Πολύ συχνά, στην οικογένεια είναι οι μπαμπάδες που θυμίζουν στην σύζυγό τους ότι εκείνη είναι το κέντρο του σπιτιού και ότι η δική της διάθεση επηρεάζει όλους όσους ζουν κάτω από την ίδια στέγη.
Είναι μία ευθύνη που καμία μητέρα δεν παίρνει ελαφρά.
Και φυσικά ο αντίκτυπος της ψυχικής υγείας και της ευτυχίας των παιδιών της είναι η κινητήρια δύναμη για τη ζωής της και τον τρόπο με τον οποίο εκφράζει τον εαυτό της και φέρεται στους άλλους.
Λοιπόν, μία πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Michigan, βρίσκει έναν ισχυρό δεσμό μεταξύ της διάθεσης του πατέρα και της ψυχικής υγείας, συμπεριφοράς και ανάπτυξης των παιδιών.
Έτσι λοιπόν δεν είναι μόνο η μητέρα που πρέπει να ελέγχει το άγχος και τη γενική της διάθεση!
Η μελέτη εξέτασε 730 οικογένειες, κυρίως χαμηλού εισοδήματος, όπως επίσης και το άγχος που είχε σχέση με τους γονείς.
Χρησιμοποιώντας ερωτήσεις που ζητούσαν από τους συμμετέχοντες να απαντήσουν σε δηλώσεις όπως: «Νιώθω παγιδευμένος από τις ευθύνες μου ως γονέας» ή «Μερικές φορές αισθάνομαι ότι δεν αρέσω στο παιδί μου», οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όταν ο πατέρας ήταν πολύ αγχωμένος και εμφάνιζε καταθλιπτικά συμπτώματα, η ανάπτυξη της ομιλίας του παιδιού είχε αρνητικές συνέπειες.
Συγκεκριμένα, τα παιδιά στην ηλικία των 3 ετών είχαν φτωχότερες γλωσσικές δεξιότητες.
Και ενώ και τα δύο φύλα σημείωσαν χαμηλότερες βαθμολογίες σε τεστ γνώσης, το άγχος και η ψυχική υγεία του πατέρα φαίνεται να επηρεάζει περισσότερο τη γλωσσική ανάπτυξη των γιων από αυτή των θυγατέρων.
Ενδιαφέρον επίσης είναι το γεγονός ότι ακόμη και όταν η θετική επιρροή της μητέρας ελήφθη υπόψη, η διάθεση του πατέρα εξακολουθούσε να έχει σημασία.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι η ψυχική υγεία της μητέρας γενικά, είχε παρόμοια σημαντική επίδραση στα προβλήματα συμπεριφοράς των μικρών παιδιών.
Είναι όμως ενδιαφέρουσα η διαπίστωση ότι η κατάθλιψη του πατέρα στη διάρκεια της μικρής ηλικίας των παιδιών επηρέασε αργότερα περισσότερο τις κοινωνικές δεξιότητες τους, από ότι τα συμπτώματα της μητέρας τους.
Ο επικεφαλής της μελέτης δηλώνει ότι: «Υπάρχει όλη αυτή η ιδέα ότι ο πατέρας δεν έχει άμεσα αποτελέσματα στην ανατροφή των παιδιών και ότι η μητέρα είναι αυτή που την επηρεάζει.
Όμως τώρα δείχνουμε ότι ο πατέρας έχει πραγματικά άμεση επίδραση στα παιδιά του, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα».
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι μπαμπάδες που βιώνουν περισσότερο άγχος μπορεί να μην έχουν άμεση συσχέτιση με το τι συμβαίνει με τα παιδιά τους, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε καθυστέρηση γνωστικής λειτουργίας και προβλημάτων συμπεριφοράς.
Αυτό είναι αλήθεια, ιδιαίτερα τώρα που οι σύγχρονοι μπαμπάδες περνούν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους και αναλαμβάνουν μεγαλύτερο μερίδιο από τις γονικές ευθύνες.
Και οι ειδικοί καταλήγουν: «Μπαμπάδες είστε σημαντικοί για τα παιδιά σας, οπότε πρέπει να φροντίσετε τον εαυτό σας. Και δεν πρέπει να αισθάνεστε ότι είστε λιγότερο «άνδρες» αν και όταν χρειαστείτε βοήθεια».
