Χωρίς καμία αμφιβολία, η απουσία του πατέρα επηρεάζει την ευημερία των παιδιών του. Η αγάπη, η υποστήριξη, η εξουσία και το παράδειγμα του είναι πραγματικά αναντικατάστατα και ουσιαστικά.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όταν το παιδί μεγαλώνει χωρίς τον πατέρα του, δημιουργεί ένα κενό και πληγές που διαρκούν και στην ενήλικη ζωή του. Οι πληγές αυτές επηρεάζουν τα συναισθήματα, τις σχέσεις, την προσωπικότητα και την αυτοεκτίμηση του παιδιού.
Ο πατέρας, λανθασμένα, πιστεύει σε ένα δευτερεύοντα ρόλο όσον αφορά την οικογενειακή και παιδική ανατροφή. Ο ρόλος του στον τομέα της γονικής μέριμνας βασίζεται συνήθως στην παροχή οικονομικής υποστήριξης. Ωστόσο, είναι πλέον γνωστό, ότι αυτός ο τρόπος προβολής του πατέρα πρέπει να αλλάξει.
Πρόσφατη μελέτη, σκιαγραφεί τα αρνητικά αποτελέσματα της απουσίας του πατέρα στα παιδιά. Μεγαλώνοντας χωρίς πατέρα μπορεί να επηρεάσει τις προσωπικές σχέσεις, τους οικονομικούς παράγοντες (εργασία) ακόμη και τη σωματική και ψυχική υγεία.
Οι ειδικοί θεωρούν ότι αυτό αποτελεί ζήτημα δημοσίου συμφέροντος το οποίο μπορεί να κοστίζει στη χώρα πολλά εκατομμύρια σε κοινωνικά και εκπαιδευτικά προγράμματα.
Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μερικές φορές ο πατέρας δεν βρίσκεται κοντά στα παιδιά του, όχι επειδή δεν το θέλει, αλλά, άλλοι παράγοντες το απαγορεύουν.
Για παράδειγμα, η κακή σχέση με την πρώην σύζυγο, η στρατιωτική καριέρα ή τα συχνά επαγγελματικά ταξίδια.
Οι μητέρες και η κοινωνία πρέπει να δώσουν στον πατέρα μεγαλύτερο ρόλο στην ανατροφή των παιδιών τους. Να προωθήσουν την πατρότητα με ευθύνη και συμβιβασμό. Είναι σημαντικό να βλέπουμε τον πατέρα ως απαραίτητο στη ζωή των παιδιών του. Γιατί είναι πράγματι απαραίτητος.
Τα χαρακτηριστικά του πατέρα που είναι απών.
Εργασιομανής.
Είναι εκεί, αλλά δεν είναι πραγματικά εκεί. Συνήθως εργάζεται έως και 12 ώρες την ημέρα και περνά μόνο μερικά λεπτά με τα παιδιά του.
Τους λέει αντίο το πρωί, όταν αυτά φεύγουν για το σχολείο. Επιστρέφει στο σπίτι από την εργασία του όταν αυτά κοιμούνται και δεν μπορούν φυσικά ούτε να παίξουν ούτε να μιλήσουν.
Η κατάσταση αυτή είναι πολύ συχνή στις μέρες μας. Οι υλικές επιθυμίες και η ανάγκη για μία καλύτερη καριέρα και προαγωγή θέτουν την οικογένεια και τον δεσμό του με τα παιδιά σε κίνδυνο.
Η ισορροπία είναι καθοριστική. Η ποιότητα του χρόνου που δαπανά με τα παιδιά του μπορεί να αντισταθμίσει την ποσότητα. Αν πιστεύετε ότι αυτή είναι η δική σας κατάσταση, προσπαθήστε να αντισταθμίσετε την απουσία σας με τη βοήθεια της τεχνολογίας.
Τηλέφωνο, e mail, μήνυμα και κοινωνικά μέσα θα σας επιτρέψουν να επικοινωνείτε μαζί τους έστω και από μακριά.
Βέβαια το βράδυ, αν υπάρχει χρόνος, και ιδίως τα Σαββατοκύριακα, ξεχάστε την εργασία σας, κλείστε το κινητό και το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και αφιερώστε το 100% της προσοχής σας στα παιδιά.
Έλλειψη ενσυναίσθησης/κατανόησης.
Ένας συναισθηματικά ή φυσικά απών πατέρας είναι αυτός που δεν αισθάνεται ενσυναίσθηση. Έχει πολύ λίγη συναισθηματική σχέση με τα παιδιά του και τους ανθρώπους γύρω του. Περιορίζετε στον εαυτό του και διατηρεί επιφανειακές σχέσεις χωρίς κανένα βάθος.
Αυτός ο τύπος του πατέρα, γενικά, δεν είναι κοντά στα παιδιά του γιατί δεν θέλει να είναι. Δεν είναι εξοικειωμένος με την πατρότητα και είναι γεμάτος συμβιβασμούς. Δεν ενεργεί σκεπτόμενος και τους άλλους. Δεν βάζει τον εαυτό του στα «παπούτσια» των άλλων, της συντρόφου του ή των παιδιών του.
Έτσι γενικά «φεύγει» από την ευθύνη να είναι γονέας. Διατηρεί φτωχούς συναισθηματικούς δεσμούς με τα παιδιά του. Αφήνει όλο το βάρος της ανατροφής στη μητέρα.
Συναισθηματική ανωριμότητα.
Αυτό το χαρακτηριστικό σχετίζεται με την έλλειψη ενσυναίσθησης. Είναι ένας άλλος λόγος για τον οποίο ο πατέρας μπορεί να απουσιάζει και να μην είναι ενθουσιασμένος με την ευθύνη να είναι πατέρας.
Τα ανώριμα συναισθηματικά άτομα έχουν δυσκολία στις σχέσεις. Φοβούνται τις υποχρεώσεις και δημιουργούν άσχημες, τοξικές σχέσεις.
Όμως η συναισθηματική αυτή ανωριμότητα μπορεί να είναι αποτέλεσμα τραύματος παιδικής ή εφηβικής ηλικίας. Θα μπορούσαν να αναπαράγουν το ρόλο που έπαιζε ο δικός τους αδιάφορος πατέρας στη φροντίδα των παιδιών του.
Η συναισθηματική ωριμότητα περιλαμβάνει την ευτυχία, την ασφάλεια και την ύπαρξη υγιεινών και ισορροπημένων σχέσεων. Οι άνθρωποι που στερούνται συναισθηματικής ωριμότητας φοβούνται να μεγαλώσουν.
Ζουν σαν να ήταν έφηβοι και δεν ξέρουν πώς να εκφράζουν αποτελεσματικά τα συναισθήματά τους.
Ανευθυνότητα.
Αυτός είναι ένας πατέρας που δεν δίνει καμία προσοχή στην ανάπτυξη του παιδιού του. Δεν είναι κοντά στο παιδί του όταν δεν είναι καλά, ή όταν γιορτάζει κάποιο επίτευγμά του. Απλά δεν είναι εκεί!
Είναι ο τύπος που αποφασίζει να αγνοεί το γεγονός ότι είναι πατέρας, ακόμη δε αναρωτιέται αν είναι πατέρας. Προσπαθεί να ξεφύγει από την ευθύνη της ανατροφής του παιδιού.
Εγωκεντρικός.
Ο εγωκεντρικός πατέρας ξεχνάει τα παιδιά του. Κάνει σχέδια για τη ζωή γενικά, χωρίς να τα υπολογίζει. Δίνει προτεραιότητα σε άλλα πράγματα πάνω από την οικογένειά του, όπως η έξοδος με τους φίλους του και τα πλάνα της δουλειάς του.
Τελικά, κάθε άνδρας που θέλει να κάνει οικογένεια, πρέπει να σκεφτεί πολύ σοβαρά το πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του πατέρα.
