«Μπαμπά, ηρέμησε! Δεν είναι ο Μέσι, ένα 6χρονο είναι…»

Κάθε παιδί έχει ανάγκη να είναι δίπλα στους γονείς του. Τους αγαπά και τους εξιδανικεύει. Και εκεί είναι και η παγίδα, γιατί ένα παιδί προκειμένου να κερδίσει την αγάπη των γονιών του είναι ικανό να κάνει τα πάντα. Όταν λοιπόν ένας πατέρας είναι πωρωμένος με τον αθλητισμό, είναι αμφίβολο το πόσο ευχαριστιέται το παιδί τον αθλητισμό αυτόν καθαυτόν ή την ικανοποίηση που δίνει στον πατέρα του…

Τι είναι αυτό που σε κάνει να βγάζεις το χειρότερο σου εαυτό όταν παρακολουθείς το παιδί σου σε κάποιο ομαδικό σπορ; Φταίνε οι ερασιτέχνες διαιτητές; Μήπως οι άλλοι γονείς που λένε μόνο εξυπνάδες και παραπονιούνται διαρκώς γιατί ο προπονητής έβγαλε το παιδί τους αλλαγή; Ή μήπως φταίει το δικό σου παιδί, που – ας είμαστε ειλικρινείς – δεν τρελαίνεται ιδιαίτερα για το ποδόσφαιρο και πηγαίνει ίσως με το ζόρι; Ό,τι από τα παραπάνω και αν είναι πάντως, σκέψου το…

Τα παιδιά σε γενικές γραμμές μπορεί να μην τα καταφέρνουν τόσο καλά στα σπορ όσο οι ενήλικες. Και ως γονέας, το να τα βλέπεις να μην τα καταφέρνουν καλά ειδικά σε κάτι που είτε είσαι καλός εσύ ο ίδιος, είτε αγαπάς πολύ, ξυπνά μέσα σου κάθε λογής συναισθήματα προστατευτικότητας, ντροπής, αυτοαπέχθειας  συναισθήματα που οι περισσότεροι από εμάς δεν μπορούμε να διαχειριστούμε εύκολα.

Για παράδειγμα το να παρακολουθείς το παιδί σου σε αγώνα ποδοσφαίρου είναι ένα αξιόλογο τεστ αυτοσυγκράτησης. Καταρχάς ως οπαδοί και φίλαθλοι είμαστε συνηθισμένοι να βλέπουμε επαγγελματίες αθλητές να τραυματίζονται, αλλά όταν πρόκειται για το δικό σου παιδί, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Άσε που τα παιδιά πρέπει πρώτα να κατανοήσουν την ιδέα του αθλητισμού, το νόημα της ευγενής άμμιλας και του ανταγωνισμού, τους κανόνες, τις τακτικές, κλπ. Και όλα αυτά βέβαια, με την προϋπόθεση ότι το άθλημα που κάνουν όντως τους αρέσει πραγματικά…

Τάιμ άουτ! Πάρε μια βαθιά ανάσα και ακολούθησε τις παρακάτω συμβουλές για να μην καταλήξεις να γίνεις o υπερβολικός, πωρωμένος μπαμπάς με τον αθλητισμό. Γιατί αργά ή γρήγορα θα σου βγει σε κακό:

1) Μην πιέζεις το παιδί σου να κάνει κάτι μόνο και μόνο επειδή αρέσει σε σένα

Άφησε το παιδί σου να αποφασίσει αυτό με τι θέλει να ασχοληθεί. Είναι πολύ ωραία και ταυτόχρονα εποικοδομητικό να το ωθείς στον αθλητισμό, όμως δεν πρέπει να επιβάλλεις να ασχοληθεί με κάτι που αρέσει σε σένα. Διαφορετικά, αργά ή γρήγορα θα χάσει το ενδιαφέρον του.

2) Μην αφήνεις τον εαυτό σου να επηρεαστεί από την καλύτερη απόδοση άλλων παιδιών

Πάντα θα υπάρχει τουλάχιστον ένα παιδί που είναι πολύ καλό επειδή είναι γενετικά ανώτερο, ή μεταλλαγμένο ή επειδή έχει έρθει από το μέλλον. Μη σκας…δε σημαίνει ότι θα είναι για πάντα έτσι. Το πιθανότερο είναι να βαρεθεί και να τα παρατήσει στα 15…

3) Μόνο ο προπονητής είναι ο προπονητής

Το να γκρινιάζεις ότι ο προπονητής δεν ξέρει τη δουλειά του, δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Το ότι εσύ θα ήσουν καλύτερος προπονητής, δεν το ξέρει κανείς,

4) Μη γιουχάρεις τους αντιπάλους ούτε το διαιτητή

Ακόμα και αν θέλεις σαν τρελός να γιουχάρεις τον αντίπαλο που έκανε αντικανονικό φάουλ και δεν το έδωσε ο διαιτητής, απλά συγκρατήσου. Δείξε ανωτερότητα. Και να θυμάσαι ότι τα παιδιά μιμούνται τη συμπεριφορά των γονιών τους…

5) Μην κάνεις παρέα με άλλους τρελάρες, υπερβολικούς, πωρωμένους γονείς ή προπονητές

Θες δε θες, επηρεάζεσαι, οπότε γιατί να το κάνεις;

6) Μην είσαι ο πιο εκνευριστικός γονιός στην κερκίδα

Επειδή δεν μπορείς να καταλάβεις πώς είναι να είσαι ο πιο εκνευριστικός και ο πιο φωνακλάς στην κερκίδα, απλά μια φορά κάτσε ήρεμος και περίμενε κάποιον άλλο να ξεσπάσει. Τότε θα καταλάβεις πώς φαίνεσαι εσύ όταν συμβαίνει αυτό…

7) Μετά από αγώνα πήγαινε κάπου με το παιδί να ξεσκάσετε

Ακόμα και αν έχει χάσει η ομάδα του παιδιού σου, δεν έχει σημασία. Οι ήττες είναι κι αυτές μέρος του αθλητισμού. Παρήγγειλε κάτι που δε συνηθίζει το παιδί να τρώει συχνά. Κάτι που είναι για ειδικές περιστάσεις. Γιατί ο αγώνας είναι ειδική περίσταση. Και χαμογέλα. Ειδικά αν θες να του πεις ότι πρέπει να δουλέψει περισσότερο το πλασέ του…

Πηγή: GQ