Όπως όλοι γνωρίζουμε τα παιδιά είναι σαν σφουγγάρια. «Απορροφούν» ότι βλέπουν από τους γονείς τους ή αυτούς που τα φροντίζουν.
Επομένως, εάν δεν είμαστε συνεπείς, αν αλλάζουμε γνώμη όλη την ώρα, διαφωνούμε ή δεν συμφωνούμε στην εκπαίδευσή τους, θα καταλήξουμε επηρεάζοντάς τα άσχημα.
Σε αυτήν την περίπτωση, τα παιδιά δεν θα αποτελούν μέρος ενός συνεπούς οικογενειακού μοντέλου. Και αυτό θα έχει πολύ πιθανόν ως αποτέλεσμα την έλλειψη αυτοπεποίθησης.
Όταν, σαν γονείς, δεν συμφωνούμε μεταξύ μας και διαφωνούμε για την εκπαίδευση των παιδιών μας, δεν ικανοποιούμε τις πιο σημαντικές ανάγκες τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα αισθάνονται απροστάτευτα και ανασφαλή.
Ας δούμε με ποιους τρόπους τα παιδιά εκφράζουν πως αισθάνονται όταν οι γονείς τους δεν εργάζονται σαν μία ομάδα, όσον αφορά την εκπαίδευσή/ανατροφή τους.
- Μοναξιά και ανησυχία.
- Εκνευρισμό.
- Σύγχυση.
- Τα πάντα γύρω τους επηρεάζονται: σχολείο, φίλοι, άλλα μέλη της οικογένειας.
- Χαμηλή αυτοεκτίμηση.
- Έλλειψη αυτοπεποίθησης.
- Ανασφάλεια.
Έτσι λοιπόν βλέπουμε πόσο σημαντικό είναι για τους γονείς να εργάζονται πάντα ως ομάδα. Και το αποτέλεσμα θα είναι να μεγαλώσουν χαρούμενα και υγιή παιδιά.
Πρέπει να παίρνουν οι γονείς αποφάσεις μαζί, λαμβάνοντας υπόψη πάντα τις ανάγκες των παιδιών. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνούν ότι πρόκειται για μία μαθησιακή διαδικασία και επιτρέπεται να κάνουν λάθη!
Πώς θα καταφέρουν λοιπόν να σχηματίσουν αυτή την ομάδα;
Φροντίστε να διασκεδάζετε με την οικογένειά σας. Έτσι θα είστε σε θέση να ενισχύσετε τη συνοχή στην εκπαίδευση ενώ διασκεδάζετε.
Όταν τα παιδιά δεν είναι μπροστά, μιλήστε για τα προβλήματά σας και προσπαθήστε να τα λύσετε.
Αυτό θα σας βοηθήσει να κάνετε σχέδια, να πάρετε αποφάσεις και να ανταποκριθείτε στις ανάγκες των παιδιών σας. Επιπλέον θα σας βοηθήσει να γνωριστείτε καλύτερα. Και θα έχετε την ευκαιρία να πείτε τις διαφορετικές απόψεις σας σχετικά με την εκπαίδευση του παιδιού. Τέλος, θα μπορούσατε να συμφωνήσετε και να συνεργαστείτε.
Μην διορθώνετε ο ένας τον άλλον.
Επειδή τίποτα δεν είναι απόλυτο, μην αναγκάζετε το σύντροφό σας να σκεφτεί σαν εσάς ή σαν τους γονείς σας. Πρέπει να καταλήξετε κάπου και να κάνετε τα δικά σας σχέδια για την ανατροφή των παιδιών σας.
Μην ψάχνετε τον τέλειο τρόπο για να μεγαλώσετε τα παιδιά σας.
Απλά, κάνετε το καλύτερο δυνατό σαν ομάδα. Και αν κάνετε λάθη, δεν πειράζει, διορθώστε τα και βάλτε κάποια όρια.
Πρέπει να είστε ξεκάθαροι σχετικά με τα δικά σας όρια, που δεν πρέπει να υπερβαίνετε όταν εργάζεστε μαζί.
Αποφύγετε το μοντέλο καλού/ κακού αστυνομικού (γονέα).
Τα παιδιά θέλουν να σας δουν να εργάζεστε σαν ομάδα και όχι σαν διαφορετικά άτομα που λαμβάνουν μεμονωμένες αποφάσεις. Εάν ο ένας τους επιτρέπει να κάνουν διάφορα πράγματα και ο άλλος θέτει όρια, τότε σίγουρα τα μικρά θα σας βλέπουν σαν τον καλό και κακό αστυνομικό.
Γιατί η ανατροφή των παιδιών ως ομάδα είναι σημαντική.
Προσπαθήστε να βάλετε τον εαυτό σας στα παπούτσια των παιδιών και να θυμάστε πάντα ότι οι γονείς είναι τα πρότυπά τους.
Τέλος, η σχέση που δημιουργούν μαζί σας θα καθορίσει το είδος των σχέσεων που θα έχουν με τους άλλους. Και αν έχουν δει τους γονείς τους να το κάνουν, θα μάθουν και αυτά να διαπραγματεύονται. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό να συνεργάζονται οι γονείς και πάνω από όλα να αγαπούν ο ένας τον άλλον.
