Mε αφορμή μια σοκολάτα…
Η γιορτή του Άγιου Βαλεντίνου
Πλησιάζει η λεγόμενη «γιορτή των ερωτευμένων» και μια βιομηχανία έσπευσε να εκμεταλλευτεί το κλίμα διαφημίζοντας τα προϊόντα της με ζευγάρια όλων των κατηγοριών.
Δε μας ενόχλησε που μια ξενόφερτη γιορτή προωθείται έντεχνα για να βγάλουν κέρδη κάποιες επιχειρήσεις. Δε μας ενόχλησε που οι περισσότεροι θα χάψουμε το καταναλωτικό παραμύθι και θ’ αδειάσουμε τις τσέπες μας χωρίς δεύτερη σκέψη. Μας ενόχλησε που η διαφήμιση δείχνει ζευγάρια όλων των τύπων και, ναι, και ομοφυλόφιλα ζευγάρια.
Λες και δεν υπάρχουν λεσβίες και γκέι. Λες και δεν ερωτεύονται, δεν αγκαλιάζονται, δεν τρώνε σοκολάτα.
Βγήκαν όλοι και φωνάζουν «τι αηδίες μας δείχνουν» και «θα γίνουν τα παιδιά μας γκέι!» Έλεος βρε παιδιά. Αν ήταν να γινόμαστε ό,τι βλέπουμε, θα ήμασταν όλοι σαν τους βουλευτάδες μας, που τους βλέπουμε κάθε μέρα. Έστω, σαν σταρ τούρκικου σήριαλ. Γίναμε; Δε γίναμε.
Γιατί “αισθάνεσαι” μανία ενάντια στους γκέι;
Τέλος πάντων, εγώ ποτέ δεν κατάλαβα αυτή τη μανία ενάντια στους γκέι. Κάθε μέρα βλέπουμε γύρω μας ανθρώπους να κάνουν επιλογές που δε θα κάναμε ποτέ. Άνθρωποι διαλέγουν να κάνουν πράγματα παράξενα, ακατανόητα, αυτοκαταστροφικά. Πράγματα που δε θα θέλαμε να κάνουν τα παιδιά μας.
Κι όμως, δε ζητάμε το θάνατό τους. Απλά τους αφήνουμε στην ησυχία τους. Γιατί δε μπορούμε να κάνουμε το ίδιο με τους ομοφυλόφιλους; Τι στο καλό έχει αυτή η επιλογή και γίνεται κόκκινο πανί στο μάτι μας;
Μην τολμήσει κανείς και κοιτάξει άτομο του ιδίου φύλου. «Αίσχη» φωνάζουμε κι απαιτούμε να λογοκριθεί κάθε εικόνα τους (με εξαίρεση τον Χρόνη Εξαρχάκο). «Τέτοια θα μάθουν τα παιδιά μας» φοβόμαστε, και θυμώνουμε με όσους τους επιτρέπουν να παρελαύνουν μια φορά το χρόνο. Αν ήταν τρόπος θα τους λιθοβολούσαμε, θα τους εξαφανίζαμε από προσώπου γης. Μερικές φορές -όπως τον περασμένο Σεπτέμβρη- το κάνουμε κιόλας.
Γιατί τόσο μίσος; Τι μου έκανε εμένα ο Γιάννης που γουστάρει το Νίκο; Μ’ έκλεψαν; Υπεξαίρεσαν εθνικά κεφάλαια; Δολοφόνησαν; Τι; Υπάρχουν αληθινά εγκλήματα κι αληθινοί εγκληματίες που όμως κυκλοφορούν ελεύθεροι. Γιατί δεν οργιζόμαστε τόσο πολύ για εκείνους; Όχι μόνο δεν τους λιθοβολούμε, αλλά κάποιους τους ψηφίζουμε κιόλας…
Να μη σας πω και το άλλο: αν ήμασταν λογικοί, κάθε νταβραντισμένο αρσενικό θα έπρεπε να υποστηρίζει τους ομοφυλόφιλους ολόψυχα, με κάθε τρόπο. Γιατί; Απλή αριθμητική: κάθε γκέι ζευγάρι απελευθερώνει δύο γυναίκες που είναι πλέον διαθέσιμες. Αντίστοιχα, κάθε γυναίκα θα έπρεπε να υποστηρίζει τις λεσβίες, για τον ίδιο λόγο.
Αντί γι αυτό, εκτοξεύουμε προσβολές και προσπαθούμε να δείξουμε ότι τους μισούμε όσο το δυνατόν περισσότερο. Γιατί τόσο μίσος κι εχθρότητα για ανθρώπους που δε μας έχουν κάνει τίποτα κι ούτε πρόκειται;
Μήπως –λέω μήπως– όσοι βροντοφωνάζουν εξοργισμένοι προσπαθούν να κρατήσουν αποστάσεις γιατί φοβούνται κάτι κρυμμένο βαθιά μέσα τους; Λέω, μήπως….
το άρθρο δημοσιεύτηκε στο paidorama.com
