Φωτογραφίες ©Kristen Schmid
Σε μια πρόσφατη επίσκεψη μας στο νοσοκομείο στη μέση της νύχτας, ο μικρότερος γιος μου – σχεδόν 2 – και ενώ ήταν κουλουριασμένος πάνω μου, άπλωσε τα χέρια του προς τον πατέρα του, τη στιγμή που ένιωσε την τρομαχτική παρουσία ενός ξένου που φορούσε λευκή ρόμπα και τον πλησίαζε με ένα αμφίθυμο χαμόγελο.
γράφει η Ελένη Παπαϊωάννου
Αυτή ήταν η πρώτη φορά που στράφηκε στον πατέρα του για βοήθεια, αλλά από τότε, το ενδιαφέρον του προς αυτόν και οτιδήποτε έχει να κάνει με αυτόν άλλαξε ριζικά: παίζει με τα μεγάλα παπούτσια του μπαμπά, τρίβεται στα σκληρά μπράτσα του, παρατηρεί τον τρόπο που τρώει και μιλάει, τον τρόπο που περπατάει… Αδέξιος και ανυπόμονος, ο μικρός μου γιος, αποφάσισε, λίγο πριν κλείσει τα 2, να ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του.
Καθώς ο χρόνος περνάει, συνειδητοποιώ ότι για τα περισσότερα αγόρια, η μητέρα είναι το εκεί που ήσουν και ο πατέρας αυτό που θα γίνεις. Για μένα, το να μεγαλώνεις αγόρια, είναι μια παράξενη μορφή τέχνης, καθώς ως μητέρα χρειάζεται να κάνεις ένα βήμα πίσω για να ανθίσει η σχέση μεταξύ πατέρα και γιου. Να δώσεις χώρο για να μπορέσουν να μάθουν τι ρόλο παίζει ο ένας στη ζωή του άλλου, αλλά και να αποδεχτούν και απογοητεύσουν ο ένας τον άλλο, πριν γίνουν ο καθρέπτης ο ένας του άλλου.
Αυτός ακριβώς ο δεσμός και ο τρόπος που αναπτύσσεται, είναι το κύριο θέμα του εν εξελίξει έργου της Αμερικανής φωτογράφου Kristen Schmid, που είναι επίσης μητέρα 2 αγοριών. Το έργο της με τίτλο Father to Son (μτφ. από τον πατέρα στο γιο) εξερευνεί και εξυμνεί τη σχέση του συζύγου της και του γιου της από τη γέννηση του το 2006 με ένα απλοϊκό και ανεπιτήδευτο τρόπο. Καθώς κάνει ένα βήμα πίσω για να παρατηρήσει και να καλλιεργήσει την έντονη, περίπλοκη και εξελισσόμενη σχέση μεταξύ του συζύγου της και του μεγαλύτερου γιου της, η Schmid ακολουθεί τη ρευστή σχέση μεταξύ αυτών των 2 ανθρώπων, χωρίς να κάνει πάντα αντιληπτή την παρουσία της.
«Αυτός ο ισχυρός δεσμός σχηματίζεται σιγά-σιγά, λίγο λίγο κάθε φορά. Οι καθημερινές αλληλεπιδράσεις τους είναι πολύ πιο σημαντικές από ό,τι μπορούν οι ίδιοι να συνειδητοποιήσουν… Δεν γνωρίζουν πάντα ο ένας την προοπτική του άλλου, ή πώς οι πράξεις τους τούς επηρεάζουν. Μερικές φορές δεν μπορούν καν να δουν πόσο ίδιοι είναι…», δηλώνει η φωτογράφος.
Φωτογραφίες © Kristen Schmid / Πρωτότυπο κείμενο: Eleni Papaioannou / Πηγή: Yatzer.com / Μετάφραση-Επιμέλεια: Σταύρος Σταυρινός (superdad.gr)
