να εκφραστούν.

Αξίζει να αναφέρουμε για άλλη μία φορά πόσο σημαντικό είναι να δώσουμε στους εφήβους την ευκαιρία να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Αυτό έχει προληπτικό αποτέλεσμα. Επομένως, μην διστάσετε να αναφέρετε το θέμα και να κάνετε ερωτήσεις στο παιδί σας ώστε να μπορέσει να μιλήσει για το τι βιώνει.

Όμως, δεν αισθάνονται άνετα όλα τα παιδιά να μιλούν για τα πράγματα αυτά με τους γονείς τους. Εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο, μπορεί βοηθήσει πολύ η συμμετοχή άλλων μελών της οικογένειας, των σχολικών συμβούλων, των γιατρών ή άλλων αξιόπιστων επαγγελματιών. Ο στόχος είναι να βοηθήσουμε τους εφήβους που αντιμετωπίζουν πρόβλημα να λάβουν τη σωστή βοήθεια που χρειάζονται. 

Στην πραγματικότητα, οι γιατροί, συμπεριλαμβανομένων των ψυχολόγων, προσφέρουν επαγγελματικές αξιολογήσεις και θεραπεία για τις αιτίες που οδηγούν στην κατάθλιψη. Χωρίς αμφιβολία, η ψυχολογική παρέμβαση μπορεί να βοηθήσει τους εφήβους να αναπτύξουν τους κατάλληλους μηχανισμούς που χρειάζονται για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους.

Παράγοντες κινδύνου:

  • Η ίδια η εφηβεία, ως μέρος της ανάπτυξης της προσωπικότητας ενός ατόμου.
  • Οικογενειακό ή κοινοτικό ιστορικό αυτοκτονίας ή απόπειρας αυτοκτονίας. 
  • Ψυχιατρικές διαταραχές όπως άγχος, κατάθλιψη και σχιζοφρένεια. 
  • Περιορισμένη κοινωνική ένταξη.
  • Όντας θύμα σεξουαλικής κακοποίησης.
  • Κακή υγεία. 

Προσωπικό ιστορικό απόπειρων αυτοκτονίας και υποτροπής: Αυτός είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας κινδύνου για τους εφήβους. 

Εκτός από τις περιστασιακές πιέσεις της εφηβικής ζωής, συγκεκριμένες περιστάσεις μπορούν να συμβάλουν στις σκέψεις αυτοκτονίας. 

Η πηγή του άγχους είναι πιο δύσκολο να επιλυθεί όταν οι έφηβοι αντιμετωπίζουν περιστάσεις που είναι πέρα από τον έλεγχό τους. Αυτές οι συνθήκες μπορεί να τους επηρεάσουν άμεσα ή μπορεί να επηρεάζουν κάποιον που αγαπούν. Για παράδειγμα:

  • Διαζύγιο.
  • Αλκοολισμός στο σπίτι.
  • Μία αλλαγή στην οικογένεια, για παράδειγμα θετός γονέας ή καινούργιο αδελφάκι.
  • Μετάβαση σε μία νέα κοινότητα. 
  • Έκθεση στην ενδοοικογενειακή βία. 
  • Κατάχρηση ουσιών. 
  • Συναισθηματική αμέλεια. 

Δεν χρειάζεται φυσικά να τονίσουμε πόσο σημαντική είναι η προσοχή σας στην συμπεριφορά των παιδιών. Προσέξτε και δράστε αμέσως αν δείτε κάτι, κάποια αλλαγή στη φυσιολογική στάση τους. 

Ζητήστε τη βοήθεια επαγγελματιών που μπορούν να παρέμβουν. Η άμεση αντιμετώπιση μιας τέτοιας κατάστασης είναι απολύτως σημαντική.