Λάθη που κάνει ο πατέρας στην ανατροφή του μικρότερου παιδιού του

«Είστε πολύ πιο σκληροί σε μας», «ποτέ δεν τολμούσαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο», «ποτέ δεν θα είχαμε γλυτώσει με αυτό»!

Μήπως είναι παρατηρήσεις και παράπονα από το μεγαλύτερο παιδί σας, όσον αφορά την συμπεριφορά σας στο μικρούλι σας;

Οι ειδικοί δηλώνουν ότι πράγματι οι γονείς και ιδίως ο πατέρας, «πέφτει» σε κάποιες συγκεκριμένες παγίδες όταν μεγαλώνει το μικρότερο παιδί του.

Ας δούμε τις συμβουλές τους:

 

Δεν λέτε ποτέ όχι.

Ένα από τα παράπονα που έχουν τα μεγαλύτερα παιδιά, είναι ότι ο πατέρας λέει «ναι» στα μικρότερα, πολύ περισσότερες φορές από ότι έλεγε σε εκείνα!

Και ενώ πιστεύει ότι θέλει πάρα πολύ να είναι ένας «ναι γονέας» όποτε φυσικά είναι δυνατόν, είναι επίσης πολύ σημαντικό να υπάρχει η σωστή ισορροπία της γονικής διόρθωσης έναντι της προσωπικής προσοχής.

Το να μην λέει ποτέ όχι ο πατέρας δεν είναι μία ισορροπημένη στρατηγική, όχι μόνο γιατί στερεί από το παιδί τα απαραίτητα όρια, αλλά σχεδόν πάντα καταλήγει να τροφοδοτεί μία πεποίθηση ότι έχει περισσότερα δικαιώματα.

 

Υιοθετώντας τη νοοτροπία «όλα καλά».

Ένας συνηθισμένος πειρασμός για τους μπαμπάδες είναι να λειτουργούν με κάποια απάθεια έχοντας μία χαλαρή στάση, γιατί πολλές φορές το πιο εύκολο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε είναι απλά τίποτε!

Τείνουν να χαλαρώνουν με την πάροδο του χρόνου και να γίνονται ανεκτικοί και όχι όμως πάντα με καλό τρόπο.

Πολλοί πατεράδες είναι απλά κουρασμένοι σε αυτό το στάδιο της γονικής μέριμνας και έτσι η ευκολία κερδίζει.

Όμως εδώ είναι ο κίνδυνος, γιατί τα παιδιά που δεν έχουν την προσοχή του πατέρα γίνονται συχνά δυσαρεστημένοι ενήλικες. Τα παιδιά μας, επιθυμούν και αξίζουν την προσοχή μας.

 

Έλλειψη στον τομέα της πειθαρχίας.

«Χωρίς αγάπη και ισορροπημένη πειθαρχία, κάθε παιδί, τώρα αλλά και στο μέλλον θα υποφέρει».

Σε πολλές οικογένειες οι γονείς είναι πιο ήπιοι με το μικρότερο παιδάκι, ενώ ήταν αυστηροί με τα μεγαλύτερα παιδιά, ειδικά στην πειθαρχία.

Ένας νέος μπαμπάς, που κάποτε πήρε το ρόλο του πολύ σοβαρά, γίνεται τώρα ο «παλιός» μπαμπάς που μερικές φορές ενεργεί περισσότερο σαν παππούς παρά σαν γονέας και φυσικά η πειθαρχία σιγά σιγά βγαίνει από το παράθυρο.

Αυτή δεν είναι μία υγιής συνταγή επιτυχίας για τον γονέα ή το παιδί.

 

Κάνοντας λιγότερες εσκεμμένες επενδύσεις.

Μερικές φορές το μικρότερο παιδάκι έχει λιγότερο χρόνο και λιγότερη προσοχή από τον πατέρα του.

Θυμηθείτε πως, με το πρώτο σας παιδί, θέλατε να είστε εκεί σε κάθε βήμα ώστε να μην χάσετε τίποτα;

Τώρα με το μικρό σας, πολλές από τις συγκινήσεις δεν σας συγκλονίζουν πλέον και δυστυχώς το παιδί το καταλαβαίνει.

Το μικρότερο παιδί μπορεί να μείνει στη δική του φαντασία, χωρίς τόση σκόπιμη βοήθεια από τον μπαμπά.

Μερικές φορές, αυτό έχει ως αποτέλεσμα περισσότερη «πληρωμένη» προσοχή, παιχνίδια και δωράκια, σε βάρος του προσωπικού χρόνου και προσοχής του μπαμπά.

Ως αποτέλεσμα, χωρίς να το θέλει, επικοινωνεί λανθασμένα το πως πρέπει η αληθινή αγάπη να φαίνεται.

 

Λείπει η καρδιά.

Δυστυχώς, πολλά μικρότερα παιδιά έχουν παλέψει, σαν ενήλικες, με το θυμό τους και άλλα ζητήματα, λόγω της έλλειψης της προσωπικής συμμετοχής των γονιών τους στην παιδική τους ηλικία.

Το μικρότερο παιδάκι σας έχει όνειρα που πρέπει να πιστεύει, σκέψεις που πρέπει να ακουστούν και μία καρδιά που πρέπει να γίνει κατανοητή.

Καθώς μαθαίνουμε να είμαστε καλύτεροι γονείς, ενδέχεται να αλλάξουμε κάποια πράγματα στην πορεία. Κάθε πατέρας το ξέρει αυτό.

Αλλά προσπαθήστε να είστε το ίδιο δίπλα τους με το μικρότερο σας παιδάκι όπως και με το μεγαλύτερο. Αυτή είναι η σωστή ισορροπία με αγάπη και κατανόηση.