Εντάξει, σαν το καλοκαίρι δεν έχει, αρκεί να μην είναι το πρώτο σου καλοκαίρι με το μωρό…
Δε θα ψέματα. Το πρώτο μας καλοκαίρι ως οικογένεια δεν ήταν ό,τι καλύτερο. Ως νέος μπαμπάς «ψαράς» είχα να αντιμετωπίσω όλα τα must του καλοκαιριού. Μόνο που στη δική μας περίπτωση τα must του καλοκαιριού δεν αφορούσαν το καινούριο must visit beach bar, ή το must eat hip ιταλικό εστιατόριο που άνοιξε, ή τη must see ταινία του καλοκαιριού στο θερινό σινεμά. Όχι. Ήταν περισσότερο του τύπου, must βάλεις αντηλιακό στο παιδί κάθε μισή ώρα, must not at all αφήσεις το παιδί να ακουμπήσει χώμα, άμμο, χαλίκι, κλπ μπας και κολλήσει τίποτα, must αλέσεις το φαγητό πριν πας οπουδήποτε, must κουβαλήσεις τετρακόσια συμπράγκαλα και καλαμπαλίκια στην παραλία for no reason και φυσικά must have μαζί σου at all times στο καρότσι καμιά δεκαριά πάνες καβάτζα, 2-3 αλλαξιές, νερό, μπισκότα οδοντοφυίας, μωρομάντηλα, κουταλάκι, κουβερτάκι, αντικουνουπικό, κουνουπιέρα, παιχνίδια, κλπ.
Ευτυχώς φέτος τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά…Στην παραλία παίρναμε τα απολύτως απαραίτητα μόνο! Πετσέτα, μπρατσάκια, αντηλιακό, 1 δεύτερο μαγιό και 1 πάνα. Και κουβαδάκια. Πολλά! Και νεροπίστολα. Κάποια πράγματα είναι ανεκτίμητα. Για όλα τ’άλλα υπάρχει η MasterCard ® και στην περίπτωση μας το beach bar! Oπότε νερό και τροφή ξέραμε που θα βρούμε.
Και πραγματικά φέτος χάρηκα θάλασσα. Και η μικρή μου φυσικά. Δεν έβγαινε από το νερό. Μόνο με το ζόρι, επειδή έπρεπε να φύγουμε γιατί ήταν μεσημέρι και ο ήλιος καίει και τα σχετικά. Και ως αποτέλεσμα έπεφτε ξερή στον ύπνο στο κάθισμα του αυτοκινήτου πριν καλά καλά επιστρέψουμε. Οπότε ρίχναμε και εμείς έναν υπνάκο.
Και το απόγευμα δεύτερος γύρος στην παραλία! Εναλλακτικά, μία λεκάνη με νερό και το παιδί μόνο με την πάνα. Κύριος! Παλιότερα, θα φρίκαρα μόνο και μόνο στην ιδέα ότι θα βραχεί και ότι θα πρέπει να αλλάξει ρούχα, και αν κρυώσει, και τι θα γίνει μετά, και ποιος ακούει τη γυναίκα μου κλπ…Όσο ωριμάζεις ως πατέρας όμως, συνειδητοποιείς την αξία του «δε βαριέσαι, καλοκαίρι είναι!» και «άσε το παιδί να παίξει».
Απλά θέλει και αντικουνουπικό. Γιατί το κουνούπι είναι τίγρης, ή πώς λέγεται τέλος πάντων. Μια φορά γύρω στις 6 το απόγευμα θεώρησα ότι δε χρειάζεται να βάλω αντικουνουπικό και το παιδί έγινε πουά. Μια φορά μονάχα φτάνει… που λέει και το τραγούδι! Δεν ξέρω τι λέτε, πάντως το σίγουρο είναι ότι δεν μας ψεκάζουν!
Γενικά όλα καλά φέτος το καλοκαίρι. Όλα τα κάναμε παρέα. Και κάστρα στην άμμο χτίσαμε, και φεγγάρι ολόγιομο Αυγουστιάτικο είδαμε και αστέρια μετρήσαμε στον ουρανό. Και είδαμε και αστέρια να πέφτουν, για ευχές, σε ένα κόσμο που δε συγκλονίζεται πια. Αλλά δε με νοιάζει, γιατί τώρα πια οι ευχές μου αφορούν αποκλειστικά ό,τι πιο συγκλονιστικό μου έχει συμβεί στη ζωή. Την κόρη μου…
Λίγο πριν το τέλος του 2012 γεννήθηκε η κόρη του και μαζί με αυτήν και η ιδέα για το πρώτο ελληνικό site για μπαμπάδες. Δεν κατάγεται από τον πλανήτη Κρύπτον ούτε έχει κάποια υπερδύναμη. Αυτό που έχει είναι υπέρμετρη αγάπη για τις 2 γυναίκες της ζωής του και η υπόσχεση που έχει δώσει στον εαυτό του να γίνει όσο το δυνατόν καλύτερος μπαμπάς για τα παιδιά του.
