Ταινία: «Δύσκολοι Αποχαιρετισμοί: Ο Μπαμπάς Μου»

-Ηλία…
-Δεν σε βλέπω μπαμπά
-Φοβάσαι που δεν με βλέπεις;
-Ναι
-Προσπάθησε να με ακούσεις
-Σε ακούω. Είναι ζεστά εκεί που είσαι;
-Πολύ ζεστά
-Γιατί φοβάσαι να με κρατήσεις αγκαλιά;
-Είμαι μακριά και δεν σε φτάνουν τα χέρια μου
-Και αφού είσαι μακριά γιατί σε ακούω;
-Δεν τα είπαμε η φωνή ταξιδεύει πιο γρήγορα
-Πρώτα θα έρθει η φωνή και μετά θα έρθεις εσύ;…

Διάλογος απόσπασμα από μία υπέροχη ταινία που σας προτείνουμε να δείτε.

Ο Ηλίας, ένα δεκάχρονο αγόρι που ζει στην Αθήνα στα τέλη της δεκαετίας του 60′ ξαφνικά χάνει τον πατέρα του. Η υπόλοιπη οικογένεια προσπαθεί να συνηθίσει την καινούρια πραγματικότητα, καθένας με τον δικό του τρόπο, εκτός από το μικρό αγόρι που αρνείται να πιστέψει ότι ο πατέρας του είναι νεκρός. Μη μπορώντας να συμφιλιωθεί με τον χωρισμό, υιοθετεί μια παράξενη συμπεριφορά με σκοπό να κρατήσει τον πατέρα του ζωντανό μέσα του για πάντα.

Τον περιμένει να γυρίσει από ένα από τα συνηθισμένα επαγγελματικά του ταξίδια. Αρχίζει να φέρεται περίεργα με σκοπό να κρατήσει τον πατέρα του ζωντανό μέσα του. Λέει ψέματα και στέλνει γράμματα στη γιαγιά του, δήθεν από τον πατέρα του. Συνεχίζει να παίζει τα αγαπημένα τους παιχνίδια, παίζοντας και τους δυο ρόλους. Πάνω από όλα, είναι απόλυτα σίγουρος, ότι ο πατέρας του θα γυρίσει όπως του υποσχέθηκε, για να παρακολουθήσουν οι δυο τους, τους Αμερικάνους να προσγειώνονται στο φεγγάρι, για πρώτη φορά στην τηλεόραση.

Αλλά ο πατέρας του δεν μπορεί να κρατήσει την υπόσχεση του, που ήταν η τελευταία του. Η προσγείωση γίνεται. Ο Άνθρωπος για πρώτη φορά αποχωρίζεται τον πλανήτη του, τη γη. Και ο Ηλίας αποχωρίζεται για πρώτη φορά τον πατέρα του. Μονάχα τότε αντιλαμβάνεται ο Ηλίας ότι έχει απομείνει τελείως μόνος. Στην αρχή νευριάζει, αλλά στο τέλος καταλαβαίνει. Ο πατέρας του δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Δεν θα τον περιμένει άλλο. Μεγαλώνει ξαφνικά. Μια νέα εποχή αρχίζει για τη ανθρωπότητα, αλλά και για τον νεαρό Ηλία…

Η πρώτη μεγάλου μήκους δημιουργία της Πέννυς Παναγιωτοπούλου, είναι μία συγκινητική και παράλληλα τρυφερή ταινία ενηλικίωσης. Υπέροχος στον ρόλο του Ηλία ο 9χρονος Γιώργος Καραγιάννης, που θα κερδίσει τη Χρυσή Λεοπάρδαλη Α’ Ανδρικού Ρόλου στο 55ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Λοκάρνο το 2002. Την ίδια χρονιά, η ταινία προβλήθηκε και στο 43ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, αποσπώντας το Βραβείο FIPRESCI, Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού (Χρήστος Στέργιογλου), καθώς και το Βραβείο της ΠΕΚΚ (Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου) για την Πέννυ Παναγιωτοπούλου.

Η Πέννυ Παναγιωτοπούλου, γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου. Από το 1982 έως το 1985, έζησε στο Λονδίνο όπου σπούδασε φωτογραφία και σκηνοθεσία κινηματογράφου στο Polytechnic of Central London (University of Westminster).

Από το 1986 εργάστηκε ως συνεργάτης με την Ελληνική τηλεόραση, παράγοντας και σκηνοθετώντας σειρές κοινωνικού και ψυχαναλυτικού προβληματισμού και σειρές πολιτιστικού περιεχομένου. Η ταινία «Δύσκολοι Αποχαιρετισμοί: Ο Μπαμπάς Μου» (Hard Goodbyes: My Father), αποτέλεσε το 2002 το σκηνοθετικό της ντεμπούτο, ενώ το 2013 είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε την ταινία της, «September».

με πηγή πληροφοριών το: tvxs.gr