Όσο κι αν αλλάξει η ανθρωπότητα κάποιες αναμνήσεις θα παραμείνουν ίδιες. Όσοι ήμασταν πολύ τυχεροί για να έχουμε κοντά τον παππού και τη γιαγιά μας, σίγουρα θυμόμαστε μεσημέρια μαζί τους, μετά το σχολείο όταν οι γονείς μας ήταν ακόμη στη δουλειά.
Οι καιροί πέρασαν, εμείς μεγαλώσαμε και πλέον οι δικοί μας γονείς έχουν γίνει πανευτυχείς «παππουδογιαγιάδες», έτοιμοι με χαμόγελο να μας βοηθήσουν με τα παιδιά!
Με τη γυναίκα μου είμαστε ένα ζευγάρι όπου η φύλαξη του παιδιού μας από τους παππούδες της (εφεξής όπου παππούδες, εννοούμε παππούδες μαζί με γιαγιάδες για διευκόλυνση του λόγου 😉) ήταν μία απόφαση που δεν βασίστηκε σε οικονομική στενότητα αλλά σε συνειδητή επιλογή.
Βλέπετε για εμάς οι παππούδες μας αποτέλεσαν μία σχέση ζωτικής σημασίας στην ανατροφή μας και έτσι θέλαμε η κόρης μας να αποκτήσει τις ίδιες και καλύτερες αναμνήσεις. Σίγουρα η πρόσληψη μίας κυρίας για να προσέχει το παιδί είναι σε πολλές περιπτώσεις ιδανική και προτιμότερη όμως όντας τυχεροί να τους έχουμε κοντά θέλαμε τη βοήθεια τους στο μεγάλωμα του παιδιού.
Μία καθημερινή επαφή με το παιδί μπορεί να του προσφέρει ένα πρότυπο υγιούς σχέσης καθώς του μεταδίδουν μία αίσθηση ασφάλειας και προστασίας συν του ότι κληροδοτούν στο παιδί παραδόσεις γενεών.
Η μικρή μας δε, ανυπομονεί να τους δει κάθε μέρα και αυτό είναι δείγμα πως έχει ξεκινήσει να αναπτύσσεται ένας δεσμός ισχυρός.
Τι πρέπει να έχει το σπίτι του παππού και της γιαγιάς για να μη χρειαστεί τίποτε το παιδί σας (έτσι θα ελαχιστοποιήσετε τα τηλεφωνήματα με κλάματα τύπου: πότε θα έρθει ο μπαμπάααααας;)
Ας ξεκινήσουμε με τα μη υλικά αγαθά:
-Θέστε κανόνες που πρέπει να ακολουθούν. Η συνέπεια είναι πολλή σημαντική για τα παιδιά οπότε καλό είναι να γνωρίζουν τι όρια έχετε θέσει στο παιδί και ποιους κανόνες θέλετε να διατηρούν σε ισχύ όταν είναι το παιδί μαζί τους.
-Εξίσου σημαντικό με το να διατηρούν τους κανόνες είναι να θέτουν και τις επιπτώσεις των πράξεων τους σε ισχύ.
-Να πάρουν μέτρα προστασίας στο σπίτι τους για το παιδί. Πορτούλα ασφάλειας σε σκάλες κ.λπ.
-όχι, στα αμέτρητα δώρα καθημερινά χωρίς λόγο και χωρίς την έγκριση των γονέων (ναι μαμά σε εσένα αναφέρομαι που κάθε μεσημέρι μετά το σχολείο πάτε στο ψιλικατζίδικο και παίρνετε αυτοκόλλητα και ό,τι άλλο της γυαλίσει).
Και τώρα ας μιλήσουμε για υλικά αγαθά απαραίτητα (τουλάχιστον με βάση τις ανάγκες του δικού μας παιδιού):
-Κουβερτάκι για τη “μεσημεριανή νάνα” (έτσι λέει το παιδί μας τον ύπνο): έχοντας κάτι δικό της μαζί αισθάνεται μεγαλύτερη άνεση.
-4 αγαπημένα παιχνίδια: Σημαντική σημείωση: να μην τα εμφανίζουν στο παιδί όλα μαζί. Έτσι, όσο περνάει η ώρα τόσο θα υπάρχει κάτι να τα απασχολεί.
-αγαπημένα υγιεινά σνακ: Κάθε παππούς θέλει να «κακομάθει» το εγγονάκι του προσφέροντάς του αυτό που απολαμβάνει ΟΜΩΣ καλό είναι να του προσφέρουν μόνο οσα εγκρίνουν οι γονείς. Στη δική μας περίπτωση, αυτό που δεν λείπει ποτέ από το ψυγείο του παππού και της γιαγιάς (όπως και από το δικό μας) είναι το Danonino. Όταν ξυπνήσει από τη “μεσημεριανή της νάνα”, κάθεται στο μπαλκόνι με παππού γιαγιά και τρώει ένα Danonino ή πίνει ένα Danonino Drink παρέα με τους παππούδες που πίνουν καφεδάκι. Είναι η στιγμή τους.
-μπλοκ ζωγραφικής: Είναι το τελευταίο παιχνίδι που της δείχνουν προτού πάμε να την πάρουμε. Έχουν δε, βρει μία υπέροχη ιδέα του να ζωγραφίζει κάτι που της θυμίζει την ημέρα που πέρασε. Η γιαγιάκα της έχει πάρει ένα άλμπουμ που βάζει κάθε ζωγραφιά της, κάθε μέρα. Τέλειο;
Για το τέλος, απλώς να σας υπενθυμίσουμε πως, με ένα απλό ευχαριστώ και ένα σ’ αγαπώ για τη βοήθειά τους αισθάνονται απαραίτητα μέλη της οικογένειάς σας κι αυτό για εκείνους είναι ευλογία.
