Ο πατέρας που γέννησε το παιδί του

Ο πατέρας που γέννησε το παιδί του

Στο θαλάσσιο βασίλειο ο θηλυκός ιππόκαμπος είναι αυτός που τοποθετεί τα αυγά του σε έναν σάκο που φέρει ο αρσενικός και εκείνος αναλαμβάνει να τα επωάσει και να τα γεννήσει. Μέχρι πρότινος, ο ιππόκαμπος ήταν ο μοναδικός «μπαμπάς» στην Γη που έφερνε στη ζωή τα μικρά του. Όχι όμως πια…

«Seahorse» (Ιππόκαμπος)

«Seahorse» (Ιππόκαμπος) είναι ο τίτλος ενός ντοκιμαντέρ που ακολουθεί τη ζωή του Freddy McConnel, ενός τρανς άντρα που πρόσφατα κυοφόρησε και γέννησε το πρώτο του παιδί, τον Jack. Δεν ήταν ο πρώτος και ούτε πρόκειται να είναι ο τελευταίος. Έναν χρόνο μετά, ο Freddy μιλάει για τις μεγάλες αποφάσεις της ζωής του: από τη διόρθωση φύλου μέχρι το να φέρει στον κόσμο ένα παιδί και περιγράφει μια πορεία δύσκολη, που άξιζε όμως τον κόπο.

Γεννημένος κορίτσι, ο McConnel ένιωθε πάντα ότι ήταν εγκλωβισμένος σε ένα σώμα λάθος για εκείνον. Βίωνε αυτό που ονομάζεται δυσφορία φύλου, το άγχος δηλαδή που βιώνει ένας άνθρωπος εξ αιτίας της σύγκρουσης μεταξύ του φύλου με το οποίο χαρακτηρίστηκε με βιολογικούς όρους αμέσως μετά την γέννηση του και το φύλο με το οποίο νιώθει πως ταυτίζεται. Σαν παιδί δεν τολμούσε να μιλήσει πουθενά για αυτό κι αν το έκανε ήρθε αντιμέτωπος με bullying. Ήταν όμως ένα πολύ χαρούμενο παιδί με καλές αναμνήσεις, παρά τις δυσκολίες.

Μια αντισυμβατική ζωή για ένα κορίτσι.

Όταν τελείωσε το σχολείο έφυγε από το Κεντ και πήγε να σπουδάσει Αραβικά στο Ενδιβούργο. Ήθελε να γίνει πολεμικός ανταποκριτής και παραλίγο να εισχωρήσει στην αριστοκρατική στρατιωτική σχολή Sandhurst, ταξίδεψε όμως τελικά στις ΗΠΑ, την Υεμένη και το Αφγανιστάν, όπου συνδύασε τη διδασκαλία με το skateboarding, την αναρρίχηση και τη δημοσιογραφία. Μια αντισυμβατική ζωή για ένα κορίτσι. Βρισκόταν στις αρχές της δεύτερης δεκαετίας της ζωής του και ζούσε έναν εφιάλτη. Τότε έκανε το come out του αρχικά στους συμφοιτητές του και στη συνέχεια στην οικογένεια του. Άρχισε να γράφει ένα μπλογκ για το τι αισθανόταν αλλά χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο. Ήταν δύσκολο όχι μόνο για τους γύρω του να καταλάβουν, αλλά ακόμη και για τον ίδιο. «Ένιωθα ντροπή», λέει.

Όλα άλλαξαν όμως από τότε. Και πρώτα από όλα η ταυτότητά του. O 32χρονος – σήμερα – McConnell, άρχισε να παίρνει τεστοστερόνη στα 25 και προχώρησε σε χειρουργική επέμβαση προκειμένου να αφαιρέσει τους μαστούς του έναν χρόνο αργότερα. Σκέφτηκε την υστερεκτομή αλλά ήταν ένα βήμα που δεν ήταν έτοιμος να κάνει, γιατί δεν είχε αποκλείσει το ενδεχόμενο ότι ήθελε να αποκτήσει παιδιά. Και τελικά θέλησε…

Θυμάται την μητέρα του, από όταν ήταν μικρό κορίτσι, να μιλάει για το πόσο υπέροχη εμπειρία ήταν η εγκυμοσύνη για εκείνη και να λέει πως είναι μια εμπειρία που θα έπρεπε να βιώνουν οι άντρες. Δεν ήξερε καν τότε ότι το παιδί της ήταν τρανς. Η μητέρα του υπήρξε συνοδοιπόρος του σε όλο αυτόν τον δύσκολο δρόμο που επέλεξε. Τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα με τον πατέρα του. Αρχικά δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί το παιδί του μπήκε σε όλη αυτή τη διαδικασία για να γίνει άντρας, την ίδια στιγμή που η επιλογή του να μείνει έγκυος και να γεννήσει είναι μια διαδικασία συνυφασμένη με τη γυναικεία φύση. Αξίζει να σημειωθεί ότι ακριβώς το ίδιο ερώτημα βασάνιζε και τον ίδιο τον McConnell. Η απάντηση δεν ήταν απλή. Σήμερα ο πατέρας του, ιδιοκτήτης ενός συνοικιακού καταστήματος στην πόλη όπου μεγάλωσε, έχει κάνει στροφή 360 μοιρών. Δεν αφήνει τη φιλοσοφική διάσταση των επιλογών του γιου του να δηλητηριάζουν το γεγονός, ότι είναι πλέον παππούς κι έχει έναν εγγονό που υπεραγαπά.

Μια αντισυμβατική ζωή για ένα κορίτσι.

Για τον McConnell δεν ήταν όμως μόνο δύσκολες οι ερωτήσεις που έπρεπε να απαντήσει, αλλά και η διαδικασία στην οποία θα έπρεπε να υποβληθεί. Από τη μία η τεστοστερόνη γέμιζε με τρίχες το πρόσωπό του, φάρδαινε τους γοφούς και βάραινε τη φωνή του κι από την άλλη είχε περίοδο κι έκανε εξωσωματικές για να μείνει έγκυος. Σε κάποιο σημείο του φιλμ που ακολουθεί τη ζωή του, φαίνεται να σπάει, νιώθοντας το σώμα του να πηγαίνει αντίθετα σε δύο κατευθύνσεις και λέει με δακρυσμένα μάτια στον φακό: «Νιώθω σαν ένας γαμ@@ος εξωγήινος».

Ο McConnell έμεινε έγκυος.

Τελικά ο McConnell έμεινε έγκυος. Και τότε δεν είχε να αντιμετωπίσει μόνο την πρωτόγνωρη εμπειρία που βίωνε αλλά και τον κοινωνικό του περίγυρο. Έφυγε από το Λονδίνο όπου ζούσε και επέστρεψε στα πάτρια εδάφη του στο Deal ένα μικρό χωριό στο Κέντ, που αισθανόταν ότι τα πράγματα θα ήταν πιο ασφαλή για εκείνον και συνέχισε να εργάζεται κανονικά. Δεν ήρθε αντιμέτωπος με περίεργα βλέμματα γιατί όπως λέει όταν οι άνθρωποι βλέπουν κάποιον να έχει μούσι τον προσδιορίζουν αμέσως ως άντρα και η κοιλιά που πιθανόν να έχει μεταφράζεται σε πάχος.

Όλα αυτά είναι πλέον πίσω του. Κρατάει στην αγκαλιά του το μωρό του και νιώθει ότι η ζωή του έχει αλλάξει. Απαντώντας στις ερωτήσεις του Guardian , έχει πια να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις. Εξηγώντας γιατί έκανε πρώτα παιδί, αλλάζοντας παράλληλα το σώμα του λέει πως ένιωθε την ανάγκη πριν φέρει στον κόσμο έναν άνθρωπο να αλλάξει τον δικό του ψυχικό κόσμο. «Έπρεπε πρώτα να καταλάβω ποιος ήμουν εγώ», τονίζει.

Όταν ξεκίνησε την χορήγηση τεστοστερόνης τον προειδοποίησαν ότι αυτό θα δημιουργούσε προβλήματα γονιμότητας και του συνέστησαν να καταψύξει τα ωάριά του και να σκεφτεί τη λύση της παρένθετης μητρότητας. Κάτι τέτοιο ήταν όμως δαπανηρό, περίπλοκο και οι πιθανότητες επιτυχίας περιορισμένες. Επιπλέον κάτι τέτοιο δεν θα του εξασφάλιζε τον βιολογικό δεσμό με το παιδί του, που για εκείνον ήταν σημαντικός.

Γιατί ήταν τόσο σημαντικό για τον ίδιο να φέρει το δικό του παιδί στον κόσμο

Όταν ο Guardian τον ρωτάει γιατί ήταν τόσο σημαντικό για τον ίδιο να φέρει το δικό του παιδί στον κόσμο, εκείνος απαντά κάνοντας επίσης ερώτηση: «γιατί κάποιος θέλει ένα παιδί;». «Κανείς δεν απευθύνει το ερώτημα αυτό σε έναν ετεροφυλόφιλο. Δεν τον ρωτάει γιατί δεν υιοθέτησε ένα παιδί και επέλεξε να γίνει γονέας με τον πατροπαράδοτο τρόπο», σημειώνει. «Γιατί λοιπόν κανείς να ρωτάει τους γκέι ή τους τρανς ανθρώπους το γιατί;», αναρωτιέται.

Όπως τονίζει ο McConnell στην βρετανική εφημερίδα, του πήρε πολύ χρόνο να διαχωρίσει το ότι είναι τρανς από το πως μοιάζει το σώμα του. «Δεν ήταν κάτι για το οποίο είχα επιλογή, κάτι που μπορούσα να το αλλάξω ή να το αφήσω απλά πίσω. Έτσι είμαι κι ακόμη κι αν έμεινα έγκυος κι έφερα στον κόσμο ένα παιδί, αυτό δεν αλλάζει αυτή την αλήθεια μου», καταλήγει.

πρωτότυπο άρθρο από: theguardian.com

αναδημοσίευση μετάφρασης: tvxs.gr