Τι θα έκανα αν ήμουν εκεί; [photos]

slide_433832_5660872_freeΦωτογραφίες ©Bulent Kilic / Getty Images

Φροντίζω ως νέος κι ενεργός μπαμπάς και παράλληλα νέος άνθρωπος, καθημερινά να αφιερώνω χρόνο στην ενημέρωσή μου γύρω από θέματα παιδιού και διαπαιδαγώγησης.

Έχουμε φροντίσει στο σπίτι να έχουμε μια μίνι βιβλιοθήκη γονιών. Σερφάρω, διαβάζω ενδιαφέροντα blog posts και αναρτήσεις στα social media άλλων γονιών. Μελετάω άρθρα και απόψεις ειδικών παιδαγωγών, διατροφολόγων, ψυχολόγων, παιδιάτρων κλπ κλπ. Κοιτάζω ακόμα συνταγές για snacks κατάλληλα για παιδιά, και συστάσεις για προορισμούς ή γωνιές της πόλης που θα μπορούσα να πάω με τον μικρό. Καμιά φορά, γράφω και τις σκέψεις μου, ή κάποιες ιστορίες και «μαθήματα» που αυτά τα δύο χρόνια έχω ζήσει.

Ενίοτε όταν τυχαίνει να βρεθώ σε παρέα με άλλους γονείς- ευτυχώς ακόμα δεν είναι γονείς όλοι οι φίλοι μας οπότε παίρνουμε και τζούρες της προ παιδιού εποχής – συζητάμε για το πόσο ζοριζόμαστε οικονομικά «τώρα με το παιδί», ότι «δεν είναι εύκολο τώρα να πάμε για το δεύτερο» και «πόσο βρίσκεις εσύ online τις πάνες» κι άλλα καθημερινά ζόρια.

Και πραγματικά νιώθω ζορισμένος και φοβάμαι ότι αυτό επηρεάζει και την προσφορά και τη φροντίδα μου προς το μικρό και συνολικά προς την οικογένειά μου. Και μετά βλέπω δύο φωτογραφίες κι έρχομαι στα συγκαλά μου. Γιατί ναι όντως τα φέρνουμε δύσκολα βόλτα και σαν γονείς έχουμε πολλά άγχη και θέματα.

Δε μου αρέσει το κήρυγμα και δε σκοπεύω να κάνω για το τι πρέπει να κάνει ο καθένας μας για όλα όσα συμβαίνουν. Απλά έβαλα προς σκέψη μια ερώτηση που μου έχει εδώ και μέρες καρφωθεί στο μυαλό, «Τι θα έκανα αν ήμουν στη Συρία κι έπρεπε να προστατέψω το παιδί μου;»

Αλλά σίγουρα θα έχετε δει κι εσείς τέτοιες εικόνες:

slide_433832_5660800_free

slide_433832_5660814_free

slide_433832_5660798_free

slide_433832_5660796_free

slide_433832_5660782_free

slide_433832_5660812_free

slide_433832_5660758_free

slide_433832_5660752_free

slide_433832_5660792_free

slide_433832_5660866_free