Για πολλούς γονείς, το άνοιγμα των σχολείων σηματοδοτεί και την έναρξη μιας δύσκολης περιόδου για τους ίδιους και τα παιδιά τους.
Αυτοί οι γονείς γνωρίζουν καλά πως – καθώς θα προχωράει η σχολική χρονιά και η ύλη θα αυξάνεται σε ποσότητα και δυσκολία – θα πρέπει να σταθούν κυριολεκτικά πάνω από τα παιδιά τους, διευκολύνοντάς τα στην καθημερινή μελέτη.
Στις μέρες μας όμως, αρκετά παιδιά μαθαίνουν να εξαρτώνται αποκλειστικά από τους γονείς τους όσον αφορά στην επεξεργασία της σχολικής ύλης, με αποτέλεσμα να τους εξαντλούν. Έτσι, οι σχολικές ευθύνες μοιάζουν να βαραίνουν τελικά τους ώμους και των δύο. Παρακάτω είναι μερικοί τρόποι που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε προκειμένου να διδάξουμε στα παιδιά μας πώς να αντλούν χαρά από τα μαθήματα, αντί να τα αντιμετωπίζουν ως αναγκαίο κακό.
Εξηγήστε στα παιδιά πως η καθημερινή μελέτη είναι μια από τις υποχρεώσεις της ηλικίας τους, αλλά υποσχεθείτε τους ότι θα είστε δίπλα τους εφόσον χρειάζονται επεξηγήσεις πάνω σε συγκεκριμένα θέματα.
Για παράδειγμα, μπορείτε από κοινού να συζητήσετε την κεντρική ιδέα ενός κειμένου ή να τα βοηθήσετε να κατανοήσουν τη διαδικασία μιας μαθηματικής εξίσωσης, αλλά μην κάνετε τις σχολικές εργασίες αντί γι’ αυτά. Τα παιδιά μαθαίνουν ό,τι το μόνο που χρειάζεται προκειμένου να αποδράσουν από τη μελέτη, είναι να γκρινιάξουν στους γονείς τους σχετικά με τα μαθήματα. Τότε αναλαμβάνουν οι γονείς την ευθύνη, τα παιδιά παύουν να προσπαθούν, δε μαθαίνουν να σκέφτονται δημιουργικά ή να τολμούν και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ενδυνάμωση μιας παθητικής στάσης για το σχολείο, που μπορεί να εξελιχθεί σε αποστροφή ή αδιαφορία για τα μαθήματα.
Θεσπίστε σαφείς κανόνες γύρω από τη μελέτη για το σχολείο
Για παράδειγμα, το παιδί μπορεί να μάθει να κάνει τις εργασίες του το Σάββατο το πρωί, έτσι ώστε να έχει την Κυριακή στη διάθεσή του για τον εαυτό του και για παιxνίδι. Πολλά παιδιά, αναβάλλουν τις υποχρεώσεις τους μέχρι την τελευταία στιγμή, με αποτέλεσμα να μην προλαβαίνουν και να αισθάνονται μονίμως κουρασμένα, επειδή κουβαλάνε το βάρος των εργασιών τους στο μυαλό. Μην περιμένετε ότι τα παιδιά θα διαβάσουν αν η τηλεόραση στο σπίτι είναι μονίμως ανοιχτή.
Διαβάστε τους Ιστορία, σαν να πρόκειται για ένα παραμύθι.
Aπολαύστε μαζί τη μαγεία ενός λογοτεχνικού κειμένου, πειραματιστείτε με το φυσικό περιβάλλον, αντιμετωπίστε τα Μαθηματικά σαν σπαζοκεφαλιά. Δείτε μαζί τα μαθήματα με άλλο μάτι, αγαπήστε την ουσία τους και αποβάλλετε το άγχος που προκαλεί το κυνήγι για το άριστα.
Βεβαιωθείτε πως έχουν κάνει όλες τους τις εργασίες πριν πέσουν για ύπνο, αλλά μην τους επιτρέπετε να ξενυχτούν διαβάζοντας.
Τα παιδιά χρειάζονται ένα ισορροπημένο πρόγραμμα, στο οποίο θα υπάρχει χρόνος τόσο για το σχολείο, όσο και για τη φροντίδα του εαυτού τους. Ο ύπνος είναι πολύτιμος.
Μειώστε τις εξωσχολικές δραστηριότητες των παιδιών.
Δε θέλουμε τα παιδιά να μετατραπούν σε καλοκουρδισμένες μηχανές που κινούνται στο ρυθμό των δικών μας φιλοδοξιών. Δείξτε στα παιδιά ότι τα εμπιστεύεστε να κάνουν τη δουλειά που τους έχουν αναθέσει οι δάσκαλοι. Μερικοί γονείς παρεμβαίνουν στη μελέτη των παιδιών τους, για να τα βοηθήσουν να είναι «τέλεια». Συχνά, πετυχαίνουν το αντίθετο: να μεγαλώνουν άβουλα, αγχωμένα για τις επιδόσεις τους παιδιά, με μηδενική εμπιστοσύνη στον εαυτό τους.
Αποδεχθείτε την αποτυχία. Είναι ένα σημαντικό κομμάτι της προσωπικής ωρίμανσης.
Τα παιδιά μπορούν να μάθουν να δουλεύουν συστηματικά, να είναι συνεπή προς τις υποχρεώσεις και τον εαυτό τους και να συνεχίζουν να προσπαθούν ακόμα και μετά από κάποια ήττα. Δε χρειάζεται όμως να βρίσκονται πάντα στην κορυφή. Άλλωστε, αυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομή. Συνεργαστείτε με το σχολείο των παιδιών σας. Γνωρίστε τους δασκάλους των παιδιών σας και ζητήστε τους καθοδήγηση, εφόσον χρειαστεί.
Χρησιμοποιείστε δημιουργικά το διαδίκτυο.
Αντί για παιχνίδι, τα παιδιά μπορούν να κάνουν έρευνα πάνω σε ένα θέμα, χρησιμοποιώντας το Internet. Μπορούν να ανακαλύψουν τους θησαυρούς μιας ξένης γλώσσας, να βρουν πηγές που αναφέρουν πληροφορίες για ένα θέμα ή να μάθουν περισσότερες λεπτομέρειες για άλλες χώρες και πολιτισμούς.
Είναι σημαντικό να ρωτάμε συχνά τα παιδιά μας για τις εντυπώσεις τους από το σχολείο, να συζητάμε τους προβληματισμούς τους και να μοιραζόμαστε τις καλές και κακές στιγμές της σχολικής καθημερινότητάς τους. Μ’ αυτόν τον τρόπο τους δίνουμε το ξεκάθαρο μήνυμα ότι η προσπάθειά τους είναι σημαντική για μας και ότι περιμένουμε απ’ αυτά να διδαχθούν από τις εμπειρίες τους.
Κείμενο: Δέσποινα Λιμνιωτάκη, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια, Σύμβουλος σε θέματα διομαδικών διεργασιών
Πηγή: eyedoll.gr
