Τα οικογενεικά τα βάρη…

dad-with-kids

Θυμήσου τα δικά σου και συγχώρα τα παιδιά σου. Μια παλιά ρήση, σοφή, διαχρονική… 

γράφει ο Δημήτρης Παπαδημητρίου

Είναι κοινά παραδεκτό το γεγονός ότι ο ερχομός ενός νέου μέλους στην οικογένεια, αποτελεί εν μέρει την ολοκλήρωση, την ευτυχία ενός ζευγαριού. Αποτελεί όμως και δια βίου ευθύνη για τους γονείς, με ότι αυτό συνεπάγεται για τις θυσίες στις οποίες υποχρεούνται να προβούν. Μια από αυτές λοιπόν είναι και ο ελεύθερος χρόνος για δραστηριότητες.

Θυμάμαι πάντα το σοφό πατέρα μου να μου λέει «εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα ‘ρθεις». Αλήθεια πόσο τετριμμένο πραγματικά ηχούσε στα αυτιά μου και εντούτοις πόσο ρεαλιστικό ήταν και παραμένει. Αναφερόταν στον αισθητά περιορισμένο χρόν ο του από τη στιγμή που εγώ και ο αδελφός μου «μπήκαμε» στη ζωή εκείνου και της μητέρας μου και πολλώ δε μάλλω από τη στιγμή που αποφασίζαμε, σε τακτά χρονικά διαστήματα, να προβαίνουμε αυθορμήτως σε αλλαγές της διακόσμησης του σπιτιού μας σπάζοντας τοίχους, τραπέζια, τζάμια και σε άλλου είδους φθορές για τον μπαμπά, ανακαινίσεις για εμάς…

Αναγκασμένος να προβαίνει σε επισκευές σχεδόν καθημερινά, συνυπολογίζοντας και το χρόνο που δαπανούσε για την εργασία του, τη διανομή μας σε φροντιστήρια και εξωσχολικές δραστηριότητες, στερούνταν την απόλαυση της άθλησης και δη το πολύτιμο για αυτόν τρέξιμο στα όμορφα τότε «Τουρκοβούνια».

Ερχόμενος λοιπόν στη θέση του, αρκετά χρόνια μετά και όντας πατέρας μιας κορούλας 2 ετών, έχοντας στο μυαλό μου την προαναφερθείσα ρήση του θυμόσοφου λαού μας, διαπιστώνω πως στερούμαι και εγώ με τη σειρά μου την ίδια απόλαυση. Δεν είναι δα και λίγο να συνειδητοποιείς πως από εκεί που έκανες γυμναστική μέχρι να βαρεθείς, τώρα βαριέσαι να κάνεις γυμναστική, στο λιγοστό χρόνο που σε αφήνει η μικρή να απολαύσεις. Από εκεί που έτρεχες στο διάδρομο, τώρα τρέχεις να αλλάξεις πάνες. Από εκεί που σήκωνες με περίσσια χάρη τα βαράκια, τώρα σηκώνεις κατάκοπος την κόρη σου. Από εκεί που χάζευες τα καλλίγραμμα οπίσθια της κοπέλας δίπλα σου στο γυμναστήριο, τώρα χαζεύεις το κοριτσάκι σου να λικνίζεται στο ρυθμό του «tranquila». Από εκεί που ανακάτευες το φυσικό χυμό φρούτων για ενέργεια, τώρα ανακατεύεις τη φαρίν λακτέ και μάλιστα υπό τις αυστηρές οδηγίες της συζύγου. Από εκεί που στο τέλος της προπόνησης καυχιόσουν για τα σετ που έφερες εις πέρας, τώρα να καυχιέσαι για τον αριθμό από τις πάνες που άλλαξες και τόσα άλλα απλά καθημερινά….

Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι…